Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ!

ΔΟΥΛΕΙΑ - ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΥΓΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ!
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΡΟΪΚΑ – ΝΑΤΟ – ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΗΠΑ!

Με μεγάλη πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία κορυφώνεται σήμερα Σάββατο (17/11) ο αγωνιστικός και άκρως επίκαιρος γιορτασμός της 39ης επετείου του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου.

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου παίρνει άλλη διάσταση εν μέσω μνημονιακής και τροϊκανής «κατοχής» και σε μια χώρα που η δημοκρατία και το Σύνταγμα «κουρελιάζονται», ενώ ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται και οι νέοι μεταναστεύουν.
Στη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου αναμένεται να υπάρξει ιδιαίτερη συμμετοχή λαού και νεολαίας, η οποία μπορεί, παρά την αστυνομοκρατία, τη διακοπή του μετρό αλλά και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, να καταστεί εξαιρετικά εντυπωσιακή!
Σήμερα όσο ποτέ ο τόπος μας χρειάζεται μια νέα μεγάλη ενωτική εξέγερση ανάλογη με εκείνη του Πολυτεχνείου το 1973 που κλόνισε την αμερικανο-νατοϊκή στρατιωτική Χούντα!
Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Αλ. Τσίπρας στη ΛΑΡΚΟ: Μαζί με τους ανθρώπους της εργασίας και του μόχθου θα ανασυγκροτήσουμε τη χώρα



 
Επίσκεψη του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στην υπό ιδιωτικοποίηση βιομηχανία της ΛΑΡΚΟ.


Το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Λοκρίδος επισκέφτηκε σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συναντήθηκε με τα Σωματεία των Εργαζομένων, περιηγήθηκε στους χώρους της βιομηχανίας, ενώ στη συνέχεια μίλησε σε συγκέντρωση εργαζομένων.


Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ

Αγαπητοί φίλοι,

έρχομαι να σας πω να είστε ήσυχοι διότι ο πρωθυπουργός, ο κ Σαμαράς, εξασφάλισε την περιβόητη δόση που θα την πάρουν όλη, σχεδόν, οι τραπεζίτες. Και με το παραπάνω. Δεκέμβρη βέβαια. Με μια μικρή προϋπόθεση όμως- να ξεπουλήσει τον εθνικό πλούτο, και με το παραπάνω.

Κι αναρωτιόμαστε αν αξίζει τον κόπο να χάσουμε κάθε δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης, σε μια ήδη χρεωκοπημένη οικονομία, για να πάρουμε μια δόση που θα δώσει τη δυνατότητα οι τραπεζίτες που διαχειρίστηκαν την χρεωκοπία της χώρας, να ανακεφαλαιοποιήσουν τις δικές τους ζημιές, χωρίς όμως να δώσουνε ούτε μία ανάσα στην πραγματική οικονομία.

Μας είχανε πει πριν από δύο χρόνια ότι ο μοχλός για την έξοδο από την κρίση και την παραγωγική ανασυγκρότηση, είναι οι αποκρατικοποιήσεις και προέβλεπαν 50 δισ. Βεβαίως πολύ σύντομα συνειδητοποίησαν και οι ίδιοι ότι δεν υπάρχουν 50 δις. από αποκρατικοποιήσεις, έφτιαξαν αυτό το περίφημο ταμείο αξιοποίησης -το ξεπούλημα το λένε αξιοποίηση- της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου, το οποίο επί δύο χρόνια λειτουργεί, έχοντας ξοδέψει ορισμένες δεκάδες εκατομμύριων σε αμοιβές συμβούλων. Πλέον ανακάλυψαν ότι οι αποκρατικοποιήσεις, το πολύ να είναι 10 δις. την επόμενη τετραετία. Δηλαδή στην πραγματικότητα 2,5 δις. κατ' έτος.

Εμείς αμφιβάλουμε ότι υπάρχουν τέτοια ποσά. Αν όμως υπάρχουνε, σημαίνει 2,5 δις. κατ΄ έτος. Τα μέτρα που πήραν μόνο για φέτος είναι 13 δις. Δηλαδή 1,2% του ΑΕΠ. Για το 1,2% του ΑΕΠ ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν ό,τι πετάει, ό,τι κολυμπάει σε αυτή τη χώρα. Το 1,2% του ΑΕΠ πρόκειται για ένα ποσό που αντιστοιχεί σε ένα μικρό μέρος της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου στον τόπο. Αυτών που έχουν τα χρήματά τους στις τράπεζες της Ελβετίας και δεν πληρώνουν φόρους, για το 1,2% του ΑΕΠ ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν κερδοφόρες επιχειρήσεις, φιλέτα του δημοσίου, αλλά κυρίως ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν τον ορυκτό μας πλούτο, τις δυνατότητες δηλαδή που έχει αυτή η χώρα για να οδηγηθεί κάποια στιγμή στην έξοδο από την κρίση και την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Και εδώ έρχεται η Λάρκο. Η Λάρκο είναι μια εμβληματική βιομηχανία. Φυσικά με προβλήματα εξαιτίας της κακοδιαχείρισης, για την οποία ευθύνονται αυτοί που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά με τρομακτικές, τεράστιες δυνατότητες. Είναι μια ιστορική βιομηχανία. Έχει συνδέσει την παρουσία της με τις όποιες δυνατότητες και πρωτοβουλίες-παρεμβάσεις παραγωγικής και βιομηχανικής ανασυγκρότησης. Κυρίως γιατί είναι μια μεταλλευτική βιομηχανία που παράγει αξιοποιώντας δική της πρώτη ύλη. Εθνική πρώτη ύλη, εθνικό πλούτο.

Βρισκόμαστε σε μία εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση ως χώρα. Μας έχουν φορτώσει χρέη ως το λαιμό και επιμένουν ότι η λύση, παρά το ότι τα χρέη μας μας έχουνε πνίξει, είναι να συνεχίζουμε να δανειζόμαστε για να πληρώνουμε τα προηγούμενα. Η λύση προφανώς δεν είναι αυτή. Η λύση είναι να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Να παράξουμε υπεραξία. Να έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και ο παραγόμενος αυτός πλούτος να μοιραστεί δίκαια στον ελληνικό λαό. Το μεγάλο κλειδί για την παραγωγική ανασυγκρότηση, είναι η δυνατότητα χρηματοδότησης της ανάπτυξης. Η λύση λοιπόν δεν είναι λιτότητα, δεν είναι τα μνημόνια. Ξεκινήσαμε με χρέος 120% και έχουμε φτάσει στο 170% του ΑΕΠ. Η λύση δεν είναι να μειώνουμε τις συντάξεις και να απολύουμε τον κόσμο. Η λύση είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε ένα άδικο χρέος και να οργανώσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, για να παράξουμε πλούτο και να τον κατανείμουμε δίκαια.

Δύο χρόνια τώρα καταστρέφουν την Ελλάδα, αλλά τη μεγαλύτερη καταστροφή ετοιμάζονται τώρα να την κάνουν. Διότι και οι μισθοί και οι συντάξεις μπορούν να επανέρθουν. Όπως είπαμε και στη Βουλή, είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης και βεβαίως ισχυρής διαπραγμάτευσης, την οποία δεν μπορούν να κάνουν αυτοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διότι τους έχουν στο χέρι, διότι είναι οι ίδιοι που είναι στις λίστες Χριστοφοράκου, είναι οι ίδιοι που κρατάνε τις λίστες των μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία, είναι αυτοί που διαπλέκονται όλα αυτά τα χρόνια.

Όπως το μεγαλύτερο έγκλημα δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, γιατί αυτούς θα τους επαναφέρουμε με έναν νόμο και ένα άρθρο, όταν πολύ γρήγορα θα βρεθούμε, με τη βοήθεια του λαού, σε θέση διακυβέρνησης για να αντιστρέψουμε αυτή την καταστροφή. Το μεγάλο έγκλημα είναι ότι θέλουν τώρα, όσο βρίσκονται στην εξουσία αυτοί που κατεδάφισαν τον τόπο, να ξεπουλήσουν ό,τι έχει απομείνει σε εθνικό πλούτο για να μην έχει στα χέρια της η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας ,που πολύ σύντομα θα αναλάβει, τα εργαλεία για την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Θέλουν να ξεπουλήσουν τη Λάρκο και μαζί τα μεταλλεία του νικελίου που είναι εθνικός μας πλούτος, που υπολογίζεται σε μία αξία περίπου 20 δισ. ευρώ. Θέλουν να ξεπουλήσουν τη δυνατότητα δηλαδή να μπορέσουμε να κρατηθούμε στα πόδια μας ως χώρα και να μην γίνουμε αποικία χρέους. Και θέλουν να το κάνουν τώρα, γιατί ξέρουν ότι οι μέρες τους τελειώνουν. Και βιάζονται οι πιστωτές, βιάζονται και η κ. Μέρκελ και ο . Σόιμπλε, εκβιάζοντας μάλιστα με τη δόση που θα δώσουν κάποια στιγμή τον Δεκέμβρη, να περάσουν τον περιβόητο ειδικό λογαριασμό, όπου ανεξάρτητα αν θα βρίσκεται στην Τράπεζα της Ελλάδας ή στις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο, αυτός που θα τον διαχειρίζεται και προφανώς δεν θα είναι ο έλληνας υπουργός Οικονομικών.

Διότι είμαστε υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο με τις δικές τους αποφάσεις. Βιάζονται να περάσουν αυτό τον λογαριασμό, όπου θα πηγαίνουν όλα τα έσοδα του κράτους, ακόμα και οι φόροι, ο ΦΠΑ που πληρώνουμε και θα πληρώνονται κατά προτεραιότητα οι πιστωτές. Νοιάζονται να περάσουν την περίφημη ρήτρα νέων μέτρων, που θα γίνεται ταμείο κάθε τέλος του μήνα, κι αν υπάρχουν ελλείμματα -που θα υπάρχουν ελλείμματα εξαιτίας της ύφεσης που προκαλούν τα μέτρα λιτότητας - θα φέρουν επιπρόσθετα μέτρα στον ελληνικό λαό. Βιάζονται με δύο λόγια να δώσει η ελληνική κυβέρνηση τα κλειδιά της χώρας στην κ. Μέρκελ και τους πιστωτές, πριν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας που θα ανατρέψει αυτή την πολιτική. Αλλά εμείς δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.

Τους ενόχλησε που πριν από μία εβδομάδα έδωσα μια συνέντευξη σε μία γερμανική εφημερίδα. Που είπα ότι το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου εμείς δεν θα το επιτρέψουμε και είπα επίσης ότι δεν θα υπάρξει κανείς σοβαρός επενδυτής ο οποίος δεν θα αναλογιστεί ότι αυτή η κυβέρνηση κρέμεται σε μία κλωστή. Και σήμερα βρίσκομαι εδώ στη Λάρκο για να δώσω αυτό το συμβολικό μήνυμα, ότι μαζί με τους ανθρώπους της εργασίας και του μόχθου, εμείς θα ανασυγκροτήσουμε αυτή τη χώρα και θα αποτρέψουμε την καταστροφή. Η Λάρκο δεν θα ξεπουληθεί. Είκοσι χιλιάδες δεν θα μείνουνε στο δρόμο. Η Λάρκο είναι μία από τις σημαντικότερες μεταλλευτικές επιχειρήσεις όχι στην Ελλάδα μόνο και τα Βαλκάνια, αλλά και στην Ευρώπη.

Αυτή τη στιγμή έχει το 3% των εθνικών εξαγωγών. Δεν μπορούν να μας λένε ότι είναι μία ζημιογόνος επιχείρηση, διότι το 2010 και το 2011 ήταν κερδοφόρες παρά το γεγονός της κακής διαχείρισης. Ποιος είναι ο λόγος που θέλουνε νε ξεπουλήσουνε τη Λάρκο; Ο λόγος είναι ότι οι πιστωτές ζητούν να πάρουν και τα τιμαλφή, να πάρουν και τα ασημικά. Θέλουν τον ορυκτό πλούτο και βεβαίως αυτοί που κυβερνούν εδώ αγνοούν, αδιαφορούν, για αυτό το μεγάλο οικονομικό εθνικό έγκλημα.

Εμείς λοιπόν έχουμε σαν πρώτη προτεραιότητα τη δημιουργία ενός ταμείου εθνικού πλούτου όπου θα περάσουν τα δικαιώματα από τον ορυκτό πλούτο και φυσικά από υδρογονάνθρακες, εφόσον αποδειχθεί ότι είναι αξιοποιήσιμοι, προκειμένου να μπορέσουμε μέσα από αναπτυξιακές κοινοπραξίες και διεθνείς συνέργειες, να προχωρήσουμε σε μία αναπτυξιακή πολιτική. Σας λένε ότι θα χωρίσουνε τη Λάρκο σε καλή και κακή. Αυτό που θα κάνουν είναι να ξεπουλήσουν τη Λάρκο έναντι πινακίου φακής, τη μεγάλη περιουσία και να περάσουν το παραγωγικό τμήμα είτε σε κάποιον ιδιώτη, ο οποίος είτε θα το κλείσει οριστικά, άρα θα χαθούν οι θέσεις εργασίας, είτε θα προχωρήσει στην αξιοποίησή του με μισθούς που θα είναι μισθοί πείνας και δεν θα συμβαδίζουν με τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Εμείς έχουμε υπ’όψιν μας ότι η Λάρκο δεν είναι μονάχα οι 1500 εργαζόμενοι για τους οποίου θα αγωνιστούμε. Είναι οι 20.000 οικογένειες στην ευρύτερη περιοχή, στους έξι νομούς, που ζούνε από τη δραστηριότητα της Λάρκο.

Είναι η τοπική οικονομία που στηρίζεται σε αυτή τη δραστηριότητα. Ταυτόχρονα όμως είναι η δυνατότητα με έναν διαφορετικό στρατηγικό σχεδιασμό, να αξιοποιήσουμε ένα σημαντικό κομμάτι του εθνικού πλούτου.

Άρα λοιπόν όχι μόνο θα εμποδίσουμε με κάθε τρόπο αυτό το εθνικό έγκλημα, το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου. Όχι μόνο δεν θα σταματήσουμε να δίνουμε συνεντεύξεις και να βροντοφωνάζουμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ότι αυτό το ξεπούλημα εμείς θα το σταματήσουμε. Αλλά με κάθε τρόπο εμείς θα προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε και αυτή την παράνομη δραστηριότητα του Ταμείου αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου.

Κάποτε ένας ιστορικός ηγέτης του ελληνικού κοινοβουλίου, της αριστεράς, ο Ηλίου, έλεγε θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα. Το ίδιο και εμείς τώρα. Είναι παράνομος ο διορισμός του κ. Αθανασόπουλου, στο ΤΑΙΠΕΔ, είναι παράνομος γιατί ακόμη και με τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν, ήθελε αυξημένη πλειοψηφία από την αντίστοιχη επιτροπή της Βουλής, προκειμένου να διοριστεί. δεν την είχε.

Και βέβαια όταν οι νόμοι δεν ευνοούν τις αποφάσεις τους, τόσο το χειρότερο για τους νόμους. Το ίδιο κάνουν και με το Σύνταγμα. Όμως ήδη έχει γίνει προσφυγή ακυρότητας του διορισμού του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ στο ΣτΕ κι όλοι περιμένουμε ότι αυτή η προσφυγή θα δημιουργήσει πραγματικά νομικό κώλυμα σε όλες αυτές τις διαδικασίες τις οποίες θέλουν να περάσουν με fast track, με γρήγορε μεθόδους δηλαδή, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και φυσικά μεταξύ αυτών και της Λάρκο.

Εμείς ήρθαμε εδώ για να σας πούμε ότι έχουν προδιαγράψει το θάνατο μιας εμβληματικής, συμβολικής ιστορικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, μια ς βιομηχανίας με παραγωγικές δυνατότητες ακριβώς επειδή έχει τα δικά της μεταλλεύματα που είναι ο εθνικός μας πλούτος, αλλά ταυτόχρονα να σας δώσουμε την αισιοδοξία ότι μέσα από τον αγώνα τον δικό σας, που θα γίνει ταυτόχρονα και αγώνας του ελληνικού λαού,
θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Ας αρχίσει λοιπόν η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση αυτής της κυβέρνησης εθνικής χρεωκοπίας, από δω από εσάς, από τη Λάρκο. Ας πείτε εσείς Μολών λαβέ. Τα κλειδιά της χώρας δεν θα τους τα παραδώσουμε. Θα είμαστε στο τέλος νικητές και μέσα από σκληρό αγώνα θα μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε μία χώρα που θα παράγει, μια χώρα που θα διανέμει δίκαια τον πλούτο, με κοινωνική δικαιοσύνη, ανάπτυξη και προκοπή. Είμαστε εδώ για να συμβάλουμε σε αυτό τον αγώνα, για να υποστηρίξουμε τον αγώνα σας. Καλή δύναμη και θα είμαστε νικητές.
Διαβάστε περισσότερα »

Η αφίσα των Νέων ΣΥΡΙΖΑ για το Πολυτεχνείο

Διαβάστε περισσότερα »

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ: ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΠΡΑΞΗ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ


ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ, ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ!
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΘΛΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΥΠOΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Για άλλη μια φορά με πραξικόπημα, που παρακάμπτει τη Βουλή και συγκεκριμένα με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, που δόθηκε τη Δευτέρα (12/11) στη δημοσιότητα, προωθείται η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, με όρους που μόνο ως "σκάνδαλο των σκανδάλων του αιώνα" μπορούν να χαρακτηριστούν!
Κι αυτό διότι με απολύτως χαριστικούς όρους για τους τραπεζίτες και ερήμην της Βουλής, "δωρίζονται" 50 δις στις τράπεζες από τις τσέπες των φορολογουμένων, με τους ιδιώτες τραπεζίτες προνομιακά ανέπαφους στη διαχείριση αυτών των τραπεζών,την ώρα που οι ίδιοι οι φορολογούμενοι λεηλατούνται με το μνημονιακό πακέτο που οριακά ψήφισε(153) η Βουλή.
Η ειρωνία είναι ότι οι τραπεζίτες και οι αγορές εκφράζουν δυσαρέσκεια από τα παρεχόμενα "ανακεφαλαιοποιητικά δώρα" και διεκδικούν ακόμα περισσότερα.

Ολόκληρο το άρθρο της Κερασίνας Ραυτοπούλου έχει ως εξής:

ΠΩΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Της ΚΕΡΑΣΙΝΑΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ

Το σίριαλ που παίζεται αυτό το διάστημα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι για γερά νεύρα. Οι τραπεζίτες βρίσκονται σε διαρκή αναταραχή και άγχος, επειδή ακόμη δεν έχουν διαβεβαιώσεις ότι εκπληρώνονται όλες οι απαιτήσεις τους σχετικά με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους και την είσπραξη ολόκληρου του ποσού που τους αντιστοιχεί από την αναμενόμενη δόση των 31,5 δισ.
Οι πηγές του άγχους και των ανησυχιών τους είναι πολλαπλές, οι σημαντικότερες όμως είναι αν θα πείσουν τους κυβερνήτες μας και την Ε.Ε. να τους επιτρέψουν να κάνουν αυξήσεις των μετοχικών τους κεφαλαίων πληρώνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα, διατηρώντας το management των τραπεζών, αλλά και το δικαίωμα να ξαναποκτήσουν σύντομα την ιδιοκτησία τους με το μικρότερο κόστος.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ:
Στην εποχή των παχιών αγελάδων, που οι τράπεζες διέθεταν άφθονο ρευστό με πάμφθηνο επιτόκιο, κυρίως από την ΕΚΤ, αλλά και μέσω διατραπεζικής, επιδόθηκαν σε ανεξέλεγκτη πιστωτική επέκταση, δηλαδή αύξηση δανείων χωρίς να ελέγχουν με προσοχή την πιστοληπτική ικανότητα των πελατών. Είναι γνωστή η πολιτική των διαφημίσεων «ελάτε να πάρετε δάνεια με φθηνό επιτόκιο». Έτσι κατέγραφαν κέρδη και η τιμή των μετοχών ανεβοκατέβαινε ανάλογα με τα παιχνίδια των χρηματαγορών.
Με το πρώτο δείγμα οικονομικής κρίσης άρχισε η αντίστροφη πορεία με εκδήλωση πρώτα την έλλειψη ρευστότητας και την αύξηση των ζημιών λόγω καθυστερημένων δανείων.
Ακολούθησε βαθύτερη κρίση που έφερε την ύφεση και την καταγραφή ζημιών λόγω καθυστερήσεων, με αποτέλεσμα να μειωθεί πολύ η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο εφιάλτης με τις υποβαθμίσεις από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, που αύξησε τα επιτόκια, μείωσε τη ρευστότητα, και σαν επακόλουθο σταμάτησε την πιστωτική επέκταση, και σιγά - σιγά μετατράπηκε σε κλείσιμο της «στρόφιγγας» για την παροχή δανείων.
Άρχισε η γκρίνια, αλλά λόγω της ιδιαίτερης σημασίας που έχει ο τραπεζικός τομέας και για την «ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς» δόθηκαν με ειδικό νόμο τα πρώτα 28 δισ. Βέβαια η ενίσχυση αυτή είχε και σημαντικό κόστος (πληρωμή 10 % προμήθεια στο Ελληνικό Δημόσιο κ.λπ.), αλλά ας τα πάρουμε και βλέπουμε. Στην αρχή κάποιοι τραπεζίτες δεν τα ήθελαν, αλλά μετά τα πήραν, χωρίς βέβαια να σκεφτούν να «βάλουν το χέρι στην τσέπη», αφού τόσα χρόνια οι τράπεζες πραγματοποιούσαν κέρδη και όλο και κάποιο απόθεμα θα έπρεπε να είχαν. (Όπως γνωρίζουμε, δεν πλήρωσε καμία τράπεζα, εκτός από το Τ.Τ., τα οφειλόμενα 550 εκατ. στο Ελληνικό Δημόσιο και ακόμη συζητούν αν θα τα δώσουν).
Δυστυχώς στη συνέχεια έγινε φανερό ότι τίποτε δεν έσωζε τις «άγιες και αναμάρτητες» τράπεζες. Με την πάροδο των χρόνων και το βάθεμα της ύφεσης ήλθε αρχικά το τεστ προσομοίωσης κρίσης (stress test), που έδειξε ότι τόσο καιρό δεν έκαναν καλή χρήση της ρευστότητας που είχαν στη διάθεσή τους και δημιούργησαν τρύπες που έπρεπε να κλείσουν. Έτσι προέκυψε ότι θα έπρεπε να έχουν και άλλα κεφάλαια για να καλύψουν τις μελλοντικές ζημιές, αλλά και το κούρεμα των κρατικών ομολόγων. Εδώ όμως οι τραπεζίτες μας βρήκαν και άλλη καλή δικαιολογία για ενίσχυση, την οποία και απαίτησαν από την κυβέρνηση, που τους έδωσε μια προκαταβολή (25 δισ.), χωρίς να τους ορίσει κανένα όρο ή προϋπόθεση. Θα τα βρούμε μετά, τους είπε...
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό και κάποιες κρατικές τράπεζες, που δεν ήταν βιώσιμες ούτε συστημικές (δηλαδή δεν κινδύνευε να καταρρεύσει το σύστημα αν έκλειναν) και δεν είχαν αφεντικά, που θα σκέφτονταν να φέρουν αντιρρήσεις ή να διαμαρτυρηθούν, έπρεπε να τις καταπιούμε για να μας σώσουν με την προίκα που είχαν. Και έτσι ακριβώς έγινε και μάλιστα χωρίς να ανοίξει «ρουθούνι», παρά μόνο μερικές χιλιάδες εργαζόμενοι που σε μια νύχτα έχασαν το εργασιακό τους παρελθόν και ψάχνονται ακόμη.
Όμως και αυτό δεν είναι αρκετό και τώρα που έφθασε η ώρα να εισπράξουν και τα υπόλοιπα, που τους έχουν υποσχεθεί, άρχισαν οι προβληματισμοί και οι ανασφάλειες αν θα πρέπει να υπογράψουν και αυτούς τους όρους ή να τους διαφοροποιήσουν. Πρέπει να παραχωρήσουν κάποια δικαιώματα και να αποδεχτούν δεσμεύσεις. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, επειδή κινδυνεύουν να χάσουν τις τράπεζές τους.
Αρχίζουν λοιπόν τα παζάρια. Ο κυβερνήτης όμως αποδεικνύεται μεγαλόψυχος και έχει βάλει σκοπό να τους διευκολύνει τη ζωή και να τους έχει ικανοποιημένους. Έτσι λοιπόν τους έφτιαξε ένα πολύ ωραίο πλαίσιο συμφωνίας, το εξής:
Αρχικά τους έδωσε μια προθεσμία για δημοσίευση των οικονομικών καταστάσεων γιατί θα ήταν μεγάλη ντροπή να εμφανίσουν την κατάντια των τραπεζών τους. Έτσι όπως πάμε, θα δημοσιεύονται τελικά οι οικονομικές καταστάσεις των εισηγμένων που τα αποτελέσματά τους είναι καλά και μπορούν να εμφανιστούν, και για τις άλλες κανείς δεν θα ξέρει τα πραγματικά τους στοιχεία. Η διαφάνεια, που ισχύει σύμφωνα με διεθνείς κανόνες και αποφάσεις, είναι μάλλον για να μένει στα χαρτιά και να ανασύρεται όποτε μας συμφέρει.
Στη συνέχεια συμφωνούν να προχωρήσουν σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου έτσι ώστε να αναπληρώσουν τα κεφάλαια που τους λείπουν (για να προστατευθούν και οι καταθέσεις των αθώων πολιτών). Τα απαραίτητα μετρητά για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου θα τα δανείσει ο καλός κυβερνήτης με χρέωση των φορολογουμένων (θα αυξηθεί το δημόσιο χρέος), αλλά δεν πρόκειται να τους βγάλει και από τη διοίκηση των τραπεζών τους. Θα αναρωτηθεί κανείς: πού ακούστηκε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με δανεικά χωρίς να αντιστοιχεί σε παραχώρηση της διοίκησης και αλλαγή ιδιοκτησίας; Απλά ο κυβερνήτης φτιάχνει ένα ταμείο, για τη φύλαξη των μετοχών μετά ψήφου που θα εκδοθούν, αλλά θα τους δώσει μια προθεσμία 5 χρόνια για να τις ξαναγοράσουν, ώστε ανακτήσουν τον έλεγχο των τραπεζών τους, χωρίς όμως να τους παρακάμψει και χωρίς να τους πάρει τη διοίκηση. Απλά θα τους παρακολουθεί διακριτικά και από μακριά...
Τους δίνει την ευχέρεια, πριν από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, να εκδώσουν τίτλους Contingent Convertibles, δηλαδή μετατρέψιμες ομολογίες σε ποσοστό περίπου 33,3% επί της συνολικής κεφαλαιακής δομής, που θα έχει η τράπεζα μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης.
Στην πραγματικότητα ο τραπεζίτης μας, με την έκδοση των CoCos, θα δημιουργήσει κεφάλαιο, πριν από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, και θα μειώσει ακόμη περισσότερο τις υποχρεώσεις τους για καταβολή μετρητών για την αύξηση των μετοχικών τους κεφαλαίων.
Οι μετατρέψιμες ομολογίες είναι τίτλοι που θα μπορεί ο τραπεζίτης μας, μέσα σε μια 5ετία, όποτε του περισσεύει ρευστό από την λειτουργία της τράπεζας (π.χ. κερδοφορία) να το διαθέτει για την επαναγορά των CoCo’s και την μετατροπή τους σε μετοχές. Η οποιαδήποτε ρευστότητα ή κερδοφορία, που πιθανόν να δημιουργηθεί στα χρόνια αυτά, θα πηγαίνει σε επαναγορά των ομολογιών, ενώ η αγορά θα περιμένει για πολύ καιρό μέχρι να δει ενίσχυση της ρευστότητας από τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται με επιβάρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων.
Ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας παραμένει 9 % μέχρι το 2015 και δεν χρειάζεται να αγχώνονται οι τραπεζίτες επειδή η Βασιλεία ΙΙΙ έχει θέσει όρο ότι από 1/1/2013 θα έπρεπε να αυξηθεί σε 10 %.
Το σημαντικότερο είναι η αναγνώριση του αναβαλλόμενου φόρου στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών και μάλιστα σε επίπεδο ομίλου και όχι σε επίπεδο μητρικής. Λογιστικά η αναβαλλόμενη φορολογία συμψηφίζεται με μελλοντικά κέρδη και η αναβαλλόμενη φορολογία είναι αποτέλεσμα των ζημιών από το PSI+. Δηλαδή υπολογίζεται ένα είδος αρνητικής φορολογίας ανάλογης με τις ζημιές, που έχουν καταγράψει οι τράπεζες, και αυτή προστίθεται στα αποτελέσματα χρήσης. Στην περίπτωση που τα αποτελέσματα είναι αρνητικά (τα αποτελέσματα των τραπεζών θα είναι αρνητικά τουλάχιστον για τα επόμενα 3-4 χρόνια), η πρόσθεση αυτού του ποσού μειώνει τις ζημιές και με τον τρόπο αυτό αυξάνονται έμμεσα τα ίδια κεφάλαια.
Η ρύθμιση αυτή θα επιτρέπει στις τράπεζες να συμψηφίζουν τις ζημιές από το PSI + σε ορίζοντα 30ετίας.
Δηλαδή αν μια θυγατρική έχει κέρδη και η μητρική έχει ζημιές που καλύπτουν τα κέρδη της μητρικής, τότε η θυγατρική δεν πληρώνει φορολογία γιατί συμψηφίζεται λόγω αναβαλλόμενου φόρου σε επίπεδο μητρικής. Έτσι εξηγείται και το γεγονός της αύξησης του συντελεστή φορολογίας των τραπεζών από 20 σε 28% και τακτοποιείται έμμεσα και το πρόβλημα των θυγατρικών των τραπεζών. Όλα κάτω από απόλυτο έλεγχο και πρέπει να θαυμάσουμε τον ακριβή σχεδιασμό και την εκτέλεση του σχεδίου νομοθετημάτων για τον τραπεζικό τομέα.
Οι τράπεζες λοιπόν το μόνο που έχουν να φροντίσουν είναι να μη πραγματοποιήσουν κέρδη για τα επόμενα 3- 4 χρόνια και θα είναι κερδισμένες πολλαπλά. Άλλωστε με την πρόσφατη τροποποίηση του νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση έχει αντικατασταθεί ως όρος για την χρηματοδότηση μέσω του ΤΧΣ η κερδοφορία με τη βιωσιμότητα.
Όλα αυτά καλά, αλλά δεν τους παραχωρήθηκε ένα τελευταίο αίτημά τους: Η αποδοχή της παροχής εγγύησης από το ΤΧΣ ή το Δημόσιο για τη ζημιά αποτίμησης των ομολόγων, έτσι ώστε να μην έχουν αρνητική καθαρή θέση και δημιουργήσουν την εντύπωση ότι δεν είναι βιώσιμες. Δεν έγινε αποδεκτό το αίτημά τους επειδή θα έπρεπε να θεωρηθεί ως έμμεση κρατική ενίσχυση και είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω.
Για το λόγο αυτό, επιζητούν να τους παρασχεθεί αυτή η εγγύηση για τη ζημιά της αποτίμησης των ομολόγων, να μειωθούν δηλαδή δραστικά οι αποτιμητικές ζημίες των ομολόγων, και μια άλλη λύση θα ήταν οι επαναγορές ομολόγων από το ελληνικό δημόσιο με τη στήριξη της Γερμανίας και της Ε.Ε.
Βρίσκονται σε διαρκή αγωνία αν θα τους ικανοποιηθεί και αυτή η επιθυμία.
Τι λέτε, δεν θα τα βρούνε μεταξύ τους οι τραπεζίτες, ο καλός κυβερνήτης και η τρόικα;
Βάζω στοίχημα ότι στο τέλος θα μείνουν ικανοποιημένοι, όλα θα λήξουν με απόλυτη επιτυχία και θα εισπράξουν τα αναμενόμενα ποσά, με μοναδικό στόχο, όπως λένε, την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς...

Διαβάστε περισσότερα »

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Αλέξης Τσίπρας: Το μνημόνιο πρέπει να σταλεί στον κάδο απορριμμάτων της ιστορίας


 
Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα προς την αριστερή εφημερίδα «Il Manifesto» προβάλλει σειρά ιταλικών μέσων ενημέρωσης.

 
«Το μνημόνιο πρέπει να καταργηθεί και να σταλεί στον κάδο απορριμμάτων της ιστορίας», τονίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσθέτει ότι το κόμμα του «τάσσεται υπέρ του να σβηστεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους και να εγκριθεί μορατόριουμ σε ότι αφορά την αποπληρωμή της οικονομικής βοήθειας, ώστε να δημιουργηθεί ανάπτυξη και απασχόληση και να μπορέσει να μπει, και πάλι, σε θετική τροχιά η οικονομία».

Στη συνέντευξή του, αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύουν η εφημερίδα «Unita» και σειρά ειδησεογραφικών πυλών, ο Αλέξης Τσίπας υπογραμμίζει επίσης ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρεαλιστικό σχέδιο για την απασχόληση, το οποίο γίνεται κάθε μέρα πιο αναγκαίο για την χώρα», ενώ, σε ότι αφορά το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, δηλώνει:

«Κανένας από εμάς δεν θα επιτρέψει το ξεπούλημα των κοινών αγαθών, των υποδομών, των παραλιών της χώρας μας. Ο κόσμος θα υπερασπισθεί τον δημόσιο χαρακτήρα των εταιριών κοινής ωφέλειας, πρώτα απ΄όλα της ύδρευσης και της ενέργειας, τον δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας, το περιβάλλον και τις ακτές μας. Θα υπάρξει καθολική αντίδραση, και το γνωρίζουν. Για το λόγο αυτό, ίσως, η κυβέρνηση μείωσε τις ιδιωτικοποιήσεις στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, έναντι των πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ που προβλέπονταν αρχικά. Το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες και η Φρανκφούρτη πρέπει να καταλάβουν ότι η Ελλάδα δεν πωλείται».

Σε ότι αφορά την πολιτική καταβολή του κόμματός του, ο κύριος Τσίπρας συμπληρώνει ότι «οι ρίζες του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στους δρόμους της Γένοβας και της Φλωρεντίας, όταν μαζί με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς κατανοήσαμε την ανάγκη ενός κοινού αγώνα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης».

Στην ερώτηση «Ψάχνετε για συμμάχους;», ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απαντά: «Δεν είχαμε και δεν θα έχουμε ποτέ σχέσεις με την Ευρώπη των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Τα μηνύματα που δεχόμαστε από την άλλη Ευρώπη λένε πράγματα πολύ ενθαρρυντικά. Για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, στην Ευρώπη, η λέξη ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει απελευθέρωση από τις πολιτικές των Μνημονίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι, πλέον, συνώνυμο αντίστασης και ελπίδας».
Διαβάστε περισσότερα »

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (14-11-2012)


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

14 Νοεμβρίου: Οι εργαζόμενοι της Ευρώπης υψώνουν τις φωνές τους!
Στις 14 Νοεμβρίου διοργανώνεται για πρώτη φορά γενική απεργία στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Μάλτα. Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC) καλεί στη μετατροπή αυτής της ημέρας σε ημέρα πανευρωπαϊκής δράσης και αλληλεγγύης. Σε πολλές χώρες, όπως στη Γαλλία, την Ιταλία και το Βέλγιο, θα υπάρξουν μεγάλες κινητοποιήσεις, με κλαδικές απεργίες και διαδηλώσεις.
Το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς εκφράζει την απεριόριστη στήριξή του σε αυτή την ημέρα δράσης και χαιρετίζει ιδιαίτερα όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν για τα δικαιώματα όλων των λαών της Ευρώπης.
Η 14η Νοεμβρίου θα είναι η μέρα που οι εργαζόμενοι της Ευρώπης θα υψώσουν τις φωνές τους κόντρα στην επίθεση των αγορών και των Ευρωπαϊκών και εθνικών ηγεσιών εναντίον των δικαιωμάτων τους, των μισθών και των συντάξεών τους. Η επίτευξη της κοινής δράσης των εργαζομένων της Ευρώπης αποτελεί ιστορικό ορόσημο. Αυτός ο συντονισμένος αγώνας ενάντια στη λιτότητα και τα «μέτρα ανταγωνιστικότητας» αποτελεί την πραγματική ελπίδα.
Οικοδομημένη με βάση τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων και το φορολογικό και κοινωνικό ντάμπινγκ, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, αν η αλληλεγγύη, η απασχόληση και η παραγωγική ανάκαμψη δεν γίνουν προτεραιότητές της.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει οικοδομηθεί πολύ μακριά από τις ανησυχίες των πολιτών και έχει γίνει ένας από τους πιο εξελιγμένους μηχανισμούς στέρησης λαϊκής κυριαρχίας, όπως αποδείχθηκε με τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Δημοσιονομικής Συνθήκης.
Το γεγονός ότι δυνάμεις από διαφορετικές χώρες κάνουν το βήμα και συντονίζονται ενάντια σε αυτή τη νέα τυραννία, είναι εξαιρετικά θετικό. Αντί να επιβάλουν νέα Μνημόνια –όπως έγινε στην Ελλάδα- και να ανταποκρίνονται στις ορέξεις των εργοδοτών –όπως έγινε στη Γαλλία με το χάρισμα 20 δις ευρώ στις επιχειρήσεις- οι εθνικές και ευρωπαϊκές ηγεσίες πρέπει να στηρίξουν τους αγώνες και να έρθουν σε ρήξη με αυτή τη λογική, που υπονομεύει την Ευρώπη και ενισχύει τις χειρότερες εθνικιστικές, τοπικιστικές, ξενοφοβικές αντιλήψεις.
Στόχος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς παραμένει η δημιουργία μιας κοινωνικής Ευρώπης με και για τους εργαζόμενους.

Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Διαβάστε περισσότερα »

ΣΕ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ, ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ 3ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!

Από σήμερα, με τη δημοσίευση του Μνημονίου ΙΙΙ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τίθενται σε διαθεσιμότητα όλοι οι υπάλληλοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που εργάζονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και έχουν προσληφθεί εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ ή άλλων διαγωνισμών. Κι αυτό ανεξαρτήτως του πότε θα υπογραφούν τελικά οι διαπιστωτικές πράξεις, μία διαδικασία που, έτσι κι αλλιώς, θα έχει ολοκληρωθεί εντός των δέκα προσεχών ημερών.
Αυτό προβλέπεται στην εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης με την οποία καλούνται όλες οι υπηρεσίες του Δημοσίου να προχωρήσουν στην υλοποίηση των ρυθμίσεων του Μνημονίου ΙΙΙ.
Η διαθεσιμότητα των υπαλλήλων θα διαρκέσει ένα έτος με την καταβολή του 75% του μισθού τους και στην περίπτωση που δεν μετακινηθούν σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, θα απολύονται. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης εξέδωσε ανακοίνωση καλώντας σε συμμετοχή στην αυριανή (14/11) πανελλαδική στάση εργασίας, η οποία έχει ως εξής:

ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 – ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΗΜΕΡΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συμμετέχουν στην ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ που έχουν προκηρύξει η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και η Γ.Σ.Ε.Ε. στο πλαίσιο της ΗΜΕΡΑΣ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, την ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012, από τις 12.00 το μεσημέρι μέχρι τέλος του ωραρίου. Με τη μαζική συμμετοχή μας στη ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και της Γ.Σ.Ε.Ε. στις 12.30 το μεσημέρι, στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ, στην Αθήνα, στέλνουμε μαζί με όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους μήνυμα αντίστασης και αντίδρασης στις πολιτικές που υπαγορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ασκούνται σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα στη χώρα μας από την Ελληνική κυβέρνηση, σε απόλυτη συμφωνία με την τρόικα !!!
Γι΄ αυτό, ο αγώνας να μην εφαρμοσθούν στην πράξη τα μέτρα που προβλέπει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 είναι συνεχής. Πρέπει να αποτραπούν οι 2.500 απολύσεις μέχρι το τέλος του 2012.
Λέμε ΟΧΙ στην κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους που προωθείται με την διάλυση των Κοινωνικών υπηρεσιών των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού.
Λέμε ΟΧΙ στις νέες περικοπές μισθών, συντάξεων, την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
Λέμε ΟΧΙ στην οικονομική «επιτροπεία» των Ο.Τ.Α. που θα φέρει αναγκαστικές μετατάξεις, διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, απολύσεις και νέους φόρους στους πολίτες.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΑ ΝΕΑ «ΒΑΡΒΑΡΑ» ΜΕΤΡΑ

Το τμήμα αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ εξέδωσε ανακοίνωση σχετική με τα μέτρα του 3ου Μνημονίου που οδηγούν τους εργαζόμενους σε απολύσεις, τις υπηρεσίες των δήμων σε αποδόμηση – κατάργηση και ανοίγουν διάπλατα την πόρτα των ιδιωτικοποιήσεων, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων και πλήττοντας τους ήδη οικονομικά επιβαρυμένους δημότες που θα επωμιστούν το κόστος των ιδιωτικοποιήσεων.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΙΔΑΧ) ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ
Με εσωτερικό κείμενο που παραπλανητικά ονομάζεται « Διαθεσιμότητα – ένταξη υπαλλήλων στο Πρόγραμμα Κινητικότητας» το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης επιβεβαιώνει την έτσι κι αλλιώς γνωστή ρήτρα του μεσοπρόθεσμου για αναγκαστικές μετατάξεις και απολύσεις υπαλλήλων.
Είναι προφανές ότι στο σχεδιασμό της κυβέρνησης και της τρόικας για ένα «δήθεν» επιτελικό κράτος δεν χωρούν υπάλληλοι των κατηγοριών Δ.Ε. σήμερα και Υ.Ε. αύριο
Οι εργαζόμενοι ΙΔΑΧ θα είναι οι πρώτοι που θα αντιμετωπίσουν το φάσμα των απολύσεων. Και αν το επιτρέψουμε δεν θα είναι οι μοναδικοί. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι πρώτες απολύσεις θα προκαλέσουν και νέο μεγαλύτερο κύμα απολύσεων. Γνωρίζουμε πως το δεύτερο κύμα απολύσεων θα φέρει υποχρεωτικά και τρίτο κύμα.
Τα μέτρα του τρίτου μνημονίου οδηγούν σε χιλιάδες απολύσεις στους ΟΤΑ και κατάρρευση των υπηρεσιών. Με αυτόν τον τρόπο θα ανοίξει ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίηση και ανταποδοτικότητα σχεδόν όλων των υπηρεσιών των ΟΤΑ. Οι υπηρεσίες για τη διαχείριση των απορριμμάτων, από την αποκομιδή μέχρι και την τελική διάθεση, οι κοινωνικές δομές, οι αθλητικές και πολιτιστικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες πράσινου, ηλεκτροφωτισμού κλπ, είναι στο στόχαστρο μεγάλων επενδυτικών συμφερόντων και άλλων ιδιωτών που θέλουν να επενδύσουν στη λεηλασία μιας χώρας κατεστραμμένης με πολύ φτωχό εργατικό δυναμικό.
Με τη συνέχιση και την κλιμάκωση των αγώνων μας, καλούμε τους αιρετούς να αρνηθούν κατ’ αρχήν να δώσουν στοιχεία και με κάθε τρόπο να διευκολύνουν τέτοιες πολιτικές. Οφείλουν να σταθούν απέναντι. Είναι η ώρα να αναμετρηθούν αποφασιστικά με τη λαίλαπα εξαθλίωσης της κοινωνίας.
Στόχος μας είναι να μην εφαρμοστούν τα μέτρα που ψηφίστηκαν και να ανατραπούν οι πολιτικές των μνημονίων και η κυβέρνηση που τις εφαρμόζει.
Οι Δήμαρχοι, οι αιρετοί, οι εργαζόμενοι και η κοινωνία είναι οι φορείς της συλλογικής αντίδρασης απέναντι στις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές και θα υπερασπιστούν τον Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης. Απαιτούμε την άμεση σύγκληση του συνεδρίου της ΚΕΔΕ για να αποτρέψουμε την κατάρρευση και να ανατρέψουμε τις μνημονιακές πολιτικές.
Διαβάστε περισσότερα »

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΓΙΝΕ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΟΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ!

Μεγάλη νίκη των ευρύτερων αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων σηματοδότησαν οι εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΚΥΣΔΕ) οι Συνεργαζόμενες Αριστερές Εκπαιδευτικές Κινήσεις σημείωσαν μεγάλη άνοδο κατά 4,8 %. Να σημειώσουμε πως για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού εκλέγεται αιρετός στο ΚΥΣΔΕ από την αριστερά, σε ένα όργανο στο οποίο πάντα επικρατούσαν οι εκπρόσωποι του δικομματισμού.
Στις 13 περιφέρειες της χώρας εξελέγησαν 13 αιρετοί από τα ψηφοδέλτια που υποστηρίχθηκαν από την Αριστερά. Την προηγούμενη περίοδο (στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2010) είχαν εκλεγεί αντίστοιχα 6 αιρετοί. Πιο συγκεκριμένα, σε 5 περιφέρειες τα ευρύτερα σχήματα της Αριστεράς (συμμετέχουν οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις, οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις και Ανένταχτοι Αριστεροί) αναδείχθηκαν 1η δύναμη με μεγάλα ποσοστά:
  • Στο Νότιο Αιγαίο (ποσοστό 43,7%) εκλέγεται ο ένας αιρετός.
  • Στη Δυτική Ελλάδα (45%) εκλέγεται ο ένας αιρετός.
  • Στην Ανατολική Στερεά και Εύβοια (42%) εκλέγεται ο ένας αιρετός.
  • Στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (38,8%) εκλέγεται ο ένας αιρετός.
  • Στην Πελοπόννησο (32,3%) εκλέγεται ο ένας αιρετός.
Σε ό,τι αφορά στις υπόλοιπες 8 περιφέρειες, όπου διεκδικούσαν τη ψήφο των καθηγητών/-τριών τα ψηφοδέλτια των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων (Αγωνιστική Συνεργασία - Εργατική Αριστερά - Κίνηση Εκπαιδευτικών «Δημήτρης Γληνός» - Ανένταχτοι Αριστεροί Καθηγητές), στις τρεις από αυτές αναδείχθηκαν 1η δύναμη εκλέγοντας τον έναν από τους δύο αιρετούς:
  • Στην Αττική (ποσοστό 27,6%)
  • Στην Κρήτη (40,2%)
  • Στα Ιόνια (41,5%)
Στις άλλες 5 περιφέρειες οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις αναδείχθηκαν 2η δύναμη εκλέγοντας και σε αυτές τον έναν από τους δύο αιρετούς:
  • Στη Δυτική Μακεδονία (ποσοστό 38,1%)
  • Στο Βόρειο Αιγαίο (26%)
  • Στην Ήπειρο (23,8%)
  • Στην Κεντρική Μακεδονία (23,2%)
  • Στη Θεσσαλία (18,1%)
Σε ό,τι αφορά τα 58 Περιφερειακά Υπηρεσιακά Συμβούλια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης(ΠΥΣΔΕ) της χώρας, οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς εξέλεξαν αιρετούς στα 45 (το 2010 είχαν εκλέξει μόνο στα 20).
Σε ορισμένους, μάλιστα, νομούς εξελέγησαν και οι δύο αιρετοί από τα ευρύτερα Αριστερά ψηφοδέλτια. Στο νομό Ρεθύμνου το ποσοστό είναι 81,4% (2 αιρετοί) και στο νομό Ηλείας 60,2% (2 αιρετοί).
Τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων του κλάδου στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, σε όλα τα επίπεδα, αναδεικνύουν ότι η μεγάλη πλειονότητα των καθηγητών/-τριών καταψήφισε τις πολιτικές Κυβέρνησης, Ε.Ε. και ΔΝΤ, που διαλύουν τη ζωή μας, όπως και του συνόλου των εργαζόμενων, και αποδοκίμασε αυτούς που εφαρμόζουν ή στηρίζουν αυτές τις πολιτικές.
Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών, που έγιναν μάλιστα την ίδια μέρα που κατατέθηκε το βάρβαρο πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων, στέλνουν προς κάθε κατεύθυνση ένα ηχηρό μήνυμα: Οι καθηγητές και οι καθηγήτριες, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες και τους νέους, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τους αγώνες μας για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της κυβέρνησης που τις εφαρμόζει.
Τα αποτελέσματα, επίσης, αναδεικνύουν ότι συντελείται ήδη μια μεγάλα ανατροπή στο χώρο της ΟΛΜΕ.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς, όπως προκύπτει από την απήχηση που έχουν σε όλα τα επίπεδα (ΚΥΣΔΕ, Ανώτατο ΠΥΣΔΕ, ΠΥΣΔΕ,) εκφράζουν το 60% περίπου των καθηγητών/-τριών που συμμετείχαν στις εκλογές (η συμμετοχή στις εκλογές έφτασε στο 75% του συνόλου).
Οι δυνάμεις αυτές καλούνται να αναλάβουν μια μεγάλη ενωτική πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να γίνει πιο ριζοσπαστικό, πιο μαχητικό, πιο αποτελεσματικό, και να συσπειρώσει τους δεκάδες χιλιάδες νέους/-ες εκπαιδευτικούς, που πλήττονται με τον πιο δραματικό τρόπο από τις πολιτικές των κυβερνήσεων της χώρας μας και της τρόικα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΙΡΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΣΔΕ (2012)

ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ87.890
ΨΗΦΙΣΑΝ65.970
ΕΓΚΥΡΑ60.451
ΑΚΥΡΑ5.519
ΑΠΟΧΗ (%)24,94%

ΨΗΦΟΙ
2012
20122010ΜΕΤΑΒΟΛΗ
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
12.14620,1%15,3%+4,8%
ΔΑΚΕ13.76522,8%25,3%-2,5%
ΠΑΣΚ8.33813,8%25,5%-11,7%
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ7.95913,2%10,8%+2,4%
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ7.50112,4%13,1%-0,7%
«ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ»4.6487,7%4%+3,7%
ΧΕΚ2.4634,1%3,3%+0,8%
ΔΗΑΡΜΕ1.9303,2%_+3,4%
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ1.7012,8%2,7%

Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Αλέξης Τσίπρας: Η μνημονιακή παρτίδα δεν σώζεται ούτε με νέο μνημονιακό κόμμα



 

       Η Ελλάδα μπορεί "από πειραματόζωο της κρίσης να γίνει ο εμβρυουλκός προοδευτικών εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη", τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2013, αντιπαραθέτοντας στην υποταγή της κυβέρνησης στα σχέδια της Μέρκελ ένα εναλλακτικό σχέδιο που στηρίζεται "σε συμμαχία με τις χώρες του Νότου και σε αντιστοιχία με τους λαούς που αντιδρούν, ώστε να αντικατασταθεί η αποτυχημένη λιτότητα από ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή".

Εναλλακτική πρόταση: Κατάργηση σε ένα άρθρο όλων των μέτρων λιτότητας και, τότε, διαπραγμάτευση επί ίσοις όροις
"Διαπραγμάτευση, για την αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης, για μια συνολική ευρωπαϊκή λύση διαγραφής μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου", ήταν η πρόταση του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.

Καρμπόν έγιναν οι πολιτικές Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ
"Οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. έγιναν καρμπόν", τόνισε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, κατηγορώντας τους ότι είπαν ψέματα στον λαό. "Αυτό ήταν το μοιραίο σας λάθος. Προκειμένου να γαντζωθείτε στην εξουσία, ξεσκεπάσατε το πραγματικό σας πρόσωπο και τώρα τίποτα δεν μπορεί πια να σταματήσει τη μοιραία εξέλιξη των πραγμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν θα έρθει με μια οριακή πλειοψηφία. Δεν είναι πια ένα κόμμα συνιστωσών της Αριστεράς. Είναι ο βασικός μοχλός της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, που απαιτεί δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς, που πραγματώνει το συλλογικό αίτημα της κάθαρσης, της τιμωρίας, της ανατροπής. Και σύντομα, πολύ σύντομα, θα αποτελέσει τον κορμό μια νέας κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας”, υπογράμμισε.

Μνημονιακή παράταξη
"Δεν σώζεται η μνημονιακή παρτίδα. Κάνετε φιλότιμες προσπάθειες να τη σώσετε", υπογράμμισε ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόσθεσε: "Ακόμη και αν αναδιατάξετε το πολιτικό σκηνικό, ακόμη και αν φτιάξετε μια νέα μνημονιακή παράταξη με κορμό τη Ν.Δ., στην οποία συνιστώσα θα γίνει ένα ιστορικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, δεν σώζεται. Το έχουν καταλάβει ακόμα και οι πιστωτές μας". Σημείωσε μάλιστα ότι στόχος των πιστωτών είναι "να περάσουν ό,τι περισσότερο μπορούν, τώρα που είστε ακόμη εσείς. Ώστε να καταστήσουν δυσχερέστερη την επαναδιαπραγμάτευση και την αλλαγή πορείας, όταν θα έρθει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ".

Ο Αν. Σαμαράς βαδίζει στα βήματα του Γ. Παπανδρέου
Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επέκρινε προσωπικά τον Αντώνη Σαμαρά. "Χρησιμοποιείτε την απαράδεκτη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας την Αριστερά και το λαϊκό κίνημα με το φασιστικό φαινόμενο και τους νεοναζί. Βαδίζετε στα βήματα του Γ. Παπανδρέου. Χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα, τις ίδιες μεθόδους και τα ίδια διλήμματα ότι δήθεν θα πληρώσουμε μέχρι το τελευταίο ευρώ, παρ' όλο που τα Μνημόνια έχουν οδηγήσει σε δύο κουρέματα του χρέους", υπογράμμισε και του θύμισε ότι ο Γ. Παπανδρέου πριν 1,5 χρόνο τον αποκαλούσε "πρωθυπουργό της δραχμής, αλλά αυτό το λόμπι ούτε το αποκαλύψατε ούτε το κατονομάσατε".

Εντάχθηκε στο γερμανικό σχέδιο για την Ευρώπη
Με έμφαση ο Αλ. Τσίπρας επεσήμανε την "ένταξη" της κυβέρνησης στο "σχέδιο για μια γερμανική Ευρώπη", η οποία "θέλει την Ελλάδα αποικία χρέους και τον ευρωπαϊκό νότο Ειδική Οικονομική Ζώνη φθηνής και ανασφάλιστης εργασίας". Κατηγόρησε την τρικομματική κυβέρνηση ότι δεν άφησε κανένα περιθώριο να φτιαχτεί άξονας των χωρών του Νότου και γι’ αυτό απουσίασε από τη συνάντηση της Μάλτας με τους πρωθυπουργούς των χωρών του Νότου και τον Γάλλο πρόεδρο, ενώ υποδέχθηκε με κόκκινα χαλιά την Μέρκελ.
Η αντίληψη ότι "ο απευθείας άξονας Αθήνας - Βερολίνου θα είναι η λύση στο πρόβλημά μας, αφού θα μας συμπαθήσει το Βερολίνο και θα μας βοηθήσει να σωθούμε", είναι "πλήρως αναποτελεσματική" και, ως στρατηγική, "ανόητη", ενώ δεν αντιλαμβάνεται ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, υπογράμμισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπενθυμίζοντας ότι η Μέρκελ έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει: "Όταν η καγκελάριος δήλωσε ότι μια χώρα που έχει χρέος πάνω από 80% του ΑΕΠ δεν μπορεί να έχει εθνική ανεξαρτησία, τι νομίζατε ότι εννοούσε; Ότι το είπε κατά λάθος; Ότι της ξέφυγε;". "Τον ειδικό λογαριασμό, όπου θα τοποθετούνται όλα τα δημόσια έσοδα για να αποπληρώνονται κατά προτεραιότητα οι δανειστές, γραπτώς και εγκαίρως δεν σας τον ζήτησε ο κ. Σόιμπλε;" ρώτησε.

Η εναλλακτική πρόταση
Ο Αλ. Τσίπρας υπενθύμισε ακόμη τα ψέματα, αλλά και την αποτυχία της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί: “τα μέτρα από 11 δισ. έγιναν 19 δισ., προστέθηκαν νέα μέτρα διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, μόνο και μόνο για να κάνετε το χατίρι των τραπεζιτών”. Ωστόσο "ο καλός μαθητής δεν περνάει τη βάση. Μετεξεταστέος για τον Δεκέμβριο και βλέπουμε", σχολίασε ο Αλ. Τσίπρας υπενθυμίζοντας και το ψέμα του Γ. Στουρνάρα ότι στις 16 Νοεμβρίου, θα καταρρεύσουμε και δεν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις
Ο Αλ. Τσίπρας επέκρινε την κυβέρνηση επειδή είναι "οι μόνοι στην Ευρώπη που δεν συζητούν καν τη διαγραφή του χρέους". "Η μόνη ρεαλιστική και σωτήρια εναλλακτική πρόταση είναι η κατάργηση με ένα νόμο και σε ένα άρθρο, όπως ακριβώς τα ψηφίσατε την Τετάρτη, όλων των μέτρων της λιτότητας που εξαθλιώνουν τη κοινωνία και γεννούν ακόμα μεγαλύτερη ύφεση. Η μόνη ρεαλιστική και σωτήρια εναλλακτική πρόταση είναι να σταματήσουμε την καταστροφική λιτότητα, να καταργήσουμε τους μνημονιακούς νόμους και τότε να κάτσουμε επί ίσοις όροις στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Και για αποπληρωμή του εναπομείναντος με ρήτρα ανάπτυξης, όπως ακριβώς συνέβη και με τη Γερμανία το 1953", τόνισε.
Για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ επεσήμανε ότι γίνεται "για να σωθεί το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα" και ότι οι τράπεζες θα έπρεπε πρώτα να περάσουν στο ΤΧΣ με τις μετοχές του Δημοσίου με δικαίωμα ψήφου και να εκκαθαρίσουν τα επισφαλή δάνεια προς υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και νοικοκυριά και μετά να ανακεφαλαιοποιηθούν.
Με σαφή στόχευση στους πολίτες που "ακούν" την κυβερνητική προπαγάνδα, ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αναφέρθηκε στο "σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και για διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος", ξεκαθαρίζοντας ότι "εσείς είστε και απρόθυμοι και ανίκανοι και ακατάλληλοι να πραγματοποιήσετε. Γιατί δεν μπορεί το ίδιο πολιτικό προσωπικό που έφτιαξε αυτό το πελατειακό κράτος, οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που εγκαθίδρυσαν αυτό το καθεστώς της διαπλοκής και της διαφθοράς, να καμώνονται τώρα ότι θα μας σώσουν από το πρόβλημα που οι ίδιες δημιούργησαν".

Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, αναπόσπαστο κομμάτι τού χθες
"Είστε αναπόσπαστο κομμάτι τού χθες. Που μας οδήγησε στη καταστροφή. Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι του αύριο. Που θα μας οδηγήσει ξανά στη δημιουργία. Όσο κι αν δυσκολεύεστε να το πιστέψετε, δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσετε αυτό το ρεύμα λαϊκής χειραφέτησης", τόνισε και κατέγραψε τον "κατάλογο" των πεπραγμένων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ: "Τα κόμματά σας είναι ταυτόσημα των σάπιων δομών της εξουσίας. Οι δομές παρέμεναν, τα πρόσωπα σταδιακά εναλλάσσονταν. Φτιάξατε ένα κράτος αναποτελεσματικό. Που δυσκολεύει και πιέζει τους ανίσχυρους, ενώ διευκολύνει τους ισχυρούς. Σπαταλήσατε δυνατότητες την περίοδο της ανάπτυξης. Δεν αφήσατε πίσω καμιά υποδομή για να προστατευτεί η κοινωνία σε μια κρίσιμη στιγμή. Φουσκωμένοι λογαριασμοί στην Ελβετία, φούσκες χρηματιστηριακές και αδηφάγες τράπεζες, τα χρέη των οποίων φορτώσατε στις πλάτες του ελληνικού λαού. Διαχειριστήκατε την πιο κρίσιμη καμπή της νεότερης ιστορίας του τόπου. Και ρίξατε την Ελλάδα στα βράχια. Δεν μπορεί να σας το συγχωρήσει ο ελληνικός λαός".
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

"Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σαν ηθική πολιτική δύναμη" - Παρέμβαση στη βουλή, του βουλευτή Ζακύνθου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Σταύρου Κοντονή




 
Διαβάστε περισσότερα »

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ – EKM ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ – EKM 
ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ

Έφυγε απρόσμενα από κοντά μας στα 58 του χρόνια ο Νίκος Μπουζιάνης, φίλος, συναγωνιστής, σύντροφος στους κοινούς μας αγώνες. Ο Νίκος ήταν μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και γραμματέας του Πολιτικού Συμβουλίου του ΔΗΚΚΙ. Μικρό παιδί, έφυγε από το χωριό του στα Τζουμέρκα και ήρθε στην Αθήνα για δουλειά. Αργότερα σπούδασε οικονομικά στη Βιομηχανική, δουλεύοντας ταυτόχρονα. Εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, από το οποίο αποχώρησε για να ενταχθεί λίγο αργότερα στο ΔΗΚΚΙ ως ιδρυτικό μέλος του. Σε όλη του τη ζωή ο Νίκος υπήρξε μαχητής της δημοκρατίας και της αριστεράς. Σεμνός και σταθερός στις απόψεις του, έδωσε μέχρι και την τελευταία στιγμή τη μάχη ενάντια στην πολιτική εξαθλίωσης του λαού μας.

Θα τον θυμόμαστε πάντα.

Διαβάστε περισσότερα »

Ομιλία Α. Τσίπρα στη συνεδρίαση για την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού (Βίντεο)







Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Ορισμένες σκέψεις για την προετοιμασία μιας κυβέρνησης της Αριστεράς

 



*Του Ανδρέα Καρίτζη

Τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι πολλαπλά, καθώς η πορεία προς την καταστροφή που εγκαινίασαν τα Μνημόνια και η σθεναρή αντίσταση του λαού συνθλίβουν το πολιτικό κατεστημένο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ηγείται της προσπάθειας των λαϊκών τάξεων να αναχαιτίσουν την καταστροφή και να θέσουν τις βάσεις για μια διαφορετική πορεία, με γνώμονα τις ανάγκες των πολλών. Η κυβέρνηση της Αριστεράς αποτελεί ένα κρίσιμο όπλο σε μια τέτοια προσπάθεια, η οποία αρχίζει και δεν τελειώνει με την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας.
Η ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά, σε μια πρώτη φάση, θα χαρακτηρίζεται από πολιτική, κοινωνική και γεωπολιτική αστάθεια. Συγκεκριμένα, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης τόσο στο ελληνικό οικονομικο-κοινωνικό πλαίσιο όσο και στο ευρωπαϊκό, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα βρεθεί μπροστά σε μια σκληρή σύγκρουση/διαπραγμάτευση για τη διαμόρφωση του ορίζοντα των πολιτικών δυνατοτήτων της. Με άλλα λόγια, θα κληθεί να «ανοίξει χώρο» μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας που θα επιτρέψει την εφαρμογή μιας αντίθετης πολιτικής.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της κυβέρνησης αλλά και του ελληνικού λαού, οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης μπορούν να σχηματοποιηθούν σε δύο άξονες.
Ο πρώτος άξονας είναι η αντιμετώπιση του κρίσιμου συμπλέγματος εσωτερική οικονομική πολιτική - διαπραγμάτευση για το χρέος - εξασφάλιση ρευστότητας. Ο εν λόγω άξονας συνιστά το πεδίο της σύγκρουσης με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Η αντιπαράθεση με την οικονομική και πολιτική ελίτ στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν θα είναι στιγμιαία και βασικός στόχος των αντιπάλων θα είναι να μη φτάσει η κυβέρνηση στο τέλος της διαπραγμάτευσης. Επίσης, η αντιπαράθεση θα είναι πολυεπίπεδη. Θα ασκηθούν οικονομικές και άλλες πιέσεις ώστε να μην μπορεί η κυβέρνηση να ανταποκριθεί σε μια σειρά τομείς, να επιδεινωθεί η κατάσταση της οικονομίας κ.ο.κ. Η τεχνητή διόγκωση πολλαπλών προβλημάτων και η προσπάθεια δημιουργίας ενός σκηνικού «χάους» θα έχουν στόχο την υπονόμευση της λαϊκής στήριξης της κυβέρνησης ώστε η πτώση ή η αποδοχή ενός άλλου πλαισίου πολιτικής λιτότητας να είναι οι μόνες δυνατές επιλογές.
Η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί σε τρία επίπεδα όσον αφορά τον συγκεκριμένο κρίσιμο άξονα: α) να διαμορφώσει την καλύτερη δυνατή στρατηγική διαπραγμάτευσης αξιοποιώντας την κινητικότητα στην Ε.Ε. και τις αντιφάσεις στο εσωτερικό των κυρίαρχων δυνάμεων, β) να βάλει μπροστά ριζoσπαστικές παρεμβάσεις που μετατοπίζουν τα βάρη της δημοσιονομικής εξισορρόπησης στους οικονομικά ισχυρούς και που βάζουν τέλος στην αιμορραγία των δημόσιων ταμείων προς μεγάλα συμφέροντα. Αυτές οι παρεμβάσεις είναι κρίσιμες τόσο ως προς το σκέλος του οικονομικού αποτελέσματος όσο και ως προς το προστιθέμενο λαϊκό έρεισμα που παράγουν για την κυβέρνηση. Επίσης, οι εν λόγω παρεμβάσεις συνιστούν μεγάλες τομές στον τρόπο διάρθρωσης της ελληνικής πολιτείας, καθώς ξεθεμελιώνουν στρατηγικές επιλογές του πολιτικού κατεστημένου των τελευταίων δεκαετιών. Όμως αυτές οι παρεμβάσεις δεν αποδίδουν άμεσα οπότε χρειάζεται γ) η επεξεργασία ενός «Μνημονίου» για τους οικονομικά ισχυρούς, μια κίνηση αποφασιστική για την αντιμετώπιση των έκτακτων συνθηκών στις οποίες θα βρεθεί η κυβέρνηση από την πίεση που θα της ασκηθεί και η οποία θα πρέπει σε σύντομο χρόνο να καλύψει ανάγκες και να εξασφαλίσει χρηματικές ροές. Ένα σχέδιο με έκτακτα μέτρα που θα αφορούν τον συσσωρευμένο πλούτο συνιστά το βασικό επιχειρησιακό όπλο μιας κυβέρνησης της Αριστεράς απέναντι στην πολυεπίπεδη επίθεση που θα δεχθεί κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.
Ο δεύτερος άξονας σχετίζεται με άμεσες προτεραιότητες που σκοπό έχουν α) να ισχυροποιήσουν το λαϊκό έρεισμα της κυβέρνησης και β) να αντιμετωπίσουν ζητήματα που θεωρούνται «αχίλλειος πτέρνα» για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, ιδιαίτερα στην πρώτη κρίσιμη φάση.
Ενδεικτικά, στην πρώτη κατηγορία ανήκουν ζητήματα όπως η υγεία, η κοινωνική πρόνοια, τα εργασιακά και η παιδεία, αλλά και το κρίσιμο θέμα της πολιτικής και δικαστικής διερεύνησης επιλογών που μας οδήγησαν ως εδώ. Επίσης, απαιτείται η συγκρότηση σχεδίου για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης του ελληνικού λαού (διαθέσιμα κρατικά μέσα και διάταξή τους, δέσμη έκτακτων μέτρων, μορφές λαϊκής αυτο-οργάνωσης και αρμοδιότητες αυτών κ.ο.κ.).
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν θέματα όπως το έγκλημα, η διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό, η μετανάστευση, η ενίσχυση νεοναζιστικών πυρήνων στο κράτος και την κοινωνία και η αποδυνάμωση του δημοκρατικού αισθήματος. Σε αυτά τα θέματα χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις με στόχο γρήγορα και απτά αποτελέσματα στη ζωή των πολιτών, ώστε να δοθεί η αίσθηση ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι ικανή στην αντιμετώπιση ζητημάτων που ενισχύουν τον φόβο και την ανασφάλεια στον λαό.
Πρέπει να εξετάσουμε όλες τις πλευρές τέτοιων κινήσεων ώστε με αυτοπεποίθηση να είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε, καθώς σε μια περίοδο έντονων και συντονισμένων πιέσεων η αμηχανία και η μη απάντηση στις πιέσεις μπορεί να είναι καθοριστικές για τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης, δηλαδή του να είναι σε θέση η κυβέρνηση να φτάσει μέχρι το τέλος της διαπραγμάτευσης.

*Δημοσιεύτηκε στην Αυγή την Κυριακή 11-11-2012
 
Διαβάστε περισσότερα »

ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ:«ΟΙ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΜΑΣ». ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ;


Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΑΓΑΡΑ*
 
Οι άνθρωποι προσπαθώντας να ορίσουν το μέλλον δημιουργούσαν ένα ιστορικό νήμα με το παρελθόν. Αυτή η προσπάθεια αναμειγνύει τις τρέχουσες και μελλοντικές αναζητήσεις με την ιστορική αφήγηση και δημιουργεί τους όρους για την διαμόρφωση νέων δρόμων. Στο ίδιο πλαίσιο, οι λαοί και οι τάξεις, οι νικητές και οι ηττημένοι της ιστορίας και οι συλλογικότητες, επιφυλάσσουν μια ξεχωριστή θέση στην αποτίμηση του παρελθόντος είτε ως παράδειγμα και αναφορά είτε ως ύλη συγκόλλησης της αναγκαίας ιστορικής συνέχειας με το παρόν. Ιδιαίτερα οι οργανώσεις και τα κόμματα της Αριστεράς επιφύλαξαν μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία, είτε ως κριτική μελέτη, είτε ως πιστοποιητικό βεβαίωσης της ορθότητας των σύγχρονων επιλογών.
Στην τελική ευθεία για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, κυκλοφόρησε το σχέδιο διακήρυξης της Γραμματείας, στο οποίο φαίνεται ότι γίνεται μια γενναιόδωρη προσπάθεια για να «χωρέσουν» όλες οι πλευρές του «πολύχρωμου» σχηματισμού, να αμβλυνθούν οι διαφωνίες και να στρογγυλευτούν οι «γωνίες». Πράγμα εύλογο, εν μέρει, και κατανοητό, για έναν πλουραλιστικό και δημοκρατικό χώρο, αλλά συνάμα και προβληματικό.
Θα ήταν αδύνατο να καταπιαστούμε με το σύνολο του σχεδίου και να καταχραστούμε τη φιλοξενία της «Εποχής». Ωστόσο, σε μια πρώτη ανάγνωση, το χωρίο με τίτλο «Οι καταβολές μας», δε θα μπορούσε να μας αφήσει αδιάφορους. Οι συγγραφείς του κειμένου αναζητούν τις ρίζες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο εργατικό και λαϊκό κίνημα του 19ου και 20ου αιώνα, έπειτα στο ΕΑΜ και μετά τον εμφύλιο, τις ξαναβρίσκουν στην ΕΔΑ, στην Ένωση Κέντρου, σε όλα τα κινήματα της περιόδου εκείνης και της μετέπειτα, ως που φτάνουν στον κατακερματισμό της Αριστεράς, εκεί που το «ΚΚΕ γνώρισε αλλεπάλληλες διασπάσεις» κι «ένα μέρος από τις δυνάμεις που είχαν στρατευθεί στο ΕΑΜ σαγηνεύτηκε από την «Αλλαγή» που υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ, ενώ μικρότερες οργανώσεις της Αριστεράς συγκρότησαν αυτοτελείς οργανώσεις...»
Είναι προφανές ότι πρόθεση –και καλώς- των συγγραφέων του κειμένου δεν είναι να καταγράψουν σε λίγες αράδες την ιστορία της Αριστεράς του τόπου μας, ούτε βέβαια να συγγράψουν ένα ιστορικό ντοκουμέντο και να εγκαινιάσουν μια αναβάθμιση στα γνωστά κύρια ιστορικά δεδομένα της σύγχρονης ιστορίας του τόπου και των μεγάλων στιγμών του αριστερού κινήματος. Ωστόσο, ακόμη και το πιο καλοπροαίρετο μέλος του σχήματος, δε μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι στο κείμενο υπάρχουν ελλείψεις που μόνο ως απλές παραλείψεις δε μπορεί να θεωρηθούν, ενώ ακόμα και τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα που στάθηκαν αφορμή για τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν την τύχη μιας γενικής αναφοράς.
Παίρνοντας κανείς την παράδοση του ΚΚΕ και άλλων σχηματισμών της Αριστεράς του τόπου μας και τη σχέση τους με την Ιστορία, μόνο ως καλό προηγούμενο δε μπορεί να τη θεωρήσει. Για χρόνια, η «επίσημη» Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, χρησιμοποίησε πολλές φορές την ιστορία του αριστερού κινήματος ως ερμηνεία μιας τραχειάς εσωκομματικής πάλης ανάμεσα στις φωτεινές ηγεσίες και τις ανεπαρκείς ή προδοτικές δυνάμεις μέσα και έξω από το κόμμα. Για τους αριστερούς, ο δύσκολος αγώνας και η διαλεκτική της απελευθέρωσης, έφερε πολλές φορές την διασπαστική διάσταση ανάμεσά τους, με την μια σκέψη αφενός, να θέλει η μελέτη της ιστορίας να είναι η αναλυτική βάση στην εξυπηρέτηση μιας γενικότερης στρατηγικής και την μια άλλη σκέψη αφετέρου, να θέλει να υφανθεί μια ανάγνωση χωρίς φανατισμό αλλά με διάλογο και κατανόηση των κοινωνικών και ιστορικών δεδομένων του παρελθόντος.
Είναι λογικό για την Αριστερά που επιλέγει να προσδιορίζεται ως κίνημα προερχόμενο από το μέλλον, να επιδιώκει να έχει την αίσθηση και την αντίληψη του παρελθόντος, άρα και της ιστορία της. Μπορεί το σχέδιο διακήρυξης να μην έχει τη πρόθεση να θεμελιώσει μια νέα ιστορική θήκη για να χωρέσει την σημερινή πολιτική στρατηγική του νέου σχήματος, αλλά όπως γίνεται σχεδόν πάντα, όταν υπάρχει μεγάλη ζήτηση για να ικανοποιηθούν όλοι, έστω κι άθελα του, μεταφέρει το χθες στο σήμερα για να συνδυάσει επιλεκτικά το παρόν με το παρελθόν, για να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες της στιγμής, να τσουβαλιάσει ιστορικά γεγονότα, να εξισώσει καταστάσεις και να διαγράψει μονομιάς σημαντικά ιστορικά γεγονότα και το ρόλο που έπαιξαν. Η ιδεολογική χρήση της ιστορίας πλανιέται πάνω από το σχετικό χωρίο. Το κείμενο αποπειράται μια ανασκευασμένη ιστορία που στηρίζεται στην αγνόηση ή στην βάναυση μετατροπή των αναγνωρίσιμων πια ιστορικών γεγονότων προκειμένου να υπηρετηθεί η εσωτερική συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και η προγραμματική επιδίωξη.
Απουσιάζει χαρακτηριστικά η αναφορά στον καθοριστικό ρόλο του ΚΚΕ στη συγκρότησή του ΕΑΜ και της ΕΔΑ, ενώ εντύπωση προκαλεί η –στοχευμένη- αναφορά στην Ένωση Κέντρου, έστω και με αυτή την προσεχτική διατύπωση. Την ίδια ώρα, εκκωφαντική είναι η παράλειψη στο κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας και σε σημαντικούς σταθμούς του, όπως είναι η διάσπαση του ΚΚΕ το 1968 και η ίδρυση του ΚΚΕ εσωτερικού, που αποτέλεσε σημείο καμπής για την μετέπειτα πορεία του αριστερού κινήματος και της αριστερής σκέψης. Παράλληλα το κείμενο «ξεπετάει» σε μισή γραμμή την ίδρυση άλλων ιστορικών ιδεολογικών και πολιτικών ρευμάτων της Αριστεράς, ενώ αγνοεί την ίδρυση του ενιαίου Συνασπισμού. Αντίθετα η αναφορά στο ΠΑΣΟΚ δε περνάει απαρατήρητη, ενώ δε μπορεί παρά να γεννάει ερωτηματικά γιατί αποφεύγεται επιμελώς η όποια κριτική στη διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου και των ιδρυτικών αρχών. Αρχές και ιδέες βασισμένες και στηριγμένες στο λαϊκισμό, αρχές και ιδέες που «από τη σκοπιά του σοσιαλισμού συνεχίζουν να μας αφήνουν παγερά αδιάφορους». Και δεδομένου ότι η συγκυρία και οι σκοπιμότητες αλλάζουν διαρκώς, το κείμενο διατρέχεται από συνεχείς εναλλαγές, δίνοντας την εντύπωση ενός τρελού εκκρεμούς, που πλανιέται πέρα- δώθε σε έναν στείρο «εναλλακτισμό».
Ιστορίες παλιές, μίζερες και ξεπερασμένες, θα έλεγε κάποιος. Πράγματι, στον προθάλαμο της διακυβέρνησης της χώρας, είναι μάταιο να συζητάς για αυτά που μας πλήγωσαν, μας μάτωσαν και μας πόνεσαν. Είναι μάταιο να τα βάζεις με τα φαντάσματα του παρελθόντος, να ανοίγεις σεντούκια και να μετράς συνεχώς τις πληγές σου. Εξάλλου μπροστά «στα σημαντικά» κι «αυτά που καίνε», στη δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης και στο αίτημα της ενότητας, δεν έχουν θέση τα περασμένα. Στην μη-ιστορική αντίληψη των «καταβολών μας» που διαπερνά το κείμενο στο βωμό της ενότητας –μιας επιλεκτικής ενότητας, περισσότερο ηθικοπλαστικού ύφους- «το κομμουνιστικό, δε τραβάει», συνεπώς και οι πηγές του κακού «οι διασπάσεις και τα προϊόντα τους», δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Οι πάγοι συντηρούνται στα μυαλά και τις προθέσεις μας, αρνούμενοι να ανοίξουμε όλα τα χαρτιά μας σε μια προσπάθεια να αναμετρηθούμε με τα παλιά και να κρατήσουμε τα πάντα. Μια προσπάθεια «απόψυξης» αναγκαία, προκειμένου να εγκαταλείψουμε το φόβο του «ξεμαγέματος» και να αντιληφθούμε την Ιστορία με όρους «ζώσας Ιστορίας».
 
*Επιστημονικός συνεργάτης Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, υποψήφιος διδάκτορας κοινωνιολογίας.
*Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε και στην «Εποχή» (11/11/2012)
Διαβάστε περισσότερα »

Η ομιλία του Θανάση Πετράκου για τον προϋπολογισμό στη Βουλή

Δελτίο τύπου με την ομιλία του βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Θανάση Πετράκου στην Ολομέλεια με θέμα τον προϋπολογισμό.

Μπορεί το Mega να επιστράτευσε ακόμη και το Θεό να μας ενημερώνει ότι ο κύριος Πρωθυπουργός μιλώντας με τους στενούς του συνεργάτες τους είπε ότι ακόμη και με το Θεό να μιλήσει, θα του πει να μην αλλάξει πολιτική.

Εγώ βέβαια με το Θεό δεν μιλάω, μιλάω όμως με τους πολίτες της Μεσσηνίας, με κοινούς γνωστούς με τον κύριο Πρωθυπουργό, οι οποίοι προσδοκούσαν και ήλπιζαν ότι δεν θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική με τον κ. Παπανδρέου, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Παπακωνσταντίνου και τώρα βλέπουν όχι μόνο να ακολουθεί την ίδια, αλλά και χειρότερη. Και δεν εννοούν βέβαια αυτοί οι πολίτες της Μεσσηνίας που ήλπιζαν και προσδοκούσαν ούτε κυρίως την αθέτηση των δεσμεύσεών του για τη ρύθμιση των πυρόπληκτων δανείων, ούτε τη μη αλλαγή του αντισυνταγματικού νόμου του κ. Βενιζέλου για την επιστροφή του ΦΠΑ των αγροτών με τον οποίο παρακρατούνται και οι μη ληξιπρόθεσμες οφειλές, ούτε το ότι ένας δρόμος, ένα κομμάτι δωδέκα χιλιομέτρων φτιάχνεται δεκα χρόνια και μια παράκαμψη έτοιμη, το Παραδείσια-Τσακώνα, δεν μπορεί να παραδοθεί, ούτε για τον αυτοκινητόδρομο Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα, που όπως φαίνεται οδηγείται στις καλένδες, γιατί ο κύριος Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του έχουν ρίξει «λευκή πετσέτα» αποδεικνύοντας ότι είναι υπηρέτες των τραπεζών και των τραπεζιτών.
Εννοούν πάνω από όλα οι συμπατριώτες του κυρίου Πρωθυπουργού και οι δικοί μου ήλπιζαν ότι θα ακολουθούσε άλλη πολιτική. Έτσι ήλπιζαν οι άνθρωποι, παρά τα όσα τους λέγαμε εμείς. Βλέπουν τώρα, όμως, το νέο πιο καταστροφικό μνημόνιο και τον Προϋπολογισμό να οδηγούν τη χώρα στην απόλυτη καταστροφή. Γιατί μόνο ως δολοφονικό σχέδιο κατεδάφισης της ελληνικής κοινωνίας, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μπορεί να χαρακτηριστεί ο Προϋπολογισμός του 2013 και το επικαιροποιημένο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2013-2016. Τα 11 δισεκατομμύρια του 2013 και τα συνολικά μέτρα των 18,9 δεν έχουν προηγούμενο στη μεταπολεμική ιστορία του δυτικού κόσμου.

Γι’ αυτό, λοιπόν, όταν οι συνεργάτες του κυρίου Πρωθυπουργού, μη έχοντας άλλο επιχείρημα, φτάνουν στο Θεό, οφείλω να τους θυμίσω και το άλλο: «Οργή λαού, φωνή Θεού». Και οφείλω να θυμίσω και κάτι άλλο, που έπρεπε να θυμούνται, ότι οι πρόγονοί μας έλεγαν ότι «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Όπως βλέπετε, λοιπόν, δεν αναγνώριζαν να κάνει κάποιος παραπάνω από δύο φορές το ίδιο λάθος.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, όμως, εσείς δεν διδαχτήκατε τίποτα ούτε από το πρώτο ούτε από το δεύτερο μνημόνιο και προχωράτε στο τρίτο, το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα και το λαό σε κοινωνικό και οικονομικό ολοκαύτωμα. Και δεν το λέμε εμείς, το λένε τα στοιχεία σας. Το πρώτο μνημόνιο οδήγησε το ΑΕΠ από τα 222 στα 208 δισεκατομμύρια και το χρέος από το 148,3 στο 170. Το δεύτερο μνημόνιο κατέβασε κι άλλο το ΑΕΠ στα 194 και ανέβασε το χρέος στο 175 και παρόλα αυτά ψηφίσατε χθες το τρίτο μνημόνιο το οποίο βάσει των δικών σας στοιχείων θα οδηγήσει το ΑΕΠ στα 183 δισεκατομμύρια για 2013 και στα 182 το 2014 και το χρέος στο 189 το 2013 και στο 191 το 2014. Και δεν είναι μόνο αυτά.

Το 2013 η χώρα θα είναι για έκτη κατά συνέχεια χρονιά σε ύφεση με πρόβλεψη για μείωση του Α.Ε.Π. με βάση τους διεθνείς οργανισμούς κατά 7%. Η ανεργία θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο και θα ξεπεράσει το 30%. Αν λοιπόν η ελληνική οικονομία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν ένας άρρωστος και ο γιατρός συνταγογραφούσε ένα φάρμακο και εγώ ως συγγενής του ασθενούς έβλεπα τον πυρετό να ανεβαίνει, θα του ζητούσα απλά να σταματήσει αυτό το φάρμακο γιατί θα τον σκοτώσει. Με λίγα λόγια, όταν το χρέος προς το Α.Ε.Π. ανεβαίνει και παράλληλα ανεβαίνει η ύφεση και η ανεργία και η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, με τη συνταγή της λιτότητας που ακολουθείτε ή αυτό είναι πολιτική ηλιθιότητα ή ταξική επιλογή. Επειδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει πολιτική ηλιθιότητα σε καμία περίπτωση, γιατί είστε ιδιαίτερα έξυπνοι άνθρωποι, προφανώς κάνετε ταξική επιλογή.

Μας λέτε ότι φέρνετε αυτόν τον Προϋπολογισμό και ψηφίσατε το τρίτο μνημόνιο για τη σωτηρία της χώρας. Η σωτηρία της χώρας δηλαδή για εσάς έχει ταυτιστεί με την καταστροφή των ανθρώπων της χώρας; Σώζετε τη χώρα όταν φτωχοποιείτε το λαό -σαράντα χιλιάδες είναι οι άστεγοι- όταν έχετε δημιουργήσει ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, όταν φορολογείτε το ΕΚΑΣ, όταν βάζετε είσοδο στα νοσοκομεία 25 ευρώ και 1 ευρώ σε κάθε συνταγή; Όταν τελειώσατε ακόμα και την άθληση της νεολαίας; Εδώ μας έχει στείλει ένα χαρτί και βλέπω τον Ολυμπιονίκη Πύρρο Δήμα απέναντι που λέει «μην ψηφίζετε αυτόν τον Προϋπολογισμό» η Ολυμπιακή Επιτροπή που δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Πετράκος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θα φτάσετε λοιπόν με αυτά τα χρήματα για τον αθλητισμό, να μην μπορεί να αθληθεί κανένα παιδί. Μειώνετε το επίδομα της ανεργίας και λέτε ότι θα το μειώσετε ακόμα και σε συγκεκριμένες περιοχές που θα εξετάσετε. Γράφετε μέσα ότι εξετάζετε το όριο της ελάχιστης ημερήσιας ανάπαυσης να είναι οι έντεκα ώρες. Δηλαδή, να δουλεύει ο εργαζόμενος δεκατρείς ώρες! Και μετά έρχεστε και μας λέτε ότι αν δεν πάρετε αυτά τα μέτρα θα γίνουμε Αλβανία του Χότζα. Μα, την έχετε κάνει τη χώρα. Την έχετε κάνει ειδική οικονομική ζώνη, όπως λένε οι Γερμανοί βιομήχανοι και επιμένουν και μέσα στην ειδική κάνετε ακόμη πιο χειρότερη ειδική. Γιατί τι άλλο είναι ο μισθός της νεολαίας, ο οποίος είναι λιγότερος από το μισθό οποιουδήποτε άλλου; Τι άλλο είναι αυτό που λέτε ότι θα εξετάσετε σε μερικές περιοχές τη μείωση του επιδόματος της ανεργίας; Δηλαδή, εκεί οι άνθρωποι χρειάζονται λιγότερη τροφή;

Αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τα έντεκα δισεκατομμύρια όταν παίρνετε τα επτά από μισθούς και συντάξεις και τα υπόλοιπα από τις κοινωνικές δαπάνες, τι άλλο χρειάζεται για να αποδειχθεί η ταξικότητα των επιλογών σας; Αν είναι να χρεοκοπήσει η χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν δεν κόψετε δύο συντάξεις των αγροτών των 330 ευρώ, τότε σίγουρα τη χώρα την έχετε χρεοκοπήσει και το λαό της. Μα, καλά, δεν βλέπετε ότι η ελληνική οικονομία έχει πέσει σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, αύξησης του χρέους, ανεργία, πάλι αύξηση του χρέους, πάλι ύφεση, πάλι ανεργία; Και λέτε σε εμάς ότι δεν έχουμε πρόγραμμα; Έχουμε πρόγραμμα.
Σας τα είπαμε και πριν. Για να αλλάξει αυτός ο φαύλος κύκλος ένας δρόμος υπάρχει. Να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα. Χρειάζεται να καταγγελθεί το μνημόνιο, να ακυρωθούν οι εφαρμοστικοί του νόμοι, να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους και το υπόλοιπο να αποπληρώνεται με όρους ανάπτυξης. Και παράλληλα, για να βγει η χώρα από το φαύλο κύκλο, χρειάζεται ένα σχέδιο ανάπτυξης τονώνοντας τη βιομηχανία και την αγροτική παραγωγή. Γι’ αυτό το σκοπό χρειάζονται υγιείς δημόσιες τράπεζες, πολιτική δημοσιονομικών επενδύσεων που εσείς κατακρεουργείτε για να βελτιώσετε τις υποδομές χρειάζεται εξυγίανση των δομών στην παραγωγή και το εμπόριο, σταθερό και ασφαλές πλαίσιο λειτουργίας. Τέλος, χρειάζεται κοινωνική αλλαγή με αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος. Αυτή είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για να μην έχετε απορίες και να μη λέτε ότι δεν έχουμε προτάσεις.

Εσείς τι κάνατε; Κάνατε PSI και καταστρέψατε τα ασφαλιστικά ταμεία. Περικοπές κάνετε και καταστρέφετε τον κόσμο ανεβάζοντας την ύφεση. Σε λίγο θα ζητήσετε χρήματα και άλλα. Τον Προϋπολογισμό που κάνετε δεν πρόκειται να λειτουργήσει και θα κόψετε και τις συντάξεις σε λίγο, αν μείνετε στην εξουσία, κάτω από τα 1.000 ευρώ και πάλι. Αν συνεχίσετε έτσι, οδηγείτε τους πολίτες και τη χώρα στην καταστροφή. Αυτή είναι η γενική διαπίστωση του Προϋπολογισμού και γι’ αυτό το μόνο καλό που μπορείτε να κάνετε, είναι να παραιτηθείτε.
 
Απέναντι στην κοινωνική καταστροφή ο δρόμος σωτηρίας είναι μία προοδευτική ανατροπή με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, με μία Κυβέρνηση η οποία μπορεί να βγάλει τη χώρα από την καταστροφή.
Διαβάστε περισσότερα »

Ανακοίνωση του Στάθη Παναγούλη σχετικά με διάφορες δηλώσεις που έκαναν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

 
Ανακοίνωση του γραφείου τύπου του βουλευτή β' Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, κ. Στάθη Παναγούλη


Σχετικά με τις διάφορες δηλώσεις που έκαναν τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ αλλά κι άλλοι παράγοντες για την προσωπική άποψη του Στάθη Παναγούλη σχετικά με τα όσα ανέφερε χθες, 10/11/2012, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή, για τον «Κρατικό Προϋπολογισμό 2013», από το Γραφείο Τύπου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Ο Στάθης Παναγούλης τόνισε ότι εξέφρασε μόνον την προσωπική του άποψη.

Ας μάθουν λοιπόν, οι επικριτές του τα εξής:

Ο Στάθης Παναγούλης αμέσως μετά τη Χούντα, τον Ιούνιο του 1967 συνελήφθη, σε ηλικία 19 ετών και παρέμεινε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, ως τις 30 Αυγούστου 1967.

Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό. Έκτοτε και μέχρι την 11η Αυγούστου 1972 που συνελήφθη από τη Χούντα εισήλθε 12 φορές παράνομα στην Ελλάδα και συμμετείχε ως μέλος της οργάνωσης «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» στον αντιδικτατορικό αγώνα για την αποκατάσταση της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .

Στο διάστημα που βρισκόταν στο εξωτερικό συμμετείχε ενεργά εναντίον του φασισμού όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου είχε ταξιδέψει πολλές φορές παράνομα για να βοηθήσει αγωνιστές ενάντια στις δικτατορίες του Φράνκο και του Σαλαζάρ. Για πολλούς μήνες, κατά διαστήματα βρίσκονταν σε αραβικές χώρες στο πλευρό των Παλαιστινίων ανταρτών.

Μετά τη σύλληψή του παρέμεινε στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ από την 11η Αυγούστου 1972 μέχρι την 1η Μαρτίου 1973, δηλαδή 200 μέρες ακριβώς ανακρινόμενος.


Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία της Χούντας σε πολυετείς φυλακίσεις. Την 1η Μάρτη 1973 μεταφέρθηκε στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, όπου παρέμεινε 18 μήνες σε πλήρη απομόνωση. Τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου, του ιδίου έτους) εξορίστηκε στη Νήσο Γυάρο.

Ας μάθουν λοιπόν οι επικριτές του, πως ολόκληρη η οικογένεια Παναγούλη κατά τη διάρκεια της επταετούς τυραννίας ήταν στις πρώτες γραμμές του αγώνα. Ο αδελφός του Γεώργιος, υπολοχαγός των Δυνάμεων Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) εξαφανίστηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες αρνούμενος να υπηρετήσει το καθεστώς της Χούντας. Η ιστορία του Αλέξανδρου είναι γνωστή σε όλους, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου κι έγινε σύμβολο του Αντιφασιστικού Αγώνα. Οι γονείς τους Βασίλης και Αθηνά συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε απομόνωση για πολλούς μήνες και αργότερα σε κατ’ οίκον περιορισμό (με αποτέλεσμα το Μάη του 1969, από τις κακουχίες να αποβιώσει ο πατέρας τους).


Ας απαντήσουν, οι επικριτές του Στάθη Παναγούλη, όσοι φυσικά ήταν ενήλικες, τι έκαναν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους εκείνη τη δύσκολη περίοδο για τον τόπο.


Μήπως, απολάμβαναν τη «Δημοκρατία της Χούντας»;.

Κατηγορήθηκε ο Στάθης Παναγούλης ότι κήρυξε χθες στη Βουλή, εμφύλιο πόλεμο. Τον εμφύλιο πόλεμο κήρυξαν μονομερώς οι δυνάμεις του Μνημονίου, οι οποίες οδήγησαν περίπου 3.000 συνανθρώπους μας στην αυτοχειρία.


Ας καταλάβουν οι επικριτές του, ότι ο Στάθης Παναγούλης ήταν, είναι και θα είναι ακούραστος αγωνιστής. Θα αγωνίζεται πάντοτε χωρίς ιδιοτέλεια για μια γνήσια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που θα βασίζεται στις ακλόνητες αρχές της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.


Αυτά προς το παρόν.
Διαβάστε περισσότερα »

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ "ΕΠΟΧΗ" (11/11)

Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ ΤΗΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ "ΕΠΟΧΗ" (11/11) ΣΤΟΝ Θ.ΜΙΧΟΠΟΥΛΟ

ΕΡ:Τα μέτρα ψηφίστηκαν με ισχνή πλειοψηφία 153 βουλευτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί να μην εφαρμοστούν. Τι σημαίνει αυτό και πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί;
ΑΠ: Πράγματι, είχαμε κατάρρευση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, από 178 σε 153 βουλευτές, για να υπερψηφιστεί το μνημονιακό πακέτο τέρας. Η κυβέρνηση αυτή φθίνει και έχει μπει σε τροχιά κατάρρευσης. Έχει μικρό παρελθόν και καθόλου μέλλον. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο λέμε ότι τα μέτρα αυτά θα μείνουν στον αέρα. Τα ψήφισαν 153 βουλευτές, αλλά δεν θα βρεθούν αυτοί οι 153 να συνεχίσουν και να τα εφαρμόσουν. Πέραν αυτού, αυτά τα μέτρα θα φέρουν το χειρότερο χειμώνα που πέρασε αυτή η χώρα από τη λήξη του πολέμου και μετά. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι το 2013 θα μοιάζει με τα πρώτα κατοχικά χρόνια, από την άποψη της οικονομικής και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Περιμένουμε μεγάλους ξεσηκωμούς. Ήδη προχθές είχαμε στο Σύνταγμα μια απέραντη λαοθάλασσα, την ώρα που ψηφίζονταν τα μέτρα. Ελπίζουμε και σήμερα το απόγευμα, η λαοθάλασσα αυτή να δώσει πάλι το παρών.
ΕΡ:Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε εκλογές κατανοώντας ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Δίνουν λύση οι εκλογές καθεαυτές;
ΑΠ:Αν ζητούσαμε απλώς και μόνο εκλογές, τότε πράγματι οι εκλογές από μόνες τους δεν μπορούν να δώσουν θετική απάντηση και θετική προοπτική στη χώρα. Αλλά τις εκλογές τις ζητάμε ως μέρος μιας πρότασης για την ανάπτυξη πολύ μεγάλων και ενωτικών ταξικών και κοινωνικών αγώνων. Τις εκλογές τις ζητάμε ως μέρος μιας πολιτικής ενότητας προς τις αριστερές προοδευτικές δυνάμεις. Τις ζητάμε, ειδικότερα, με μια ανοικτή πρόταση και πρόσκληση για την ευρεία συμπαράταξη των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς –αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τις εκλογές τις ζητάμε κάνοντας μια μεγάλη προσπάθεια για βαθύτερες και ουσιαστικότερες προγραμματικές επεξεργασίες, για μια πολύ πιο ισχυρή οργανωτική συγκρότηση και έναν πιο ισχυρό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα μεγάλα ενωτικά ταξικά κινήματα. Και βεβαίως τις εκλογές δεν τις ζητάμε εμείς από τον κ. Σαμαρά, αλλά ζητάμε ο λαός να τις επιβάλλει με τον αγώνα του. Ως μέρος μιας απάντησης για να μια νέα προοδευτική προοπτική της χώρας μας με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
ΕΡ: Αναφέρθηκες στο ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ενώ όμως ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται υψηλά δημοσκοπικά, φαίνεται χωρίς συμμαχική προοπτική και από την πλευρά του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ. Τι συμμαχίες μπορεί να κάνει;
ΑΠ:Δεν μπορεί εύκολα να πει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απομονωμένος πολιτικά. Ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε μια τόσο μεγάλη απήχηση μέσα στην ελληνική κοινωνία, στη μεγάλη μάλιστα κοινωνική πλειοψηφία, πέρα από τη μεγαλοαστική τάξη. Πολιτικά θα έλεγα ότι βρίσκεται στο απόγειο της απήχησής του στον αριστερό κόσμο. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του αριστερού κόσμου, είτε τον ψήφισε είτε όχι, βλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ μια δύναμη ελπίδας, βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ με προσδοκία και, κυρίως, θέλει συνεργασία και συμπαράταξη της Αριστεράς. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να επιδιώξει μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα για προοδευτική διέξοδο από την κρίση. Βεβαίως, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς σε κοινή προγραμματική βάση, που μπορεί να ανιχνευθεί με αμοιβαίες υποχωρήσεις στα κρίσιμα θέματα που υπάρχουν διαφορές.
ΕΡ: Το «δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ», στο οποίο έχεις αναφερθεί, εντάσσεται σε αυτή τη λογική;
ΑΠ:Και σε αυτή λογική εντάσσεται, αλλά και σε πολλά άλλα που χρειάζεται, νομίζω, να γίνουν. Μέχρι τώρα, οι αξιωματικές αντιπολιτεύσεις έφταναν στην κυβέρνηση προσπαθώντας να προσεγγίσουν ή να προσεταιριστούν το λεγόμενο κέντρο, το μεσαίο χώρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να πάει στην κυβέρνηση, σε μια κυβέρνηση μάλιστα που θέλει να παίξει ένα ριζοσπαστικό, αριστερό ρόλο, διολισθαίνοντας προς το λεγόμενο, αλλά στις παρούσες συνθήκες ανύπαρκτο, κεντρώο ή μεσαίο χώρο, ο οποίος σήμερα συνθλίβεται και οδηγείται σε «προλεταριοποίηση». Ο ΣΥΡΙΖΑ για να προσεγγίσει την κυβέρνηση χρειάζεται να ριζοσπαστικοποιεί όλο και περισσότερο την πολιτική του, το πρόγραμμά του, την τακτική του, τον κινηματικό του ρόλο, την παρουσία του μέσα στους κοινωνικούς χώρους και τη γείωσή του μέσα σε αυτούς. Να ριζοσπαστικοποιεί την πολιτική κοινωνικών συμμαχιών του σε μια κατεύθυνση συνεχούς διεύρυνσης της επιρροής του, στη βάση όμως αρχών και αριστερής προοπτικής. Αυτά δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τα θεωρεί δεδομένα και κατακτημένα. Αυτήν την ώρα ο κόσμος ζητάει από τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι πιο αιχμηρός στην αντιπολίτευση, να είναι πιο τολμηρός και ουσιαστικός στις προτάσεις του, πιο εναλλακτικός στην προοπτική του. Με αυτά που λέω βέβαια, δεν εννοώ να περάσουμε σε έναν αριστερίστικο τυχοδιωκτισμό, σε ένα δήθεν επαναστατικό βερμπαλισμό εκτός τόπου και χρόνου, που καμιά φορά θεωρείται ως εκδοχή επαναστατικότητας. Όταν, λοιπόν, μιλώ για ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, το εννοώ με όρους κοινωνικούς, με όρους αποδοχής από τον κόσμο των εργαζομένων, με όρους ριζοσπαστικοποίησης και αυτού του κόσμου, ο οποίος θέλει να δει μια πρωτοπορία να υποδεικνύει θετικά έναν εναλλακτικό δρόμο.
ΕΡ: Υπάρχουν κάποιες τοποθετήσεις του Αριστερού Ρεύματος που ορισμένοι θεωρούν ότι δημιουργούν ανασφάλεια στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως για παράδειγμα η πρόθεσή του να φέρει δική του αντιπρόταση για τη Διακήρυξη.
ΑΠ: Κατά παράδοξο τρόπο, θα έλεγα, το Αριστερό Ρεύμα ήταν παράγοντας ασφάλειας και σταθερότητας, τουλάχιστον μέχρι τώρα, και για τον Συνασπισμό παλαιότερα, και για τον ΣΥΡΙΖΑ μετέπειτα. Ήμασταν η κατεξοχήν ενωτική δύναμη από το 1990, λειτουργώντας και ενωτικά και προωθητικά, για ολοένα και περισσότερο ριζοσπαστικές θέσεις του Συνασπισμού. Νομίζω αυτό το κάναμε με αρκετή επιτυχία. Επίσης, είμαστε η δύναμη που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να διαμορφωθεί και να συγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και μετέπειτα, σε όλες τις κρίσεις και τις δύσκολες στιγμές που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ, η δύναμη αυτή η οποία παρενέβαινε με ενωτικό τρόπο για τη διάσωση του ΣΥΡΙΖΑ και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του με ένα θετικό τρόπο, ήταν πάντοτε το Αριστερό Ρεύμα. Με αυτήν την έννοια έχουμε κάθε λόγο να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε μια σταθερά, και για τον Συνασπισμό ως κόμμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ ως συμμαχία. Αυτό το γεγονός θεωρούμε ότι αποτελεί και εγγύηση για την περαιτέρω πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς το ενιαίο κόμμα.
ΕΡ: Πώς βλέπεις αυτήν την πορεία να προχωρά; Θεωρείς ότι έχουμε καθυστερήσει;
ΑΠ: Πρέπει να σκεφτούμε πάρα πολύ αυτό που επιχειρούμε να κάνουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρόλα όσα του προσάπτανε, κατάφερε να είναι ένα πρωτότυπο ενωτικό εγχείρημα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει τέτοιο ενωτικό εγχείρημα σε άλλη χώρα. Χρειάζεται να μελετήσει κάποιος πώς καταφέραμε να το στήσουμε και να το διατηρήσουμε και να είναι σήμερα, κατά κάποιο τρόπο, ένα πρότυπο για τις άλλες αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης. Πάμε, λοιπόν, να κάνουμε ένα νέο κόμμα, όχι γιατί απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί θέλουμε να υπερβούμε κάποιες αδυναμίες και ελλείψεις με ένα θετικό τρόπο. Ωστόσο, για να καταλήξει αυτό το εγχείρημα να είναι θετικό, χρειάζονται μια σειρά πράγματα να το συνοδεύσουν. Τι πάμε να κάνουμε, ένα άμορφο ασπόνδυλο κόμμα, χωρίς αρχή, μέση και τέλος; Απλώς ένα κόμμα που θα είναι όχημα για την κυβέρνηση; Πάμε να κάνουμε ένα κόμμα απλώς μεγάλο και μαζικό; Τα μαζικά κόμματα δεν είναι κακά, δεν είναι όμως κατ’ ανάγκη αυτά που είναι απαραίτητα για να προχωρήσουν αλλαγές στην κοινωνία. Καμιά φορά μπορεί να έχουμε ένα πολύ μικρό κόμμα, του οποίου η επιρροή και η απήχηση να είναι πολύ μεγάλη. Δεν είμαι αντίθετος στο μαζικό κόμμα, με ενδιαφέρει όμως μαζί με το μαζικό να έχουμε και ένα καλά οργανωμένο, δημοκρατικό κόμμα με συμμετοχή και δραστηριοποίηση των μελών του στη λήψη των αποφάσεων, ένα κόμμα ριζοσπαστικό.
ΕΡ: Αυτά θεωρείς ότι υπάρχουν δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ που τα φρενάρουν;
ΑΠ: Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ τέτοιες δυνάμεις. Όμως καμιά φορά η δυναμική και η εξέλιξη των πραγμάτων, ο τρόπος που πάμε άρον άρον να διαμορφώσουμε τις εξελίξεις, μπορεί να φέρει επιπλοκές, προβλήματα και καταστάσεις που δεν είχαμε εκτιμήσει όταν ξεκινάγαμε. Αυτά τα λέω γιατί πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ. Κυρίως τη δημοκρατία στο νέο κόμμα, τις αρχές του, να είναι ένα κόμμα ριζοσπαστικά αριστερό, ανατρεπτικό, με ιδεολογικές βάσεις -εγώ θα πρότεινα μαρξιστικές ιδεολογικές βάσεις-, ένα κόμμα με σαφείς ταξικές αναφορές. Στον Συνασπισμό, αν υπήρχε ένα πράγμα που τον κράτησε όρθιο, παρόλες τις λαθεμένες κατευθύνσεις που, κατά καιρούς και ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια, βρέθηκε πολιτικά, ήταν ότι κατορθώσαμε με τη συμβολή όλων μας να είμαστε δημοκρατικό κόμμα. Με δημοκρατικά συνέδρια, με διακίνηση απόψεων, με πλουραλισμό. Στο νέο κόμμα δεν μπορούμε να πάμε πίσω από αυτά. Φοβάμαι ότι υπάρχουν ορισμένα δείγματα τα οποία δεν είναι και τόσο καλά. Πάμε να συζητήσουμε τη Διακήρυξη του νέου κόμματος, όπου υπάρχουν και διαφορές. Αυτό δεν είναι κακό. Αν, τυχόν, τις πνίξουμε στο όνομα μιας υπέρτατης αρχής, δεν νομίζω ότι θα πετύχουμε πολλά πράγματα. Αυτή η υπέρτατη αρχή σήμερα θα πνίξει αυτές τις διαφορές, αύριο θα πνίξει τις άλλες και αυτό δεν τελειώνει.

ΕΡ: Μίλησες πρόσφατα περί ετοιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Με την εκφώνηση αυτή κάποιοι διαφώνησαν. Η συνολική τοποθέτησή σου, όμως, πέρα από τη φράση που απομονώθηκε, βάζει θέματα ουσίας. Ποια είναι αυτά;
ΑΠ: Στην απάντηση που έδωσα στην τηλεόραση, η φράση που χρησιμοποίησα δεν ήταν και η πιο πετυχημένη. Μάλιστα, όταν αποκόπηκε από την υπόλοιπη τοποθέτηση, έβγαινε ένα συμπέρασμα τελείως διαφορετικό από αυτό που ήθελα να πω. Βεβαίως, το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να απαντήσει κάποιος όταν ερωτάται για το θέμα της ετοιμότητας, είναι «ναι βεβαίως, είμαστε τέλειοι, έτοιμοι για όλα, έχουμε όλες και για όλα τις απαντήσεις στο τσεπάκι μας». Αυτά όμως τα έχει ακούσει ο κόσμος και από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία και την επόμενη μέρα έζησε καταστροφές και λεηλασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, καλή προετοιμασία και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Προετοιμασία προγραμματική, πολιτική, οργανωτική, κινηματική, ακόμα και ιδεολογική. Είμαστε, λοιπόν, σε ένα καλό σημείο, ώστε και αύριο αν γίνουμε κυβέρνηση αυτά που έχουμε κατακτήσει να γίνουν μια καλή αφετηρία, για να αναλάβουμε με επιτυχία κυβερνητικό ρόλο, ο οποίος να γίνει αφετηρία για μια προοδευτική διέξοδο της χώρας από την κρίση.
Αυτό όμως δεν πρέπει να μας εφησυχάζει, ούτε πολύ περισσότερο να μας δημιουργεί αισθήματα έπαρσης και αλαζονείας. Χρειάζεται να γνωρίζουμε, και εγώ τουλάχιστον έτσι το αισθάνομαι, ότι η ετοιμότητα είναι μια κατάσταση που κατακτάται διαρκώς. Η προετοιμασία είναι συνεχής. Υπάρχουν βεβαίως και ακανθώδη ζητήματα στα οποία οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες, ούτε δεδομένες. Εδώ, αυτό που χρειάζεται να έχει κάποιος, και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτό το εφόδιο, είναι ο προσανατολισμός. Ο σταθερός προσανατολισμός (που είναι η πυξίδα της ριζοσπαστικής Αριστεράς) για μια διαφορετική κοινωνία. Ταυτόχρονα, όμως, μια κυβέρνηση πρέπει να επιδεικνύει εγρήγορση, να στηρίζεται διαρκώς και ασταμάτητα στο λαό, ο λαός και οι πολίτες να είναι συμμέτοχοι, να στηρίζεται στα πραγματικά ταξικά συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, τα οποία χρειάζεται να εντοπίζει και να αναδεικνύει σε μια εναλλακτική προοπτική. Να στηρίζεται σε ένα εναλλακτικό συμμαχικό μπλοκ που υπό την ηγεμονία της εργατικής τάξης θα μπορεί να συγκεντρώνει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Όλα αυτά είναι μεγάλες προκλήσεις για τις οποίες χρειάζεται συνεχής εγρήγορση και δεν μπορεί κάποιος να έχει εύκολες και εκ των προτέρων δοσμένες απαντήσεις.

ΕΡ: Πιστεύεις ότι το ΚΚΕ θα μπορέσει να καθίσει στο κοινό τραπέζι;
ΑΠ: Βεβαίως, είναι απαραίτητο το ΚΚΕ να συμμετάσχει σε ένα ευρύ, αριστερό, ριζοσπαστικό, προοδευτικό μέτωπο για τη διέξοδο από την κρίση σήμερα και τη σοσιαλιστική προοπτική αύριο. Εγώ δεν χάνω την ελπίδα μου ότι το ΚΚΕ μπορεί να κάνει θετικές μετατοπίσεις σε μια ενωτική λογική. Το ΚΚΕ είναι ένα ιστορικό κόμμα ανεξαρτήτως των αυξομειώσεων της εκλογικής επιρροής του. Τα μεγάλα κόμματα δεν τα μετρά κανείς συγκυριακά, είναι αυτά που είναι ριζωμένα στην ιστορία ενός τόπου και έχουν διαμορφώσει ρεύματα τα οποία διαρκούν δεκαετίες. Παλιότερα λέγαμε για τον Συνασπισμό ότι έχει μικρή δύναμη. Μπορεί, αλλά είχε ανθεκτικότητα ως ρεύμα. Αν έχεις κάτι να πεις και αυτό διαρκεί, κάποτε αυτό μπορεί να καρποφορήσει. Για τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πρότινος έλεγαν ότι δεν αντιπροσωπεύει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ότι έχει μικρή δύναμη. Όμως δεν αντιλαμβάνονταν την ποιότητα και τη δυναμική που αντιπροσώπευε ο ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ νομίζω ότι θα καταλάβει ότι με τον τρόπο που πολιτεύεται σήμερα βγαίνει έξω από τη συγκυρία και τα διακυβεύματά της. Σήμερα το μεγάλο διακύβευμα δεν είναι αν θα πάμε «εδώ και τώρα» στο σοσιαλισμό ή όχι. Το κεντρικό ζήτημα για τον τόπο είναι να επιβιώσει, να ακυρώσει τα μνημόνια, να βγούμε από την κρίση με προοδευτικούς, και όχι με νεοφιλελεύθερους και συντηρητικούς όρους, που άλλωστε δεν μας βγάζουν από την κρίση. Το κεντρικό θέμα είναι, λοιπόν, να πιαστούμε γερά από την πραγματικότητα για να πάμε μπροστά, να προβάλλουμε επίκαιρα και μεγάλα αιτήματα και να ανοίξουμε έτσι δρόμους μετάβασης προς το σοσιαλισμό. Νομίζω ότι το ΚΚΕ θα το αντιληφθεί αυτό.
Διαβάστε περισσότερα »