Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Ο ρόλος που θέλουμε να «παίξουν» οι ΜμΕ στην οικονομία είναι ζήτημα στρατηγικής επιλογής

Ο ρόλος που θέλουμε να «παίξουν» οι ΜμΕ στην οικονομία είναι ζήτημα στρατηγικής επιλογής

Σήμερα, η διάκριση μεταξύ του στρώματος μικρών και πολύ μικρών επιχειρηματιών στην Μεταποίηση, στο Εμπόριο και τις Υπηρεσίες και της μισθωτής εργασίας, του δημοσιοϋπαλληλικού προσωπικού και της αγροτιάς, είναι πιο δύσκολη από ποτέ. Όλα αυτά τα στρώματα είχαν ένα κοινό σημείο, τροφοδοτούσαν την εγχώρια ζήτηση και τροφοδοτούνταν από αυτή, με αποτέλεσμα οι συνέπειες της πολιτικής εσωτερικής υποτίμησης να είναι για όλα ολέθριες. Μαζί με τους ανέργους, τη σπουδάζουσα νεολαία και τους συνταξιούχους – που υπήρξαν τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πολιτικής- είναι επιβεβλημένο να διαμορφώσουν τη νέα μεγάλη πλατιά κοινωνική συμμαχία που θα οδηγήσει στην ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης και στην αλλαγή πορείας.
Η νέα κοινωνική συμμαχία πρέπει να οικοδομείται όχι μόνο στη βάση της κοινής αγωνίας για το μέλλον του τόπου και μιας γενικής Εθνικής ανάγκης. Πρέπει συγχρόνως να οικοδομεί ένα νέο πλαίσιο σχέσεων και σύστημα αξιών στη διαδικασία παραγωγής και διανομής του πλούτου, στη σχέση παραγωγής με το περιβάλλον. Να αναπτύσσει νέους κανόνες διευθέτησης των επιμέρους αντιθέσεων.
Η μνημονιακή στρατηγική  που ασπάζεται και υλοποιεί η τρικοματική κυβέρνηση είναι  ξεκάθαρη πλέον για τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες: 
  • Δραστική μείωση του αριθμού των ΜμΕ δια της μεθόδου του «επιχειρηματικού δαρβινισμού» με σκοπό την «εξυγίανση του χώρου» .
  • Παράλληλα, ενθάρρυνση και προνομιακή στήριξη για την εγκατάσταση και επέκταση μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στους τομείς του εμπορίου και υπηρεσιών  που υποστηρίζονται μέχρι  σήμερα  από ΜμΕ.                  
  •   Έτσι   δημιουργείται  εργατικό δυναμικό με εμπειρία  και σε κατάσταση απόγνωσης , έτοιμο να  υποταχθεί   στα σχέδια των «μεγάλων επενδύσεων». .
Απέναντι  σε αυτή τη στρατηγική το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ οφείλει να αντιπαραθέσει μια πολιτική που ως επιδίωξη έχει τη στήριξη και ανάπτυξη της μικρής επιχείρησης.
  • Με τη προώθηση πολιτικών αναδιάρθρωσης , λειτουργικού εκσυγχρονισμού και  παραγωγικής ανασυγκρότησης των ΜμΕ.
  • Με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες ζωντανούς και ενεργητικούς παράγοντες.
  • Με ταυτόχρονη αναβάθμιση ,ανανέωση και  αναζωογόνηση των στρώματος των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. 
Πως;
Α.  Με πολιτικές που θα εξυγιάνουν και θα ανασυγκροτήσουν τις υφιστάμενες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και όσες υστερούν λειτουργικά και παραγωγικά..
   και
  Β. Με πολιτικές που θα στηρίζουν δυναμικές και καινοτόμες παραγωγικά επιχειρήσεις και θα ενθαρρύνουν τη δημιουργία νέων ,κυρίως συνεργατικού χαρακτήρα κάθε μορφής, με έμφαση σε κλάδους που έχουν στρατηγικό ενδιαφέρον.  
- Αν υλοποιηθούν τέτοιες πολιτικές , θα ξεπεραστούν σταδιακά οι στρεβλώσεις που υπάρχουν σήμερα.
- Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας πως ένα από  τα μεγαλύτερα προβλήματα,  σε μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα είναι η κληροδοτούμενη ανεργία  .
-Οι ΜμΕ ως πιο ευλύγιστες, ανταποκρίνονται πολύ γρήγορα δίχως την απαίτηση μεγάλων κεφαλαίων.

Ποιά είναι η κατάσταση των ΜμΕ στην Ελλάδα σήμερα [Διαπιστώσεις ερευνών και μελετών (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, ΕΤΕ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Small Business Act, Eurostat, ΕΛΣΤΑΤ)] και ποιοι είναι οι άξονες άμεσων μέτρων που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ:
α. Οι ΜμΕ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαρθρωτικού χαρακτήρα (σχετικά μεγάλο ποσοστό  επιχειρήσεων με 0-3 εργαζόμενους)και έχουν πρόβλημα παραγωγικού προσανατολισμού (διόγκωση Εμπορικού τομέα ,υπηρεσιών και αντίστοιχα  μικρή παραγωγική δραστηριότητα προστιθέμενης αξίας).
·         Το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών πολύ μικρών & μικρών επιχειρήσεων προέκυψαν από επιχειρηματικότητα ανάγκης και δευτερευόντως ως αποτέλεσμα υλοποίησης συγκεκριμένης επιχειρηματικής ιδέας.
·         Oι πολιτικές ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, των επενδύσεων ή της ρευστότητας που εφαρμόζονται με διάφορες παραλλαγές στην υπόλοιπη Ευρώπη, για τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχει αποδειχθεί ότι δεν επαρκούν, ακόμα κι αν εφαρμοστούν πλήρως.
·         Υστερούν σημαντικά στην ικανότητα προσαρμογής στο σύγχρονο περιβάλλον αγοράς  : δε συμμετέχουν σε χρηματοδοτούμενες από την Ε.Ε. έρευνες (9,77% έναντι 20,95%, σε πλήθος 100.000 επιχειρήσεων), δεν χρησιμοποιούν ευρέως το διαδίκτυο για την προώθηση των προϊόντων τους (8% έναντι 13%) και δεν πραγματοποιούν αγορές μέσω του διαδικτύου (10% των επιχειρήσεων έναντι 28% στην Ε.Ε.).
Συμπέρασμα: Για να έχουν αποτέλεσμα τα μέτρα και οι πολιτικές για τις ΜμΕ στην  Ελλάδα θα πρέπει να ανταποκρίνονται στην ιδιαίτερη αυτή διάσταση και φύση της επιχειρηματικότητας αυτού του μεγέθους.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ & ΟΙ  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
  • Συμμετοχή των ΜμΕ ,με διαβαθμισμένο τρόπο και αντικειμενική αξιολόγηση, σε όλους τους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας της Ελληνικής Οικονομίας.
  • Ανάπτυξη ειδικών πολιτικών ενθάρρυνσης και στήριξης  ΜμΕ σε τομείς πρόσφορους για την ανάπτυξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων  όπως οι τομείς του τουρισμού, των νέων τεχνολογιών και εφαρμογής καινοτόμων παραγωγικών ή επιχειρηματικών   ιδεών ,της παραγωγής ,τυποποίησης και προώθησης διατροφικών προϊόντων, πράσινης οικονομίας, αστικών αναπλάσεων , ανάδειξης, διαχείρισης και προβολής πολιτιστικών αγαθών.

β. Οι ΜμΕ στην Ελλάδα  παίζουν  πρωτεύοντα ρόλο στην απασχόληση όσον αφορά  τον ιδιωτικό τομέα.
·         Οι Πολύ Μικρές επιχειρήσεις(0-9 εργαζ.) αποτελούν τη συντριπτικό μέρος του συνόλου των ΜμΕ (96%) και συμμετέχουν κατά 57% στην απασχόληση και 34% στη παραγόμενη προστιθέμενη αξία. Προ κρίσης και δίχως του τραπεζικού τομέα.
·         Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, με τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις να προσανατολίζονται σε υπεράκτια παραγωγή και στην απασχόληση σε θέσεις εργασίας χαμηλού κόστους, οι ΜΜΕ αποτελούν μια σημαντική πηγή δημιουργίας θέσεων απασχόλησης. Οι μεγάλες επιχειρήσεις δημιουργούν μόλις το 14% των θέσεων απασχόλησης στην Ελλάδα, ενώ ο αντίστοιχος Μ.Ο. της Ε.Ε. είναι 33%.
·         120.000 χιλιάδες λιγότερες επιχειρήσεις  από το 2009 και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας χαμένες.
Συμπέρασμα: Η  στήριξη και ανάπτυξη της μικρής επιχείρησης είναι βασικό εργαλείο για τη χάραξη του  πιο σύντομου δρόμου  σε μια στρατηγική αντιμετώπισης του εκρηκτικού προβλήματος της ανεργίας.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ - ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜμΕ:
  • Ριζική αναθεώρηση και  επανατοποθέτηση του συστήματος επιδότησης ανέργων στη κατεύθυνση ενθάρρυνσης της απασχόλησης. Υποστήριξη των ανέργων και όχι της ανεργίας.
  • Στις  δράσεις  στήριξης των ανέργων  να ενταχθούν  προγράμματα   δημιουργίας νέων και κατά προτεραιότητα μόνιμων θέσεων εργασίας  από τις ΜμΕ και  ανάπτυξης  επιχειρηματικότητας από τους άνεργους και ιδιαίτερα τους νέους. Ειδικά προγράμματα στήριξης νέων ή υφιστάμενων ΜμΕ, με επιδοτούμενες θέσεις εργασίας νέων επιστημόνων, σε καινοτόμους τομείς .
  • Δράσεις δημιουργίας θέσεων εργασίας για τα συν-βοηθούντα μέλη της μικρής επιχείρησης.
  • Αναμόρφωση του προγράμματος επιδότησης Νέων Ελεύθερων Επαγγελματιών, προς την κατεύθυνση περισσότερο βιώσιμων, αλλά και καλύτερα υποστηριζόμενων συνεταιριστικών επιχειρήσεων και συνδυασμός του με το πρόγραμμα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

γ. Η  μικρομεσαία επιχειρηματικότητα  χαρακτηρίζεται από το χαμηλό βαθμό δικτύωσης ,συνέργειας και συνεργατικότητας με αρνητικές συνέπειες στην ικανότητα δημιουργίας οικονομιών κλίμακας, ενσωμάτωσης τεχνογνωσίας και ανταγωνιστικής εμπορικής πολιτικής στην εσωτερική  και διεθνή αγορά.
·         Η βιωσιμότητα των ΜμΕ συναρτάται σε υψηλό βαθμό με την εγχώρια  ζήτηση και κατανάλωση. Ο τομέας των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών συνεισφέρει στο Ελληνικό ΑΕΠ (εξαιρώντας τη ναυτιλία) κατά 7 μονάδες λιγότερο από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
·         Το μέσο κόστος που απαιτείται για εξαγωγή προϊόντων από τη χώρα μας διαμορφώνεται στα 1.153 δολάρια έναντι 1.043 στην Ε.Ε., ενώ ο απαιτούμενος χρόνος διεκπεραίωσης της διαδικασίας εκτιμάται σε 20 ημέρες έναντι 11,71 ημερών στην ΕΕ. με αριθμό συνοδευτικών εγγράφων 5 έναντι 4.
·         Για τις εισαγωγές των προϊόντων το κόστος είναι 1.265 δολάρια έναντι 1.097,64 στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές με απαιτούμενο χρόνο 25 ημερών έναντι 12,35 και με απαραίτητα έγγραφα 6 έναντι 5,35. Και σε αυτόν το τομέα η Ελλάδα βρίσκεται πίσω σε σχέση με την Ε.Ε. και κρίνεται επιβεβλημένη η διεθνοποίηση της δραστηριότητας των ΜμΕ και η ενίσχυση των διεθνών εταιρικών συνεργασιών.
·         Από τους τομείς παρακολούθησης και αξιολόγησης της SBA  η χώρα μας υστερεί σημαντικά σε σχέση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο στους τομείς των Κρατικών ενισχύσεων και Δημόσιων Συμβάσεων με ΜμΕ, της προτεραιότητας στις ΜμΕ, της χρηματοδότησης και της Διεθνοποίησης των ΜμΕ.
·         Αναφορικά με την οικονομική σχέση των ΜμΕ και του Κράτους το μερίδιο των ΜμΕ στην συνολική αξία των κρατικών συμβολαίων είναι 31% στην Ελλάδα και 38% στην Ε.Ε., ενώ η ηλεκτρονική διαθεσιμότητα των προκηρύξεων κρατικών προμηθειών στην Ελλάδα προσεγγίζει μόλις το 43%, ενώ στην ΕΕ το 73%.
·         Ο Μ.Ο. εξόφλησης συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι περίπου 107 ημέρες έναντι 54 ημερών στην Ε.Ε.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ:
  • Μια νέα κοινωνική- παραγωγική συμφωνία με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που θα στοχεύει στη παραγωγή και προώθηση ελληνικών προϊόντων και προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.  Με ανταγωνιστικές δυνατότητες στη διεθνή αγορά. Με παράλληλη  υποκατάσταση  αντίστοιχων  προϊόντων που σήμερα  εισάγονται. Το 75% των προϊόντων   είναι εισαγόμενα και παράγονται ή διακινούνται  από 7 μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους.
  • Για την υποστήριξη της πολιτικής δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, συνεργατικών σχηματισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας εκτός, από την αναθεώρηση ή συμπλήρωση του νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας  και τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων, απαιτείται εξισορρόπηση της αναλογίας χρηματοδοτήσεων, μεταξύ παλαιών και νέων επιχειρήσεων, σε όλα τα προγράμματα. 
  • Ειδική μέριμνα ώστε οι  προγραμματικές συμφωνίες στα πλαίσια  μεγάλων επενδυτικών  κοινοπραξιών του Δημοσίου να περιλαμβάνουν ειδικές ρήτρες για στήριξη και συνεργασία με  ΜμΕ. Ανάλογες πρακτικές να θεσπιστούν και στις δαπάνες της Αυτοδιοίκησης και Δημόσιων Οργανισμών.
  • Για την αποτελεσματική προώθηση της παραπάνω στρατηγικής απαιτείται η δημιουργία δύο βασικών οργανισμών-εργαλείων δημόσιου χαρακτήρα. Είναι τα ακόλουθα:
    • ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ-ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ &ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ: εξυπηρέτηση με τη μορφή της μίας στάσης, πληροφόρηση  και αρχική συμβουλευτική προς τις επιχειρήσεις κάθε κατηγορίας και μορφής, με ιδιαίτερο βάρος στις νέες επιχειρήσεις[1].
    • ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ &ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ[2]:.
1)Θα διαμορφώνει και θα εξελίσσει πρότυπα πιστοποίησης σε όλα τα επίπεδα παραγωγής και λειτουργίας των επιχειρήσεων ,θα ελέγχει δειγματοληπτικά τις αποδιδόμενες πιστοποιήσεις ,θα συμβάλει στην καθιέρωση ετικετών σε προϊόντα σε διάφορα επίπεδα (τοπικής προέλευσης ή οικολογικής διαχείρισης κ.α) και  
2) Θα διασυνδέει την έρευνα και τα ανώτατα Ιδρύματα με τις επιχειρήσεις .Θα   προωθεί καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες και θα διαμεσολαβεί στη διασύνδεση  και στήριξη των Ερευνητικών δράσεων στα Πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ  με τις επιχειρήσεις. Θα σχεδιάζει προγράμματα χρηματοδότησης ΜμΕ  για ανάπτυξη εφαρμοσμένης έρευνας σε συνεργασία με ΑΕΙ-ΑΤΕΙ προσαρμοσμένης στις ανάγκες τους.

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ – ΩΡΑΡΙΟ- ΕΞΑΓΩΓΕΣ
-Η ενθάρρυνση της διασύνδεσης παραγωγικών επιχειρήσεων σε τοπικό επίπεδο με σκοπό τη κάλυψη αναγκών της τοπικής αγοράς μέσω και  της στήριξης κοινωνικών πρωτοβουλιών και δικτύων αλληλεγγύης είναι σημαντικός παράγοντας αναζωογόνησης οικονομικών κύκλων  τοπικού χαρακτήρα.
-Παραπέρα δημιουργεί προϋποθέσεις δικτύωσης και σε περιφερειακό επίπεδο, για τη δημιουργία εμπορικής τοπικής ή περιφερειακής επωνυμίας ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Σημαντικός χώρος ανάπτυξης μιας τέτοιας στρατηγικής είναι ο τουρισμός μέσω της προώθησης της διατροφικής αξίας των ελληνικών προϊόντων καθώς και των ιδιαίτερων προϊόντων ειδικών κλάδων της μεταποίησης και χειροτεχνίας.
  • Επανεξέταση του καθεστώτος και του χαρακτήρα  των λαϊκών αγορών με γνώμονα κύρια τη προώθηση των τοπικών προϊόντων και όχι το εμπόριο εισαγόμενων ειδών γενικού εμπορίου.
  • Διασφάλιση της αργίας της Κυριακής. Σαφείς προδιαγραφές για τον επανακαθορισμό των  τουριστικών ζωνών και τρόπου καθορισμού ειδικών ωραρίων σε ειδικές κατηγορίες εμπορικών καταστημάτων  με ευθύνη της Αυτοδιοίκησης και σε συνεννόηση με τους τοπικούς παραγωγικούς φορείς.
  • Αναδιοργάνωση του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών. Διασύνδεση και άμεση πληροφόρηση των επιχειρήσεων μέσω Επιμελητηρίων και ενεργητική στήριξη και διευκόλυνση μέσω Πρεσβειών στη σύναψη εμπορικών συμφωνιών, συμμετοχή σε εκθέσεις και επιχειρηματικές αποστολές. Αξιοποίηση του ηλεκτρονικού επιχειρείν σε εξαγωγικές δραστηριότητες.
  • Δημιουργία στο πλαίσιο ,ίσως, του παραπάνω οργανισμού Παρατηρητηρίου Διεθνών Τιμών προϊόντων προς εξαγωγή, εισαγόμενων  πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού.

ε. Η χωρική πολυδιάσπαση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας  και η ανυπαρξία χωροταξικού σχεδιασμού εκτός του ότι υπονομεύει τη λειτουργία και ανάπτυξη των επιχειρήσεων, κυρίως των παραγωγικών , αποτελεί και σοβαρό εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια και σχέδιο για την επίλυση και των προβλημάτων που παραπάνω αναφέρθηκαν
·         Η σημαντική καθυστέρηση στο χωροταξικό σχεδιασμό[3],  σε συνδυασμό με τη πολεοδομική  πολυνομοθεσία και τις νομοθετικές ασάφειες έχουν ως αποτέλεσμα την ανυπαρξία χωρικής οργάνωσης της  επιχειρηματικής δραστηριότητας  ιδιαίτερα στη μεταποίηση, τον τουρισμό και το εμπόριο και  ταυτόχρονα τη δημιουργία διαχρονικά πλέγματος πελατειακών σχέσεων για τη έκδοση αδειών λειτουργίας των ΜμΕ  όπου αυτές απαιτούνται. Έτσι μικρό μέρος των ΜμΕ (ιδιαίτερα στους κλάδους που αναφέρθηκαν) διαθέτουν  πλήρως την απαιτούμενη νομιμότητα λειτουργίας  σε όλους του τομείς.
·         Παρόλο που το σύστημα έκδοσης αδειών και αδειοδοτήσεων στην Ελλάδα προσεγγίζει εκείνο του Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε. ΓΙΑ τις ΑΕ KAI ΕΠΕ για τις ΜΜΕ απέχει πολύ κυρίως γι’ αυτές του υγειονομικού ενδιαφέροντος. Η επιβάρυνση από τις ισχύουσες κυβερνητικές ρυθμίσεις, η σχετική πολυπλοκότητα στο επικοινωνιακό κομμάτι και η ανεπαρκής έως ανύπαρκτη πρόοδος στην απλοποίηση των κανόνων και των διαδικασιών τοποθετούν την Ελλάδα σε δυσμενή θέση σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε.
·         Το κόστος που είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα εταιρικό σχήμα φτάνει το 21% (ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα) έναντι 5,5% στην Ε.Ε.
·         Η απαιτούμενη καταβολή ελάχιστου κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι στο 22,3% (% ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα) έναντι 18,76% στον Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε.
·         Το απαιτούμενο κόστος μεταβίβασης περιουσίας (% ως προς την περιουσιακή αξία) είναι 12,7% στην Ελλάδα σε αντίθεση με την Ε.Ε. όπου κυμαίνεται στο 4,68%.
·         Για να κλείσει οριστικά μια επιχείρηση στην Ελλάδα (όχι για τις μικρές εμπορικές) χρειάζεται 2 χρόνια με κόστος περίπου 9% και είναι τα μόνα στοιχεία που ταυτίζονται με τον Μ.Ο. της Ε.Ε., με την επισίναψη ότι στην Ευρώπη ακολουθούν συγκεκριμένη πτωχευτική διαδικασία, ενώ στην Ελλάδα απλώς κατεβάζουν ρολά και συνεχίζουν να οφείλουν εισφορές με πρόστιμα και προσαυξήσεις επίχριστο.
·         Η διαθεσιμότητα των 8 βασικών κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες παρέχουν βοήθεια στις ελληνικές επιχειρήσεις μέσω της χρήσης του διαδικτύου (ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των ελληνικών επιχειρήσεων), είναι αρκετά περιορισμένη στην πατρίδα μας σε σχέση με τις λοιπές χώρες της Ε.Ε. (62,5 έναντι 89,35). Σε αυτόν το τομέα η Ελλάδα καταγράφει τη χειρότερη επίδοση επί του συνόλου των χωρών της Ε.Ε. εξαιτίας κυρίως του υψηλού κόστους τόσο της έναρξης της λειτουργίας των επιχειρήσεων όσο και της μεταβίβασης των περιουσιακών στοιχείων αν και οι λοιποί δείκτες κυμαίνονται στο ίδιο επίπεδο με αυτό του Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ
·         Αναπροσανατολισμός και τάχιστη αναθεώρηση των γενικών και ειδικών χωροταξικών. 
·         Έκτακτα μέτρα , ρυθμίσεις και πολιτικές στήριξης για την δημιουργία ΒΙ.ΠΕ, ΒΙΟ.ΠΑ σε αναξιοποίητες εκτάσεις του Δημοσίου ή αλλού καθώς και ανάπτυξη επιχειρηματικών –εμπορικών κέντρων εντός των αστικών ιστών. Στόχος σε μία δεκαετία να εκλείψει το φαινόμενο των παράνομων  διάσπαρτων επιχειρηματικών μονάδων πράγμα που και την προστασία του περιβάλλοντος δεν υπηρετεί και την συνέργειες των επιχειρήσεων δεν ευνοεί.
·         Επανεξέταση στη κατεύθυνση της αυστηροποίησης της Εμπορικής Χωροταξίας για την ουσιαστική προστασία του ανταγωνισμού. Χαρακτηρισμός των αγορών Αθήνας , Θεσσαλονίκης ως  κορεσμένες με παράλληλη επανεξέταση των όρων λειτουργίας των υπαρχόντων.

στ. Η υπερχρέωση των επιχειρήσεων σε συνδυασμό  με την αδυναμία πρόσβασης  σε οποιοδήποτε χρηματοδοτικό μέσο και την ανυπαρξία μέτρων παραγωγικής και λειτουργικής  ανάταξης, αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα του οποίου η αντιμετώπιση -εκτός από τη κοινωνική της σημασία- είναι καθοριστική παράμετρος για την επιτυχή αναστροφή της πορείας της οικονομίας και την εφαρμογή πολιτικών ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης του χώρου των ΜμΕ.
·         Η χρηματοδότηση των ΜμΕ κατά κύριο λόγο ασκήθηκε μέσω κεντρικών Ευρωπαϊκών πολιτικών , με Εθνικά  προγράμματα απλής αντιγραφής αντιστοίχως άλλων χωρών όπου οι ΜμΕ  λειτουργούν με άλλα δεδομένα και σε άλλο οικονομικό και κοινωνικό  πλαίσιο.
·         Το ποσοστό αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για την δημιουργία και ενίσχυση των ΜμΕ είναι στην Ελλάδα μόλις 6% έναντι 22% στην Ε.Ε.
·         Το ποσοστό μη επιτυχών αιτήσεων, από τις ΜμΕ, για παροχή τραπεζικών δανείων ανέρχεται στο 36% στην Ελλάδα, ενώ αντίθετα στις άλλες χώρες της Ε.Ε. το ποσοστό αυτό υπολογίζεται στο 23%. (αυτά προ κρίσης).
·         Οι επενδύσεις υψηλού επιχειρηματικού ρίσκου είναι ιδιαίτερα περιορισμένες στην πατρίδα μας (0,002%) σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες (0,014%), ενώ τα πιστωτικά ιδρύματα διακατέχονται από μία έντονη επιφύλαξη στη χορήγηση δανείων προς τις ΜμΕ (38% έναντι 30% στην Ε.Ε.) Σήμερα έχουν αποκλειστεί σχεδόν ολοκληρωτικά. Το κυριότερο όμως είναι ότι και αυτά ακόμα δεν εντάχθηκαν σε ένα παραγωγικό σχέδιο σε Εθνικό ή Περιφερειακό επίπεδο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα  από τη μια, την αποσπασματική και ουσιαστικά την επιδοματική τους λειτουργία και από την άλλη με τις δαιδαλώδεις και μη αξιοκρατικές διαδικασίες να καταλήγουν στην «ενίσχυση» εγχώριων «επιτηδείων » ή και  ξένων ολιγοπωλιακών συμφερόντων.
·         Ο μέσος όρος πληρωμής των επιχειρήσεων από το δημόσιο είναι 65 ημέρες έναντι 25 στην ΕΕ.
·         Η πολιτική των μνημονίων επέδρασε  σε πολλά επίπεδα «θανατηφόρα».                              Με μεθοδευμένες περιοριστικές πολιτικές  στους τομείς της τραπεζικής ρευστότητας και πίστης, με την  ισοπέδωση της αγοραστικής δύναμης  των πολιτών και την υπερδιόγκωση των  υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις οδηγεί τις ΜμΕ στην υπερχρέωση και στο κλείσιμο.                  
·         Οι συνέπειες είναι ήδη  εμφανείς:                                                                                      120 χιλ. λιγότερες  επιχειρήσεις σε σχέση με  το 2009, 650 χιλ. χαμένες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα,350 χιλ. μικρομεσαίοι χωρίς ασφάλιση με τον Ασφαλιστικό Φορέα(ΟΑΕΕ) στο χείλος της κατάρρευσης. Οι άμεσες κοινωνικές και μεσοπρόθεσμα παραγωγικές επιπτώσεις  αυτής της πολιτικής είναι γνωστές με πιο σημαντική τη έκρηξη της ανεργίας και τη παραγωγική αποδιάρθρωση της οικονομίας.  Τάση μετατροπής σε αδύναμες επιχειρήσεις και διόγκωση  αυτό απασχολούμενων.
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ:
  • Σε ότι αφορά τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει οι προτάσεις  για ευνοϊκές και  ρεαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν διατυπωθεί να συνδεθούν με αξιόπιστα επιχειρηματικά σχέδια ανασυγκρότησης σε οριζόντια  τοπική διάταξη  ή κάθετη περιφερειακή .Με μελέτες βιωσιμότητας των αναφερόμενων επιχειρήσεων ή ανάλογα σχέδια για νέες  επιχειρήσεις  εταιρικής ή συνεταιριστικής μορφής που θα προκύπτουν με συνένωση παλαιών με στόχο οικονομίες κλίμακας  και βιώσιμη προοπτική.
·         Θέσπιση ευνοϊκών φορολογικών απαλλαγών και  ρυθμίσεων, για την μεταβίβαση πάγιου εξοπλισμού, που   παραμένει αδρανής  σε αυτές  ιδιαίτερα σε κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Σε περιπτώσεις συνενώσεων  οι ρυθμισμένες υποχρεώσεις δεν θα πρέπει να βαραίνουν τις νέες επιχειρήσεις αλλά μόνο τα υπόχρεα φυσικά πρόσωπα.

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΥΓΙΕΙΣ, ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜμΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ - ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΜμΕ:
Βασικά εργαλεία της  δημόσιας πολιτικής  χρηματοδοτήσεων στις ΜμΕ πρέπει να είναι το φορολογικό και ένα τραπεζικό ίδρυμα πιστωτικού και επενδυτικού χαρακτήρα ειδικού για τις ΜμΕ.
1. ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ
·         Η Τράπεζα θα συγκεντρώσει όλα τα «εργαλεία» χρηματοδότησης των μικρών επιχειρήσεων, λειτουργώντας ως Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης των εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων που έχουν προσανατολισμό τις μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους. Αξιοποίηση  σε αυτή τη κατεύθυνση ή παράλληλα με αυτή του δικτύου των  συνεταιριστικών τραπεζών.
·         Παράλληλα και μέσω αυτού του Τραπεζικού Ιδρύματος , μπορούν να αναπτυχθούν μέθοδοι αξιολόγησης και κατανομής πόρων, και σταδιακά να δημιουργηθούν και άλλα αξιόπιστα χρηματοδοτικά  μέσα ειδικότερου χαρακτήρα και σκοπού .  Εταιρίες Συμμετοχών ,κεφάλαια σποράς για  νέες ΜμΕ, κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου(Venture Capital) με σκοπό την «αφύπνιση πόρων»και την  αξιόπιστη  παραγωγική αξιοποίησή τους στη προσπάθεια για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και των ΜμΕ στη χώρα μας.
·         Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι αναγκαία η αναμόρφωση του ΕΣΠΑ και η διακριτή δέσμευση πόρων για πολύ μικρές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους.
·         Επιπλέον απαιτείται δημιουργία Νέου Δημόσιου Φορέα Πιστοληπτικού Ελέγχου υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδας με κατάργηση της «Τειρεσίας Α.Ε.».
·         Το ποσό των ακάλυπτων επιταγών προσεγγίζει δυσθεώρητα επίπεδα, ενώ οι μισές επιχειρήσεις που πραγματοποιούν συναλλαγές μέσω επιταγών, διατηρούν επιταγές που είναι ήδη ακάλυπτες. Είναι απαραίτητη η θέσπιση χρονικού ορίου μεταχρονολόγησης των επιταγών σε πρώτη φάση και σταδιακά η κατάργησης τους. Εναλλακτικά να εξεταστεί η αντικατάσταση τους  μέσω εγγυητικών επιστολών τραπεζών ή άλλου πιστωτικού φορέα.
2. ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
  • Πρωταρχικός στόχος η εμπέδωση κλίματος φορολογικής δικαιοσύνης με παράλληλη μείωση της παραοικονομίας η οποία πέρα των άλλων υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της μικρής επιχείρησης και διογκώνει την ανομία και τη φοροδιαφυγή. Γενική μας κατεύθυνση πρέπει να είναι η προσπάθεια για σχετικά χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές τουλάχιστον σε πρώτη φάση που σταδιακά να καταλήξουν στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. 
  • Τα στοιχεία φορολόγησης των ΜμΕ στην Ελλάδα δείχνουν ότι αθροιστικά από άμεσους και έμμεσους τακτικούς ετήσιους φόρους, αλλά και από αναδρομικές και έκτακτες εισφορές προκύπτει μία επιβάρυνση που κυμαίνεται από 48% έως 53%, ενώ στην Ε.Ε. η φορολογία δεν ξεπερνά το 33%.
  • Αξίζει να επισημάνουμε ότι σε περίπτωση οφειλής του κράτους προς την επιχείρηση  υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση ή και μη δυνατότητας.
Βασικές μας μέριμνες, με συγκεκριμένες πολιτικές στο πλαίσιο του γενικού οικονομικού προγράμματος  και της Δημοσιοοικονομικής κατάστασης της χώρας :
  • Η φορολογική πολιτική  να διασυνδεθεί μέσω σχετικών και κλιμακούμενων μειώσεων των φορολογικών συντελεστών με τη συμβολή της ΜμΕ στη προώθηση συγκεκριμένων και μετρίσιμων ποιοτικών και ποσοτικών γενικών στόχων.                                                                                                                                           Σε πρώτο επίπεδο με  τη συμβολή της  στην ενίσχυση της απασχόλησης και του χαρακτήρα λειτουργίας της (στήριξη των επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας , συνεταιριστικής μορφής και νεανικής επιχειρηματικότητας).                                        Σε δεύτερο επίπεδο με την ενθάρρυνση των συνενώσεων, δικτυώσεων και συνεργειών υφιστάμενων ΜμεΕ , με τη καινοτομία ,  την περιβαλλοντική προστασία  και την ενεργειακή αναβάθμιση.
  • Για  τις υπερχρεωμένες ,στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία επιχειρήσεις ,εκτός από την κεφαλαιοποίηση των οφειλών , οι προτάσεις  για ευνοϊκές και  ρεαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν διατυπωθεί πρέπει να συνδεθούν με αξιόπιστα επιχειρηματικά σχέδια ανασυγκρότησης όπως και παραπάνω αναφέρεται.
  • Συμψηφισμός των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις  (επιστροφές ΦΠΑ) με οφειλές προς ΔΟΥ και ασφαλιστικά ταμεία. Έκδοση μεταβιβάσιμων ομολογιών του Δημοσίου έναντι χρεών του σε επιχειρήσεις για εξόφληση αντίστοιχων χρεών επιχειρήσεων προς το Δημόσιο και μόνο.  
·         Αντιμετώπιση της προκαταβολής φόρου των επιχειρήσεων με πνεύμα ισονομίας με των φυσικών προσώπων. Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
  • Μελέτη για μείωση του ΦΠΑ   σε 5%,  9% και 19%.  Ειδικά σε πρώτης ανάγκης  όπως εστίασης, διατροφής ,πολιτισμού και ενέργειας.

  • Μείωση κόστους ενέργειας για τις επιχειρήσεις. Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στην ενέργεια (ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) είναι πολλαπλάσιοι εκείνων που επιβάλλουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και των ορίων που αναφέρονται στις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ. Οι ειδικοί φόροι ενέργειας επιβαρύνουν την παραγωγή και πλήττουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων .
  • Να απαγορευθεί η ποινική δίωξη και η αστική ευθύνη για την πρώτη κατοικία, εκτός των περιπτώσεων αποδεδειγμένων και τελεσίδικών αποφάσεων (π.χ. εικονικά τιμολόγια, λαθρεμπόριο).

  • Εκσυγχρονισμός του πτωχευτικού δικαίου, καθιέρωση δεύτερης ευκαιρίας με όρους και προϋποθέσεις που δε θα την αποκλείουν.
¨     Γενικά μας καλύπτει η φορολογική μας πρόταση, πλην αντικειμενικών κριτηρίων
3. ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Αποτελεί κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα πρώτης προτεραιότητας που εντάσσεται στους βασικούς άξονες του γενικού  προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
·         Κεντρικός άξονας πρέπει να είναι η   διασφάλιση της λειτουργία  ενός φερέγγυου και βιώσιμου Ασφαλιστικού Συστήματος με Δημόσιο χαρακτήρα.
·         Το μείζονα  άμεσα περιβλήματα ως προς αυτό   είναι η κεφαλαιοποίηση του Ασφαλιστικού συστήματος και η ρεαλιστική και δίκαιη ρύθμιση των οφειλών στα Ασφαλιστικά Ταμεία(κράτους και ιδιωτών).
·         Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να μελετηθεί και το σενάριο διαχωρισμού των κλάδων σύνταξης  και υγειονομικής περίθαλψης. 
·         Πριν απ’ όλα όμως απαιτείται η έρευνα και  παραδειγματική τιμωρία όσων ενέχονται σε παράνομες πράξεις και  σκάνδαλα των τελευταίων ετών οι οποίες   έχουν οδηγήσει τα ασφαλιστικά ταμεία σε αφαίμαξη και οικονομικό αδιέξοδο.
Ειδικές προτάσεις:
·   Σύνδεση των ασφαλιστικών υποχρεώσεων προς τον φορέα Ασφάλισης  με τη φοροδοτική ικανότητα της επιχείρησης. Οι εισφορές να καθορίζονται όχι βάσει ασφαλιστικής αρχαιότητας, αλλά βάσει του τζίρου της επιχείρησης. Δυνατότητα του κάθε επιτηδευματία για επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας.

· Σύσταση Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και Ενιαίου Φορέα Υγείας (ΕΟΠΥΥ, λοιποί ΦΚΑ και ΕΣΥ). Διαχωρισμό της εισφοράς για  την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη(Ενιαίου Φορέα Υγείας)  από την εισφορές στον Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης .
·   Κεφαλαιοποίηση (πάγωμα προσαυξήσεων) των μέχρι σήμερα ασφαλιστικών οφειλών, δίνοντας  τη δυνατότητα αποπληρωμής  μετά την  1/1/2015  σε αριθμό δόσεων και ποσό ανάλογο  του εισοδήματος (επιχειρηματικού ή προσωπικού) χωρίς επιβολή πρόσθετων τελών και προσαυξήσεων.
·   Άμεση  θεώρηση βιβλιαρίων υγείας με αποδέσμευση από την ασφαλιστική ενημερότητα, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2014. Λήψη των σχετικών προνοιακών παροχών και από τους ελεύθερους επαγγελματίες που βρίσκονται σε δυσχέρεια, έχοντας ρυθμίσει τις οφειλές τους.
·   Αύξηση του ποσού οφειλής που μπορεί να παρακρατηθεί από τη σύνταξη του οφειλέτη από 20.000€  που είναι σήμερα, σε 40.000€  προς απόδοση της σύνταξης. Πρόγραμμα δανειοδότησης ελεύθερων επαγγελματιών στο πρότυπο του προγράμματος του ΤΕΜΠΜΕ για αποπληρωμή χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
·      Ειδική μέριμνα για τις «προαιρετικές περιοχές» του ΟΑΕΕ με καθιέρωση ειδικής χαμηλής κλίμακας εισφοράς στον ΟΑΕΕ, αντίστοιχης του ΟΓΑ, για τους επιτηδευματίες που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, δίνοντας τέλος σε μία διαρκή σύγχυση αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων με τον ΟΓΑ. Το παραπάνω βέβαια έχει νόημα εφόσον δεν δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας ασφάλισης.
Αποποινικοποίηση των οφειλών προς των ΟΑΕΕ. Υπάρχουν όλα τα άλλα ένδικα μέσα.











[1] Ο φορέας μπορεί να λειτουργεί υπό την εποπτεία του ΥΠΑΝ  σε συνεργασία με: Υπ. Οικονομίας , Αγροτ. Ανάπτυξης , την Ένωση Επιμελητηρίων και τα Ινστιτούτα ΓΣΕΒΕΕ- ΕΣΕΕ  κ.α .Να έχει τη μορφή δικτύου σε επίπεδο Νομών ( ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ-ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ &ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ )και σε δεύτερη διασύνδεση  σε επίπεδο Δήμων για τις περιοχές εκτός του διοικητικού κέντρου του αντίστοιχου Νομού.

[2] Ο φορέας μπορεί να λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπ. Έρευνας & Τεχνολογίας  ή ΥΠΑΝ σε συνεργασία με Υπ.Αγροτ. Ανάπτυξης ,ΑΕΙ-ΤΕΙ, Ερευνητικά Κέντρα ,Ένωση Επιμελητηρίων και τα Ινστιτούτα ΓΣΕΒΕΕ- ΕΣΕΕ
[3] σε επίπεδο ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ
Διαβάστε περισσότερα »