Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
 
Του ΠΑΝ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ*

Από την τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και εντεύθεν τα θέματα της εσωτερικής οργάνωσης του υπό δημιουργία ενιαίου κόμματος έχουν κυριαρχήσει εν πολλοίς στο σχετικό δημόσιο διάλογο.
Στην πλειονότητα, ωστόσο, των περιπτώσεων, αυτά αντιμετωπίζονται ξεκομμένα από την υπόλοιπη πολιτική ζωή και υπ' αυτήν την έννοια το άρθρο του σφου Τζανακόπουλου στην Αυγή της 25ης Μάη  έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, στο βαθμό που προσεγγίζει το θέμα μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.

Όπως πολύ σωστά αναφέρει ο σύντροφος, «η εσωτερική οργάνωση ενός κόμματος [...] δεν είναι ένα απλό εσωκομματικό θέμα στον βαθμό που το κόμμα αυτό θέλει να ανατρέψει τις υπάρχουσες ιδεολογικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις εξουσίας, να φέρει μια συνολική πολιτική ανατροπή», ενώ έχει επίσης δίκαιο όταν υπενθυμίζει πως «η οργάνωση ενός κόμματος πρέπει και να αντιστοιχεί, σε ό,τι αφορά τις αξίες και τους σκοπούς του, με την οργάνωση της κοινωνίας που οραματίζεται το εν λόγω κόμμα, δεδομένου ότι το κόμμα δεν είναι απλώς ένα μέσο για την πραγματοποίηση ενός σκοπού, αλλά ο σκοπός είναι εγγενής στο μέσο». Βλέποντας λοιπόν τα πράγματα μέσα από αυτό ακριβώς το πρίσμα ένας ΣΥΡΙΖΑ των μελών, δημοκρατικός και πολυτασικός όχι μόνο προκύπτει ως ανάγκη από τα πράγματα αλλά και ανταποκρίνεται στους στόχους και τους σκοπούς που ο ίδιος έχει θέσει μέσα από την ιδεολογική διακήρυξη της πρόσφατης Συνδιάσκεψη, η οποία αποτελεί και το βασικό κορμό του Σχεδίου Θέσεων του επικείμενου Συνεδρίου.
Όπως έγραφε ο σφος Κουβελάκης το Δεκέμβρη του 2012 υπερασπιζόμενος μια τέτοια εσωτερική οργάνωση, «μια στρατηγική που στοιχηματίζει στη σύγκρουση, και την προάγει, έχει πραγματικά ανάγκη από ένα κόμμα «συλλογικό διανοούμενο», που υποβοηθά, ενοποιεί και δίνει νικηφόρα προοπτική στη δράση των εργαζόμενων και λαϊκών τάξεων. Ένα μαζικό αριστερό κόμμα που πολιτικοποιεί τις αντιθέσεις και διαμορφώνει τους όρους της ηγεμονίας των πολλών. Ένα κόμμα αυτού του τύπου αποτελεί αιτούμενο μόνο για τη στρατηγική που καταλαβαίνει ότι, σ' αυτές τις συνθήκες εντεινόμενης πολιτικής και ταξικής πόλωσης, η ίδια η άνοδος του Σύριζα στην κυβερνητική εξουσία, αλλά και το περιθώριο κινήσεων που θα διαθέτει αύριο μια αριστερή κυβέρνηση, δεν θα προκύψουν ούτε από μια σειρά πετυχημένων τακτικών χειρισμών στην κεντρική πολιτική σκηνή, ούτε από την συνθηκολόγηση ενός αντιπάλου του οποίου αντίθετα η εσωτερική κρίση οξύνει τις επιθετικές διαθέσεις. Πολύ περισσότερο, ένα τέτοιο κόμμα είναι αναγκαίο μόνο για μια στρατηγική που δεν είναι διατεθειμένη να περιοριστεί στο (ανέφικτο λόγω των συνθηκών) πλαίσιο μιας«αξιοπρεπούς» διαχείρισης και που στηρίζεται στην κινητοποίηση των από κάτω γιατί στοχεύει στην ανατροπή των συσχετισμών και τον απεγκλωβισμό από τα όρια που θέτει η υπάρχουσα κρατική μηχανή».
Μέχρι εδώ θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί: «Αφού σε επίπεδο αρχών και κατευθύνσεων υπάρχει τέτοια σύμπνοια προς τι η συζήτηση -και μάλιστα πολλές φορές σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους- για τα οργανωτικά ζητήματα και δη τις λίστες, τον τρόπο εκλογής του προέδρου κτλ;
Παίρνοντας και πάλι ερέθισμα από το άρθρο του σφου Τζανακόπουλου αξίζει να σταθούμε στο ζήτημα της σχέσης ανάμεσα σε μια συγκεκριμένη ρύθμιση που καθορίζει τους όρους για την άσκηση ενός άλλου δικαιώματος ή την υλοποίηση μιας πολιτικής κατεύθυνσης και την ελεύθερη και απρόσκοπτη τελικά άσκηση του ίδιου του δικαιώματος ή την υλοποίηση της πολιτικής κατεύθυνσης.
Π.χ. αξίζει να θυμηθούμε πως η συγκεκριμένη ρύθμιση που ονομάζεται «πολιτική επιστράτευση» ακυρώνει στην πράξη το κατά τ' άλλα συνταγματικό και στα λόγια αδιαμφισβήτητο δικαίωμα στην απεργία με τον ίδιο τρόπο που το σύνολο των ρυθμίσεων που οικοδομούν την ελεύθερη αγορά ακυρώνουν το επίσης κατά τ' άλλα συνταγματικό κι εξίσου αδιαμφισβήτητο στα λόγια δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην εργασία. Και ο σχετικός κατάλογος παραδειγμάτων για το πώς η συγκεκριμένη ρύθμιση για την άσκηση ενός δικαιώματος μπορεί κατ' ουσία να ακυρώσει το ίδιο το δικαίωμα είναι τεράστιος.
Υπ' αυτήν την έννοια η απλή διακήρυξη αρχών και η αναγνώριση δικαιωμάτων είναι μεν αναγκαία αλλά καθόλου ικανή συνθήκη για τη διασφάλιση τους, όταν είναι ξεκομμένη από τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις που καθορίζουν τον τρόπο εφαρμογής και άσκησης τους.
Επομένως, η συζήτηση για τις λίστες, αλλά και άλλες συγκεκριμένες οργανωτικές ρυθμίσεις, είναι εν τέλει μια συζήτηση για την ίδια την ουσία των δικαιωμάτων που αυτές υπερασπίζονται.
Με ρεαλιστικούς όρους και ανεξάρτητα από το αν κάποιος αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα με φιλελεύθερη ή οποιαδήποτε άλλη σκοπιά προφανώς κάθε κυρίαρχο σώμα, όπως πχ ένα συνέδριο, μπορεί να κάνει ότι θέλει, να συζητήσει ότι θέλει και να αποφασίσει ότι θέλει.
Ωστόσο στο βαθμό που «η οργάνωση ενός κόμματος πρέπει και να αντιστοιχεί, σε ό,τι αφορά τις αξίες και τους σκοπούς του, με την οργάνωση της κοινωνίας που οραματίζεται, δεδομένου ότι το κόμμα δεν είναι απλώς ένα μέσο για την πραγματοποίηση ενός σκοπού, αλλά ο σκοπός είναι εγγενής στο μέσο», τότε η αλλαγή της ρύθμισης που αποδεδειγμένα κατοχυρώνει την αναλογική εκπροσώπηση των διαφορετικών απόψεων στο εσωτερικό του κόμματος, ήτοι έναν από τους βασικούς άξονες υπεράσπισης και διασφάλισης της εσωτερικής δημοκρατίας και της γνήσιας έκφρασης της βούλησης των μελών του, έρχεται σε αντίφαση με τη διακηρυγμένη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος που διασφαλίζει τη γνήσια και δημοκρατική έκφραση της θέλησης του λαού, κατά τον ίδιο τρόπο που η ενδεχόμενη εκλογή προέδρου από σώματα με ευρύτερη σύνθεση και πιο αραιές τακτικές συνεδριάσεις μειώνοντας αντικειμενικά τη δυνατότητα ελέγχου και την υποχρέωση λογοδοσίας, έρχονται σε αντίφαση με τη διακηρυγμένη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα μη αρχηγοκεντρικό κόμμα το οποίο αποτελεί αναγκαία συνθήκη για ένα μη πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα.
Εν κατακλείδι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις που θα αποφασίσουμε (ανεξάρτητα αν αυτό θα γίνει με ψηφοφορία ή χωρίς) για τον τρόπο άσκησης δικαιωμάτων και οργάνωσης του κόμματος στο εσωτερικό του αποκτούν καίρια σημασία όχι μόνο για την ίδια του τη δομή αλλά και για την πολιτική του κατεύθυνση και φυσιογνωμία.
Διότι αν φύγουν οι πρώτοι πόντοι από το πουλόβερ της συνοχής ανάμεσα στην εσωτερική μας οργάνωση και τον τρόπο που θέλουμε να οργανώσουμε την κοινωνία, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος του συνολικού ξηλώματος του πουλόβερ και μάλιστα με πολύ γρήγορο τρόπο.
Το τι μέλλει γενέσθαι θα κριθεί από τις αποφάσεις μας δεδομένου αφενός ότι μεταξύ συντρόφων δεν επερωτάται ποτέ το τεκμήριο των καλών προθέσεων και αφετέρου ότι ως γνωστόν ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις.


*Ο Παναγιώτης Αθανασιάδης είναι μέλος της απερχόμενης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

1ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ 2013 (Video)


Διαβάστε περισσότερα »

Δελτίο τύπου για τη σύλληψη του Λάκη Γιαννιδάκη

ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Η απροκάλυπτη και πρωτοφανής σύλληψη του δημοσιογράφου Λάκη Γιαννιδάκη μετά από κλήση της κ. Φαρμάκη (ύστερα από μήνυση που είχε καταθέσει σε βάρος του), πρώην βουλευτίνας του νομού μας και κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ (να θυμίσουμε ότι προήδρευε στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ δίπλα στον πρόεδρο του) αποτελεί πρόκληση για κάθε...
δημοκρατικό πολίτη του νομού μας και καταφανή επίδειξη  αλαζονείας από την πλευρά της κ. Φαρμάκη. Δηλώνει απερίφραστα το θράσος όσων μας κυβερνούν, σε απόλυτη αντιδιαστολή με το λαϊκό αίσθημα και προσπάθεια φίμωσης της όποιας φωνής τολμά να ασκήσει την οποιαδήποτε κριτική. Το δημοσίευμα με βάση το οποίο έγινε η μήνυση σε βάρος του δημοσιογράφου –και το οποίο φιλοξενούσε η ιστοσελίδα-  δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καυτηριάζει την τακτική της κ. Φαρμάκη ενόψει των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ. Είναι επομένως  ανεπίτρεπτο και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ανεκτό το φίμωμα που επιχειρείται σε κάθε φωνή κριτικής.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί όμως και το γεγονός ότι η σύλληψη έγινε κατά τη διάρκεια ανοικτής κομματικής σύσκεψης που διοργάνωνε το ΠΑΣΟΚ στην πόλη μας παρουσία πολλών τοπικών στελεχών και του ίδιου του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος προβάλλεται μάλιστα από τα κατεστημένα ΜΜΕ σαν ο νέος και καινοτόμος πολιτικός. Δε βρέθηκε κανείς να αντιδράσει στην αδιανόητη αυτή εξέλιξη;

Τέλος, εντύπωση προκαλεί και η άμεση ανταπόκριση της αστυνομίας στην κλήση της κ. Φαρμάκη. Ελπίζουμε τέτοια ετοιμότητα να επιδείξει και σε άλλες περιπτώσεις πολύ σοβαρότερων περιστατικών –περιπτώσεις ασφάλειες των πολιτών, ρατσιστικές επιθέσεις, κλπ-, γεγονός που κατά το παρελθόν δε μας έχει συνηθίσει
Διαβάστε περισσότερα »

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΕΛΩΝ ΕΝΟΨΕΙ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ



Το πενθήμερο 10-14 Ιουλίου 2013 ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ διοργανώνει το ιδρυτικό του συνέδριο. Στο συνέδριο, που αποτελεί για όλους εμάς που συμμετέχουμε ενεργά στο ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ μία γιορτή δημοκρατίας, θα διαμορφώσουμε την τελική μας προγραμματική πρόταση για την έξοδο την κοινωνίας από την κρίση και τη συγκρότηση του πολιτικού μας χώρου σε ένα σύγχρονο, πλουραλιστικό, δημοκρατικό και δυναμικό κόμμα.
Καλούμε κάθε ενεργό, δημοκρατικό πολίτη, που ενστερνίζεται τις βασικές αρχές της πρότασής μας, να συμμετέχει ενεργά στις προσυνεδριακές διαδικασίες να καταθέσει αίτηση εγγραφής στις κατά τόπους Τοπικές Οργανώσεις Μελών του ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ μέχρι τις 10 Ιουνίου, ώστε να συνδιαμορφώσουμε την τελική μας πρόταση την οποία θα επικυρώσουμε στο Συνέδριο μας.

Στοιχεία επικοινωνίας με τις Τοπικές Οργανώσεις του νομού μας:

Κόρινθος: Ερμού 26, τηλ. Ζιόγκος Σάκης, 6972533560, Βασιλακόπουλος Θοδωρής: 6974818740, Κουρεμπές Φάνης: 6974411827, syrizakorinthou@gmail.com

Κιάτο: Περιάνδρου 10, τηλ. Τσήρος Δημήτρης, 6974781157, syriza.kiato@gmail.com

Λουτράκι: Περιάνδρου 14, Αλεξίου Βασίλης, τηλ: 6976272881,syrizaloutrakiou@gmail.com

Ξυλόκαστρο: τηλ : 6949061989, Αντώνης Λογοθέτης, syriza.ekm.xylevr@gmail.com

Βραχάτι: Παν. Τσαλδάρη 55 (Παλιά Εθνική Οδός), Αντώνης Πρεντάκης, τηλ. 6937166869, syriza.velouvoxas@gmail.com

Νεμέα: Γέραγα και Τόμπρου 1, τηλ. Πιέρρος Σπύρος, 6973055297,syrizanemeas@gmail.com






Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ
Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Ερώτηση στη Βουλή για τα χρέη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς τους ΟΤΑ


Θέμα: Η ρύθμιση χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς τους ΟΤΑ είναι επιβεβλημένη για τη βιωσιμότητά τους.  

Είναι γνωστό ότι οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις πλήττονται από τη σημερινή οικονομική κρίση και κυρίως από τις εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας, που συρρικνώνουν την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων. Βλέπουν καθημερινά τα εισοδήματά τους να εκμηδενίζονται, ενώ τα χρέη τους αυξάνονται δραματικά, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο κλείσιμο δεκάδες χιλιάδες από αυτές και η ανεργία να εκτινάσσεται σε πρωτοφανή επίπεδα. Παρόλο που η ρύθμιση των οφειλών των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, τουλάχιστον για όσο διάστημα διαρκεί η ύφεση, αποτελεί βασικό αίτημα των συλλογικών φορέων τους, η πρόσφατη ρύθμιση του Υπουργείου Οικονομικών όχι μόνο  δεν έλυσε το θέμα της είσπραξης εσόδων από το Δημόσιο, ούτε τα προβλήματα βιωσιμότητας και ρευστότητας των επιχειρήσεων, αλλά επιπλέον εξαιρεί και τις οφειλές τους προς τους ΟΤΑ.
Οι οφειλές προς τους ΟΤΑ αφορούν σε τέλη επί των ακαθαρίστων εσόδων 0,5% ή 5%, οι προσαυξήσεις των οποίων μπορούν να ξεπεράσουν και το 100% της αρχικής οφειλής. Αντίστοιχα στη ρύθμιση δεν εντάσσονται ούτε οι οφειλές για τέλη κατάληψης πεζοδρομίου και χρήσης κοινόχρηστων χώρων, η κεφαλαιοποίηση των οποίων μπορεί να αγγίξει μέχρι το 200% της αρχικής οφειλής. Σημειώνεται ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι πρώην Καποδιστριακοί Δήμοι δεν προχωρούσαν στην είσπραξη αυτών των τελών, ως αντιστάθμισμα στην συνεισφορά των επιχειρήσεων στην τοπική οικονομία, ενώ αντίθετα οι νέοι Καλλικρατικοί Δήμοι, στην πλειοψηφία τους, έχουν κινήσει τις διαδικασίες είσπραξης αυτών των ποσών ακόμη και αναδρομικά σε βάθος πενταετίας.
           Αυτή η εξέλιξη δημιουργεί ένα δυσβάσταχτο φορτίο για τους ήδη εξαντλημένους οικονομικά μικρούς επαγγελματίες. Παράλληλα, η μη υπαγωγή των οφειλών προς τους ΟΤΑ σε ειδική ρύθμιση καθιστά αδύνατη την εξόφλησή τους, με αποτέλεσμα να υποστούν βαρύτατες οικονομικές απώλειες και οι Δήμοι. Χωρίς ειδική ρύθμιση, αφενός δεν επανενεργοποιούνται οικονομικά οι οφειλέτες και αφετέρου δεν ενισχύονται τα ταμεία των Δήμων και συνεπακόλουθα οι τοπικές οικονομίες.

Επειδή, για να αντιμετωπισθεί η δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις από τη συνεχιζόμενη ύφεση, πρέπει να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο ριζοσπαστικών ρυθμίσεων που θα τους διευκολύνουν να παραμείνουν βιώσιμοι, κάτι που θα διευκολύνει τελικά και την αύξηση των εσόδων των ΟΤΑ.
Επειδή, η πλήρης κατάρρευση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων συνεπάγεται την κατάρρευση των τοπικών αγορών, της απασχόλησης και των εσόδων των Δήμων.

Ερωτώνται οι κύριοι υπουργοί:

1)      Σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να υπαχθούν σε μία δίκαιη και τολμηρή ρύθμιση οι οφειλές προς τους ΟΤΑ των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και των μικρών επαγγελματιών; 




Οι ερωτώντες βουλευτές

Λαφαζάνης Παναγιώτης

Στρατούλης Δημήτρης


Τσακαλώτος Ευκλείδης
Διαβάστε περισσότερα »

ΒΑΣΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ «ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ -ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ»



1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Σκοπός του παρόντος είναι  να συμβάλλει στην αναγκαία ευρύτερη διαβούλευση του ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ με παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και οι οποίοι εργάζονται και δραστηριοποιούνται  στη παραγωγή ,την οικονομία και τις επιχειρήσεις.
Συγχρόνως   με τη παραπάνω διαδικασία ,να εμπλουτίσει τη διαρκή προσπάθεια  εμβάθυνσης  και εξειδίκευσης  του Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ .
Επισημαίνεται ότι η παραπάνω διαδικασία  πρέπει να ξεπεράσει τα «παραδοσιακά όρια» του μέχρι σήμερα εννοούμενου ως  χώρου των μικρομεσαίων .
Πρέπει να εντάξει τους νέους κλάδους και τομείς όπου τα τελευταία  χρόνια αναπτύσσονται  μικρομεσαίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις όπως του τουρισμού ,των νέων τεχνολογιών ,της τυποποίησης διατροφικών προϊόντων ,αγαθών  του πολιτισμού κ.α.
 Να  βρει αναφορά  στους νέους μικρομεσαίους επιχειρηματίες οι οποίοι κατά κανόνα διαθέτουν γνώσεις και τυπικά προσόντα ανώτερου ή ανώτατου επιπέδου και  δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά με μικρές επιχειρήσεις   υψηλού βαθμού  καινοτομίας στα προϊόντα και στη μορφή λειτουργίας τους.
Τελικός σκοπός μας πρέπει να είναι η διατύπωση των  βασικών διαπιστώσεων για την υφιστάμενη κατάσταση στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, η χάραξη στρατηγικής για το ρόλο τους σε μια οικονομία που υπηρετεί πρώτα απ’ όλα τις κοινωνικές ανάγκες και στα πλαίσια της παραπάνω στρατηγικής  η διαμόρφωση βασικών αξόνων και άμεσων μέτρων πολιτικής ανακοπής της καταστροφής και αναστροφής της σημερινής πορείας του οικονομικού και παραγωγικού κατήφορου. 
Όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητο να εναρμονιστούν και να εμπλουτίσουν κεντρικό πολιτικό  σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ιδιαίτερα οι άξονες άμεσων μέτρων πρέπει να συγχρονιστούν με το συνολικό κυβερνητικό οικονομικό-αναπτυξιακό  πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Παράλληλα στα πλαίσια της παραπάνω συζήτησης και διαβούλευσης πρέπει να αποσαφηνιστεί πλήρως  η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ για την επιχειρηματικότητα γενικότερα, προβάλλοντας παράλληλα ένα νέο  πλαίσιο αρχών και αξιών για την επιχειρηματική λειτουργία και ανάπτυξη.
Στις ενότητες  που ακολουθούν δεν αναπτύσσονται αναλυτικά χιλιοειπωμένες διαπιστώσεις  όπως επίσης αναφέρονται ιδέες και άξονες που απαιτούν περαιτέρω μελέτη ,επιστημονική τεκμηρίωση ή αναίρεση και εξειδίκευση.



2.    ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ- ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ.
Η υφιστάμενη κατάσταση αποτυπώνεται σε σχετικές έρευνες και μελέτες οι οποίες διαχρονικά έχουν γίνει από ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (2009), την ΕΤΕ (Δ/ση Οικονομ.Ανάλυσης-2012)   καθώς και τις ετήσιες εκδόσεις της  Ευρ. Επιτ. στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας S.Β.A (Small Business Act)
Από τις παραπάνω μελέτες καθώς και τα ετήσια στοιχεία της EURO STAT  και της ΕΛΣΤΑΤ (παρά τις επιφυλάξεις  που διατυπώνονται για την ακρίβειά τους και μεταβολές που έχουν συντελεστεί λόγω μνημονίου) μπορούμε να επικεντρώσουμε σε ορισμένα βασικά στοιχεία και  διαπιστώσεις.
·         Στην ελληνική πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος των πολύ μικρών & μικρών επιχειρήσεων είναι κυρίως αποτέλεσμα επιχειρηματικότητας ανάγκης και δευτερευόντως αποτέλεσμα της προσπάθειας για την   υλοποίηση επιχειρηματικής ιδέας. Αυτή η διάσταση πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν σε κάθε μέτρο ή πολιτική που αναφέρεται στον χώρο των ΜμεΕ , καθώς οι όποιες πολιτικές ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, των επενδύσεων ή της ρευστότητας που εφαρμόζονται με διάφορες παραλλαγές στην υπόλοιπη Ευρώπη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχει αποδειχθεί ότι δεν επαρκούν για την στήριξη των δικών μας μικρών επιχειρήσεων.
·         Οι μικρές, πολύ μικρές και μεσαίες Επιχειρήσεις(ΜμεΕ) στην Ελλάδα  ως ποσοστό του συνόλου των επιχειρήσεων είναι κοντά στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Συμμετέχουν όμως πολύ περισσότερο στην απασχόληση(85,2% έναντι 67,4%) και   λιγότερο στη παραγόμενη προστιθέμενη αξία σε σχέση με την απασχόληση.
·         Οι Πολύ Μ1κρές επιχειρήσεις(0-9 εργαζ.) αποτελούν τη συντριπτικό μέρος του συνόλου των ΜμεΕ (96%) και συμμετέχουν κατά 57% στην απασχόληση και 34% στη παραγόμενη προστιθέμενη αξία.
·         Το 80% των ΜμΕ είναι ατομικές επιχειρήσεις με συμμετοχή κατά 38% στο συνολικό κύκλο εργασιών των ΜμΕ ενώ οι υπόλοιπες έχουν  εταιρική νομική μορφή και το 62% του κύκλου εργασιών.
·         Το 37% των ΜμεΕ αναφέρεται στο Εμπόριο και στη διακίνηση αγαθών καλύπτοντας το 23,5% της απασχόλησης ,το 9% στη μεταποίηση με το 10% της απασχόλησης , το 12% στις κατασκευές με το 6,5% της απασχόλησης ,το 13% στις υπηρεσίες διαμονής, εστίασης και ψυχαγωγίας  με το 7,5% της απασχόλησης και το 2,5% στη γεωργία –αλιεία με το 12,2 % της απασχόλησης. Επιπλέον μόνο το 18% των Ελληνικών ΜμΕ είναι εξειδικευμένο σε μεταποιήσεις υψηλής τεχνολογίας και υπηρεσιών έντασης γνώσης έναντι 30% της Ε.Ε.
·         Η βιωσιμότητα των ΜμεΕ συναρτάται σε υψηλό βαθμό με την εγχώρια  ζήτηση και κατανάλωση. Ο τομέας των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών συνεισφέρει στο Ελληνικό ΑΕΠ (εξαιρώντας τη ναυτιλία) κατά 7 μονάδες λιγότερο από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
·         Από τους τομείς παρακολούθησης και αξιολόγησης της SBA  η χώρα μας υστερεί σημαντικά σε σχέση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο στους τομείς των Κρατικών ενισχύσεων και Δημόσιων Συμβάσεων με ΜμΕ, της προτεραιότητας στις ΜμεΕ, της χρηματοδότησης και της Διεθνοποίησης των ΜμΕ.
·         Η χρηματοδότηση των ΜμεΕ κατά κύριο λόγο ασκήθηκε μέσω κεντρικών Ευρωπαϊκών πολιτικών , με Εθνικά  προγράμματα απλής αντιγραφής αντιστοίχως άλλων χωρών όπου οι ΜμεΕ  λειτουργούν με άλλα δεδομένα και σε άλλο οικονομικό και κοινωνικό  πλαίσιο. Το κυριότερο όμως είναι ότι και αυτά ακόμα δεν εντάχθηκαν σε ένα παραγωγικό σχέδιο σε Εθνικό ή Περιφερειακό επίπεδο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα  από τη μια, την αποσπασματική και ουσιαστικά την επιδοματική τους λειτουργία και από την άλλη με τις δαιδαλώδεις και μη αξιοκρατικές διαδικασίες να καταλήγουν στην «ενίσχυση» εγχώριων «επιτηδείων » ή και  ξένων ολιγοπωλιακών συμφερόντων.
·         Η σημαντική καθυστέρηση στο χωροταξικό σχεδιασμό  σε επίπεδο ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ σε συνδυασμό με τη πολεοδομική  πολυνομοθεσία και τις νομοθετικές ασάφειες έχουν ως αποτέλεσμα την ανυπαρξία χωρικής οργάνωσης της  επιχειρηματικής δραστηριότητας  ιδιαίτερα στη μεταποίηση, το τουρισμό και το εμπόριο και  ταυτόχρονα τη δημιουργία διαχρονικά πλέγματος πελατειακών σχέσεων για τη έκδοση αδειών λειτουργίας των ΜμεΕ  όπου αυτές απαιτούνται. Έτσι μικρό μέρος των ΜμΕ (ιδιαίτερα στους κλάδους που αναφέρθηκαν) διαθέτουν  πλήρως την απαιτούμενη νομιμότητα λειτουργίας  σε όλους του τομείς.
·         Στα παραπάνω διαχρονικά διαρθρωτικά προβλήματα των ΜμεΕ η πολιτική των μνημονίων επέδρασε  σε πολλά επίπεδα «θανατηφόρα».                              Με μεθοδευμένες περιοριστικές πολιτικές  στους τομείς της τραπεζικής ρευστότητας και πίστης, με την  ισοπέδωση της αγοραστικής δύναμης  των πολιτών και την υπερδιόγκωση των  υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις οδηγεί τις ΜμεΕ στην υπερχρέωση και στο κλείσιμο.                   Οι συνέπειες είναι ήδη  εμφανείς:                                                                                      120 χιλ. λιγότερες  επιχειρήσεις σε σχέση με  το 2009, 550 χιλ. χαμένες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα,350 χιλ. μικρομεσαίοι χωρίς ασφάλιση με τον Ασφαλιστικό Φορέα(ΟΑΕΕ) στο χείλος της κατάρρευσης. Οι άμεσες κοινωνικές και μεσοπρόθεσμα παραγωγικές επιπτώσεις  αυτής της πολιτικής είναι γνωστές με πιο σημαντική τη έκρηξη της ανεργίας και τη παραγωγική αποδιάρθρωση της οικονομίας.
Συνοψίζοντας   μπορούμε να αναφέρουμε επιγραμματικά ότι :
α. Ο χώρος των  ΜμεΕ στην Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαρθρωτικού χαρακτήρα (σχετικά μεγάλο ποσοστό  επιχειρήσεων με 0-3 εργαζόμενους)καθώς και πρόβλημα παραγωγικού προσανατολισμού(διόγκωση Εμπορικού τομέα ,υπηρεσιών και αντίστοιχα  μικρή παραγωγική δραστηριότητα προστιθέμενης αξίας.)
β. Οι ΜμεΕ στην Ελλάδα  παίζουν  πρωτεύοντα ρόλο στην απασχόληση όσο αφορά  τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι κάθε πολιτική αντιμετώπισης των προβλημάτων που παραπάνω αναφέρθηκαν (ή και άλλων) πρέπει να στηρίζει και να ενισχύει την απασχόληση στη μικρή επιχείρηση
γ. Η  μικρομεσαία επιχειρηματικότητα  χαρακτηρίζεται από το χαμηλό βαθμό δικτύωσης ,συνέργειας και συνεργατικότητας με αρνητικές συνέπειες στην ικανότητα δημιουργίας οικονομιών κλίμακας, ενσωμάτωσης τεχνογνωσίας και ανταγωνιστικής εμπορικής πολιτικής στην εσωτερική  και διεθνή αγορά.
δ. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα  στη δημιουργία   επιχειρήσεων νέων τεχνολογιών και καινοτομίας  από νέους μικρομεσαίους επιχειρηματίες με σχετικά υψηλή κατάρτιση, χωρίς όμως αυτό να είναι αρκετό ώστε η καινοτομία και τα προϊόντα έντασης γνώσης να χαρακτηρίζουν τις υφιστάμενες ΜμεΕ.
ε. Η χωρική πολυδιάσπαση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας  και η ανυπαρξία χωροταξικού σχεδιασμού εκτός του ότι υπονομεύει τη λειτουργία και ανάπτυξη των επιχειρήσεων, κυρίως των παραγωγικών , αποτελεί και σοβαρό εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια και σχέδιο για την επίλυση και των προβλημάτων που παραπάνω αναφέρθηκαν.  
στ. Η υπερχρέωση των επιχειρήσεων σε συνδυασμό  με την αδυναμία πρόσβασης  σε οποιοδήποτε χρηματοδοτικό μέσο ενίσχυσης  ή στήριξης και την ανυπαρξία μέτρων παραγωγικής και λειτουργικής  ανάταξης αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα του οποίου η αντιμετώπιση εκτός από τη κοινωνική της σημασία είναι καθοριστική παράμετρος για την επιτυχή αναστροφή της πορείας της οικονομίας και την εφαρμογή πολιτικών ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης του χώρου των ΜμεΕ.
3. ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
O  ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  πρέπει να τοποθετήσει σε άλλη βάση τις έννοιες του «επιχειρείν» και του «κέρδους»,  δημιουργώντας μια νέα αντίληψη για την επιχειρηματικότητα και  οικοδομώντας παράλληλα  μια νέα σχέση  με τους επιχειρηματίες ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους.
Αυτό απορρέει  ,πέρα των άλλων ,  και από την αντίληψή μας για το  ρόλο των επιμέρους τομέων άσκησης οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας και τη διασύνδεση μεταξύ τους-- Δημόσιος ,  μεγάλος Ιδιωτικός(εγχώριος  ή ξένος) , Μικρομεσαίος, Κοινωνικός -- στην δύσκολη προσπάθεια για τη παραγωγική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας όπως περιγράφεται στο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ .
Κυρίως όμως επιβάλλεται από το περιεχόμενο του προγράμματος Εθνικής Σωτηρίας που καλείται στη σημερινή τραγική κατάσταση να υπηρετήσει μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και τις κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να συσπειρωθούν και να στηρίξουν ένα  συνολικό  σχέδιο κοινωνικής και παραγωγικής σωτηρίας και ανασυγκρότησης .
Σήμερα άλλωστε η διάκριση μεταξύ του στρώματος μικρών και πολύ μικρών επιχειρηματιών στη μεταποίηση ,στο Εμπόριο και τις Υπηρεσίες και  της μισθωτής εργασίας, του δημοσιοϋπαλληλικού προσωπικού και της αγροτιάς είναι πιο δύσκολη από ποτέ. Όλα αυτά τα στρώματα είχαν ένα κοινό σημείο, τροφοδοτούσαν και τροφοδοτούνταν από την εγχώρια ζήτηση, με αποτέλεσμα οι συνέπειες της πολιτικής εσωτερικής υποτίμησης να είναι για όλα ολέθριες. Μαζί με τους ανέργους, τη σπουδάζουσα νεολαία και  τους συνταξιούχους, που υπήρξαν τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πολιτικής είναι επιβεβλημένο να διαμορφώσουν τη νέα μεγάλη πλατιά κοινωνική συμμαχία που θα οδηγήσει στην ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης και στην αλλαγή πορείας  .
Η νέα κοινωνική συμμαχία πρέπει να οικοδομείται όχι μόνο στη βάση  της κοινής αγωνίας για το μέλλον του τόπου και μιας γενικής Εθνικής ανάγκης. Πρέπει συγχρόνως  να οικοδομεί  ένα νέο πλαίσιο σχέσεων και σύστημα αξιών στη διαδικασία παραγωγής  και διανομής του πλούτου, στη σχέση της παραγωγής  με το περιβάλλον. Να αναπτύσσει νέους κανόνες  διευθέτησης των  επιμέρους  αντιθέσεων.
Για τη παραπάνω διαδικασία επιβάλλεται η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να δημιουργήσει  μια νέα οπτική και προσέγγιση για την επιχειρηματικότητα ,το κέρδος  και την ανταγωνιστικότητα.
Η  ταύτιση της επιχειρηματικότητας με την μεγιστοποίηση του ιδιωτικού  κέρδους,  η εξίσωση του κέρδους με  την εκμετάλλευση  των εργαζομένων  και τη καταστροφή του περιβάλλοντος, η συσχέτιση της επιχειρηματικής ικανότητας με τη διαπλοκή (πολιτική ή κρατική) και τις χαριστικές πράξεις  πρέπει να ανατραπούν
Η αντικατάσταση των σχέσεων οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής, με την καθιέρωση αντικειμενικού και αδιάβλητου συστήματος σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας των επιχειρήσεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και η διασφάλιση της διαφάνειας ,αντικειμενικότητας και αποτελεσματικότητας στις σχέσεις Δημόσιας Διοίκησης  και επιχειρήσεων είναι πρωταρχικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία και ανάπτυξη μιας νέας  επιχειρηματικής αντίληψης.
Παράλληλα η καθιέρωση  και εφαρμογή  στοχευμένου νομοθετικού πλαισίου για θέματα  εργατικής  και περιβαλλοντικής πολιτικής , η ενθάρρυνση  εφαρμογής καινοτόμων πρακτικών παραγωγής και διαχείρισης ,η παραγωγή  προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας , η ορθολογική αξιοποίηση φυσικών και ενεργειακών πόρων,  η κοινωνική ευθύνη και  ευαισθησία των έμψυχων συντελεστών της παραγωγής, η ανάδειξη  της σημασίας  του κοινωνικού κέρδους είναι καθοριστικοί παράμετροι μέσω των οποίων  θα προσλάβουν μια νέα ,κοινωνικά επωφελή, διάσταση οι έννοιες της επιχειρηματικότητας ,της  ανταγωνιστικότητα και του κέρδους.                                                            
Με   βάση τα παραπάνω  μπορούμε  να οικοδομήσουμε   μια νέα  προωθητική σχέση διαλόγου και δημιουργίας,  της Αριστεράς με τον κόσμο της Εργασίας και των Επιχειρήσεων.



4.  ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ  ΤΩΝ ΜμΕ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Είναι  ξεκάθαρη πλέον  η μνημονιακή στρατηγική  που ασπάζεται και υλοποιεί η τρικοματική κυβέρνηση .
Δραστική μείωση του αριθμού των ΜμεΕ δια της μεθόδου του «επιχειρηματικού δαρβινισμού» με σκοπό την «εξυγίανση του χώρου» . Παράλληλα, ενθάρρυνση και προνομιακή στήριξη για την εγκατάσταση και επέκταση μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στους τομείς του εμπορίου και υπηρεσιών  που υποστηρίζονται μέχρι  σήμερα  από ΜμεΕ.                     Έτσι   δημιουργείται  εργατικό δυναμικό με εμπειρία  και σε κατάσταση απόγνωσης , έτοιμο να  υποταχθεί   στα σχέδια των «μεγάλων επενδύσεων» λειτουργίας  στη χώρα σε  ευρεία κλίμακα Ειδικών Οικονομικών ζωνών.
Απέναντι  σε αυτή τη στρατηγική το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ οφείλει να αντιπαραθέσει μια πολιτική που ως επιδίωξη τη στήριξη και ανάπτυξη της μικρής επιχείρησης. Με τη προώθηση πολιτικών   αναδιάρθρωσης , λειτουργικού εκσυγχρονισμού και  παραγωγικής ανασυγκρότησης των ΜμεΕ. Με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες ζωντανούς και ενεργητικούς παράγοντες. Με ταυτόχρονη αναβάθμιση ,ανανέωση και  αναζωογόνηση των στρώματος των μικρομεσαίων επιχειρηματιών.  
Βασικοί στόχοι-άξονες στο πλαίσιο   αυτής της στρατηγικής πρέπει να είναι:
  • Η στήριξη και προώθηση της συμμετοχής των ΜμεΕ ,με διαβαθμισμένο τρόπο και αντικειμενική αξιολόγηση, σε όλους τους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας της Ελλ. Οικονομίας.
  • Η διαμόρφωση  μιας νέας κοινωνικής- παραγωγικής συμφωνίας με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες με κοινή προσπάθεια και στόχευση τη παραγωγή και προώθηση προϊόντων ελληνικής παραγωγής και προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.                     Με ανταγωνιστικές δυνατότητες στη διεθνή αγορά. Με      παράλληλη  υποκατάσταση  αντίστοιχων  προϊόντων που σήμερα  εισάγονται.
  • Η ανάπτυξη ειδικών πολιτικών ενθάρρυνσης και στήριξης  ΜμεΕ σε τομείς πρόσφορους για την ανάπτυξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων  όπως οι τομείς του τουρισμού, των νέων τεχνολογιών και εφαρμογής καινοτόμων παραγωγικών ή επιχειρηματικών   ιδεών ,της παραγωγής ,τυποποίησης και προώθησης διατροφικών προϊόντων, πράσινης οικονομίας, αστικών αναπλάσεων , ανάδειξης, διαχείρισης και προβολής πολιτιστικών αγαθών.
  • Η ενίσχυση   για τη διατήρηση των ήδη  υπαρχόντων και η ενθάρρυνση για  τη δημιουργία νέων σταθερών θέσεων εργασίας . Για την  αξιοποίηση των νέων άνεργων και ιδιαίτερα  των  επιστημονικά και τεχνικά καταρτισμένων  στη παραγωγική και λειτουργική αναβάθμιση των ΜμΕ. Για την καλλιέργεια  της καινοτομίας και ανάπτυξη της εφαρμοσμένης έρευνας στη μικρή επιχείρηση.
  • Η συνεργασία ή δικτύωση μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων με οριζόντιο ή κάθετο χαρακτήρα σε τοπικό  ή ευρύτερο επίπεδο. Η στήριξη νέων και ιδιαίτερα νέων  επιστημόνων   στην δημιουργία  ειδικών επιχειρήσεων δικτύωσης υπαρχόντων ΜμΕ.
  • Η επαναθεμελίωση του «συνεταιρίζεσθαι» και η  ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας(κοινωνικές επιχειρήσεις, πράσινες επιχειρήσεις, παραγωγικοί μικροί συνεταιρισμοί) σε διαδραστική σχέση με τους άλλους τομείς της οικονομίας.
Για τη προώθηση των παραπάνω και την ένταξη των ΜμεΕ στο γενικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, απαιτείται η παραπέρα επεξεργασία θετικών πρακτικών σε κλαδικό επίπεδο στη βάση των παραγωγικών συμπλεγμάτων του Σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης καθώς και παραπέρα πιο συγκεκριμένος σχεδιασμός   σε Περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

5.  ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ  ΤΩΝ  ΜμΕ
 Η προσπάθεια για δομική αναδιάρθρωση, λειτουργικό εκσυγχρονισμό και παραγωγική ανασυγκρότηση των ΜμεΕ πρέπει να κινηθεί σε δύο παράλληλους άξονες.
Στον ένα άξονα  αναφέρονται
 Α.  Πολιτικές με στόχευση την εξυγίανση και ανασυγκρότηση υφιστάμενων επιχειρήσεων με υπερχρέωση και με κυρίαρχα στοιχεία λειτουργικής και παραγωγικής υστέρησης .
   και στον άλλο άξονα
  Β.   Στήριξη δυναμικών και καινοτόμων παραγωγικά επιχειρήσεων, η ενθάρρυνσης δημιουργίας νέων ,συνεργατικού κύρια  χαρακτήρα κάθε μορφής, ιδιαίτερα σε κλάδους που έχουν στρατηγικό ενδιαφέρον.  
Η παράλληλη υλοποίηση πολιτικών στους παραπάνω άξονες (πολιτικών που θα πρέπει να έχουν και οριζόντια διασύνδεση)θα δημιουργήσει μεσο-μακροπρόθεσμα  συνθήκες αναμόρφωσης και δομικής διαφοροποίησης του χώρου, με υπέρβαση των στρεβλώσεων που υπάρχουν σήμερα. Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας πως ένα από  τα μεγαλύτερα προβλήματα,  σε μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα είναι η κληροδοτούμενη ανεργία  .Οι ΜμεΕ ως πιο ευλύγιστες, ανταποκρίνονται πολύ γρήγορα δίχως την απαίτηση μεγάλων κεφαλαίων.
Σε ότι αφορά τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει οι προτάσεις  για ευνοϊκές και  ρεαλιστικές ρυθμίσεις που έχουν διατυπωθεί να συνδεθούν με αξιόπιστα επιχειρηματικά σχέδια ανασυγκρότησης σε οριζόντια  τοπική διάταξη  ή κάθετη περιφερειακή .Με μελέτες βιωσιμότητας των αναφερόμενων επιχειρήσεων ή ανάλογα σχέδια για νέες  επιχειρήσεις  εταιρικής ή συνεταιριστικής μορφής που θα προκύπτουν με συνένωση παλαιών με στόχο οικονομίες κλίμακας  και βιώσιμη προοπτική.
Θέσπιση ευνοϊκών φορολογικών απαλλαγών και  ρυθμίσεων, για την μεταβίβαση πάγιου εξοπλισμού, που είναι  παραμένει αδρανής  σε αυτές  ιδιαίτερα σε κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Σε περιπτώσεις συνενώσεων  οι ρυθμισμένες υποχρεώσεις δεν θα πρέπει να βαραίνουν τις νέες επιχειρήσεις αλλά μόνο τα υπόχρεα φυσικά πρόσωπα.
Για την υποστήριξη της πολιτικής δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, συνεργατικών σχηματισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας εκτός, από την αναθεώρηση ή συμπλήρωση του νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας  και τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων, απαιτείται εξισορρόπηση της αναλογίας χρηματοδοτήσεων, μεταξύ παλαιών και νέων επιχειρήσεων, σε όλα τα προγράμματα.  Ειδική μέριμνα ώστε οι  προγραμματικές συμφωνίες στα πλαίσια  μεγάλων επενδυτικών  κοινοπραξιών του Δημοσίου να περιλαμβάνουν ειδικές ρήτρες για στήριξη και συνεργασία με  ΜμεΕ. Ανάλογες πρακτικές να θεσπιστούν και στις δαπάνες της Αυτοδιοίκησης και Δημόσιων Οργανισμών.
Για την αποτελεσματική προώθηση της παραπάνω στρατηγικής απαιτείται η δημιουργία δύο βασικών οργανισμών-εργαλείων δημόσιου χαρακτήρα μέσω των οποίων θα ενοποιούνται ,θα συντονίζονται ,θα αποτιμώνται  και θα διορθώνονται δημόσιες πολιτικές στο χώρο των ΜμεΕ στα αντίστοιχα πεδία παρέμβασης.
Ο  ένας θα αναφέρεται στο επίπεδο της εξυπηρέτησης με τη μορφή της μίας στάσης, της πληροφόρησης  και της αρχικής συμβουλευτικής προς της επιχειρήσεις κάθε κατηγορίας και μορφής, με ιδιαίτερο βάρος στις νέες επιχειρήσεις. Ο φορέας μπορεί να λειτουργεί υπό την εποπτεία του ΥΠΑΝ  σε συνεργασία με: Υπ. Οικονομίας , Αγροτ. Ανάπτυξης , την Ένωση Επιμελητηρίων και τα Ινστιτούτα ΓΣΕΒΕΕ- ΕΣΕΕ  κ.α .Να έχει τη μορφή δικτύου σε επίπεδο Νομών ( ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ-ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ &ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ )και σε δεύτερη διασύνδεση  σε επίπεδο Δήμων για τις περιοχές εκτός του διοικητικού κέντρου του αντίστοιχου Νομού.
Ο άλλος θα αναφέρεται στο επίπεδο της ανάπτυξης και προώθησης της καινοτομίας καθώς και της πιστοποίησης επιχειρήσεων, προϊόντων ή υπηρεσιών. Ο φορέας μπορεί να λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπ. Έρευνας & Τεχνολογίας  ή ΥΠΑΝ σε συνεργασία με Υπ.Αγροτ. Ανάπτυξης ,ΑΕΙ-ΤΕΙ, Ερευνητικά Κέντρα ,Ένωση Επιμελητηρίων και τα Ινστιτούτα ΓΣΕΒΕΕ- ΕΣΕΕ. Να έχει τη μορφή ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ &ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ  ο οποίος :
   Α)Θα διαμορφώνει και θα εξελίσσει πρότυπα πιστοποίησης σε όλα τα επίπεδα παραγωγής και λειτουργίας των επιχειρήσεων ,θα ελέγχει δειγματοληπτικά τις αποδιδόμενες πιστοποιήσεις ,θα συμβάλει στην καθιέρωση ετικετών σε προϊόντα σε διάφορα επίπεδα (τοπικής προέλευσης ή οικολογικής διαχείρισης κ.α) και   
  Β) Θα διασυνδέει την έρευνα και τα ανώτατα Ιδρύματα με τις επιχειρήσεις .Θα   προωθεί καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες και θα διαμεσολαβεί στη διασύνδεση  και στήριξη των Ερευνητικών δράσεων στα Πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ  με τις επιχειρήσεις. Θα σχεδιάζει προγράμματα χρηματοδότησης ΜμεΕ  για ανάπτυξη εφαρμοσμένης έρευνας σε συνεργασία με ΑΕΙ-ΑΤΕΙ προσαρμοσμένης στις ανάγκες τους.
  
6.  ΑΞΟΝΕΣ ΑΜΕΣΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Στα πλαίσια των γενικών  στόχων που αναφέρθηκαν  για εξυγίανση και ανασυγκρότηση  των υφιστάμενων υπερχρεωμένων επιχειρήσεων ,τη παράλληλη στήριξη δυναμικών και παραγωγικά καινοτόμων  καθώς και την ενθάρρυνση για τη  δημιουργία νέων ,συνεργατικού κύρια χαρακτήρα οι παρεμβάσεις μέτρων νομοθετικού και πρακτικού χαρακτήρα πρέπει να κινηθούν επιπρόσθετα στα όσα προαναφέρθηκαν και στα εξής σημαντικά πεδία:
    Α) ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ
Πρωταρχικός στόχος η εμπέδωση κλίματος φορολογικής δικαιοσύνης με παράλληλη μείωση της παραοικονομίας η οποία πέρα των άλλων υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της μικρής επιχείρησης και διογκώνει την ανομία και τη φοροδιαφυγή. Γενική μας κατεύθυνση πρέπει να είναι η προσπάθεια για σχετικά χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές τουλάχιστον σε πρώτη φάση που σταδιακά να καταλήξουν στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.                                                 
Γενικά ,μας καλύπτει η φορολογική μας πρόταση με την επιφύλαξη της αποσαφήνισης του συστήματος αντικειμενικού προσδιορισμού εισοδήματος για τους επαγγελματίες.                                                                                                                              Επιπρόσθετα είναι σκόπιμο να επισημάνουμε ορισμένες βασικές μέριμνες, με συγκεκριμένες πολιτικές στα πλαίσια του γενικού οικονομικού προγράμματος  και της Δημοσιοοικονομικής κατάστασης της χώρας :
·      Η φορολογική πολιτική  να διασυνδεθεί μέσω σχετικών και κλιμακούμενων μειώσεων των φορολογικών συντελεστών με τη συμβολή της ΜμεΕ στη προώθηση συγκεκριμένων και μετρίσιμων ποιοτικών και ποσοτικών γενικών στόχων.                                                                                                                                           Σε πρώτο επίπεδο με  τη συμβολή της  στην ενίσχυση της απασχόλησης και του χαρακτήρα λειτουργίας της (στήριξη των επιχειρήσεων κοινωνικής οικονομίας , συνεταιριστικής μορφής και νεανικής επιχειρηματικότητας).                                        Σε δεύτερο επίπεδο με την ενθάρρυνση των συνενώσεων, δικτυώσεων και συνεργειών υφιστάμενων ΜμεΕ , με τη καινοτομία ,  την περιβαλλοντική προστασία  και την ενεργειακή αναβάθμιση.
·      Για  τις υπερχρεωμένες ,στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία επιχειρήσεις ,εκτός από την κεφαλαιοποίηση των οφειλών , οι προτάσεις  για ευνοϊκές και  ρεαλιστικές ρυθμίσεις  έχουν διατυπωθεί πρέπει να συνδεθούν με αξιόπιστα επιχειρηματικά σχέδια ανασυγκρότησης όπως και παραπάνω αναφέρεται.
·       Συμψηφισμός των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις  (επιστροφές ΦΠΑ) με οφειλές προς ΔΟΥ και ασφαλιστικά ταμεία. Έκδοση μεταβιβάσιμων ομολογιών του Δημοσίου έναντι χρεών του σε επιχειρήσεις για εξόφληση αντίστοιχων χρεών επιχειρήσεων προς το Δημόσιο και μόνο.  
·      Αντιμετώπιση της προκαταβολής φόρου των επιχειρήσεων με πνεύμα ισονομίας με των φυσικών προσώπων. Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
·       Μελέτη για μείωση των  φορολογικών  συντελεστών  σε  9% και 19%.

·      Μείωση κόστους ενέργειας για τις επιχειρήσεις. Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στην ενέργεια (ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) είναι πολλαπλάσιοι εκείνων που επιβάλλουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και των ορίων που αναφέρονται στις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ. Οι ειδικοί φόροι ενέργειας επιβαρύνουν την παραγωγή και πλήττουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων .
·      Να απαγορευθεί η ποινική δίωξη και η αστική ευθύνη για την πρώτη κατοικία, εκτός των περιπτώσεων αποδεδειγμένων και τελεσίδικών αποφάσεων (π.χ. εικονικά τιμολόγια, λαθρεμπόριο).

·      Εκσυγχρονισμός του πτωχευτικού δικαίου, καθιέρωση δεύτερης ευκαιρίας με όρους και προϋποθέσεις που δε θα την αποκλείουν.

    Β) ΣΤΗΡΙΞΗ - ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΜμεΕ
Η  στήριξη και ανάπτυξη της μικρής επιχείρησης είναι βασικό εργαλείο για τη χάραξη του  πιο σύντομου δρόμου  σε μια στρατηγική αντιμετώπισης του εκρηκτικού προβλήματος της ανεργίας.
Ειδικότεροι και επιπλέον των γενικών μέτρων για τις ΜμεΕ:
  • Απαιτείται ριζική αναθεώρηση και  επανατοποθέτηση του συστήματος επιδότησης ανέργων στη κατεύθυνση ενθάρρυνσης της απασχόλησης. Υποστήριξης των ανέργων και όχι της ανεργίας.
  • Στις  δράσεις  στήριξης των ανέργων  να ενταχθούν  προγράμματα   δημιουργίας νέων και κατά προτεραιότητα μόνιμων θέσεων εργασίας  από τις ΜμεΕ και  ανάπτυξης  επιχειρηματικότητας από τους άνεργους και ιδιαίτερα τους νέους. Ειδικά προγράμματα στήριξης νέων ή υφιστάμενων ΜμεΕ, με επιδοτούμενες θέσεις εργασίας νέων επιστημόνων, σε καινοτόμους τομείς .
  • Τα προγράμματα κατάρτισης ή επανεκπαίδευσης ανέργων να συνδέονται άμεσα με τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης από υφιστάμενες επιχειρήσεις ή τη δημιουργία νέων ιδιαίτερα κοινωνικών επιχειρήσεων – συνεταιρισμών.
  • Δράσεις δημιουργίας θέσεων εργασίας για τα συν-βοηθούντα μέλη της μικρής επιχείρησης.
  • Αναμόρφωση του προγράμματος επιδότησης Νέων Ελεύθερων Επαγγελματιών, προς την κατεύθυνση περισσότερο βιώσιμων, αλλά και καλύτερα υποστηριζόμενων συνεταιριστικών επιχειρήσεων και συνδυασμός του με το πρόγραμμα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.



    Γ) ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Αποτελεί κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα πρώτης προτεραιότητας που εντάσσεται στους βασικούς άξονες του γενικού  προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Κεντρικός άξονας πρέπει να είναι η   διασφάλιση της λειτουργία  ενός φερέγγυου και βιώσιμου Ασφαλιστικού Συστήματος με Δημόσιο χαρακτήρα.
Το μείζονα   άμεσα περιβλήματα ως προς αυτό   είναι η κεφαλαιοποίηση του Ασφαλιστικού συστήματος και η ρεαλιστική και δίκαιη ρύθμιση των οφειλών στα Ασφαλιστικά Ταμεία(κράτους και ιδιωτών).
Στα πλαίσια αυτών πρέπει να μελετηθεί και το σενάριο διαχωρισμού των κλάδων σύνταξης  και υγειονομικής περίθαλψης.  
Πριν απ’ όλα όμως απαιτείται η έρευνα και  παραδειγματική τιμωρία όσων ενέχονται σε παράνομες πράξεις και  σκάνδαλα των τελευταίων ετών οι οποίες   έχουν οδηγήσει τα ασφαλιστικά ταμεία σε αφαίμαξη και οικονομικό αδιέξοδο.
Ειδικές προτάσεις:
·   Σύνδεση των ασφαλιστικών υποχρεώσεων προς τον φορέα Ασφάλισης  με τη φοροδοτική ικανότητα της επιχείρησης. Οι εισφορές να καθορίζονται όχι βάσει ασφαλιστικής αρχαιότητας, αλλά βάσει του τζίρου της επιχείρησης. Δυνατότητα του κάθε επιτηδευματία για επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας.

· Σύσταση Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και Ενιαίου Φορέα Υγείας (ΕΟΠΥΥ, λοιποί ΦΚΑ και ΕΣΥ). Διαχωρισμό της εισφοράς για  την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη(Ενιαίου Φορέα Υγείας)  από την εισφορές στον Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης .
·   Κεφαλαιοποίηση (πάγωμα προσαυξήσεων) των μέχρι σήμερα ασφαλιστικών οφειλών, δίνοντας  τη δυνατότητα αποπληρωμής  μετά την  1/1/2015  σε αριθμό δόσεων και ποσό ανάλογο  του εισοδήματος (επιχειρηματικού ή προσωπικού) χωρίς επιβολή πρόσθετων τελών και προσαυξήσεων.
·   Άμεση  θεώρηση βιβλιαρίων υγείας με αποδέσμευση από την ασφαλιστική ενημερότητα, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2014. Λήψη των σχετικών προνοιακών παροχών και από τους ελεύθερους επαγγελματίες που βρίσκονται σε δυσχέρεια, έχοντας ρυθμίσει τις οφειλές τους.
·   Αύξηση του ποσού οφειλής που μπορεί να παρακρατηθεί από τη σύνταξη του οφειλέτη από 20.000€  που είναι σήμερα, σε 40.000€. Πρόγραμμα δανειοδότησης ελεύθερων επαγγελματιών στο πρότυπο του προγράμματος του ΤΕΜΠΜΕ για αποπληρωμή χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
·      Ειδική μέριμνα για τις «προαιρετικές περιοχές» του ΟΑΕΕ με καθιέρωση ειδικής χαμηλής κλίμακας εισφοράς στον ΟΑΕΕ για τους επιτηδευματίες που εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, δίνοντας τέλος σε μία διαρκή σύγχυση αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων με τον ΟΓΑ. Το παραπάνω βέβαια έχει νόημα εφόσον δεν δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας ασφάλισης.
      Δ) ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΙ ΜμεΕ
Θεμελιακή αρχή συγκρότησης των πολιτικών εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι ο ενιαίος  χαρακτήρα της γνώσης, άρα και της μάθησης. Τα επιμέρους στοιχεία της παιδείας λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους, αλληλοεπηρεάζονται και αλληλεπιδρούν. Το ζητούμενο είναι το πως οι συνολικές εκπαιδευτικές προσπάθειες θα συσχετιστούν ώστε να κάνουν τον εκπαιδευόμενο και αυριανό εργαζόμενο ή επιχειρηματία μικρής οικονομικής μονάδας ικανό να έχει  συνολική, κριτική και αυτοδύναμη αντίληψη της πραγματικότητας και να δράσει ατομικά, συλλογικά και εντέλει λειτουργικά και διεξοδικά μέσα σε ένα γοργά μεταβαλλόμενο κόσμο.
 Στα πλαίσια της επεξεργασίας του προγράμματος για την αναμόρφωση του Εκπαιδευτικού συστήματος πρέπει να εξεταστούν:
  • Ο ανασχεδιασμός, αναβάθμιση και απλοποίηση των συστημάτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και της αρχικής και συνεχιζόμενης κατάρτισης. Λήψη άμεσων και συγκεκριμένων μέτρων για τη βελτίωση των σπουδών, εξασφάλιση εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού και θέσπιση επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης.
  • Δυνατότητα με περισσότερες  ευκαιρίες πρόσβασης των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης στην αρχική και συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
  • Αναμόρφωση και ενοποίηση των τεχνολογικών υποδομών, εκσυγχρονισμό των εργαστηρίων πρακτικής άσκησης στην επαγγελματική εκπαίδευση και στην αρχική και συνεχιζόμενη κατάρτιση. Ενοποίηση των σχολών του ΟΑΕΔ και των Δημόσιων ΙΕΚ.
  • Διαρκής επανεκπαίδευση και ουσιαστική αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού, με παράλληλη εξασφάλιση ικανοποιητικών αποδοχών.
  • Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και του διδακτικού υλικού με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών και με βάση τα επαγγελματικά περιγράμματα, το περιεχόμενο των οποίων έχει συμφωνηθεί μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.
  • Αλλαγές στις προσφερόμενες ειδικότητες των επαγγελματικών κατευθύνσεων-ειδικοτήτων , της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και μεταδευτεροβάθμιων Επαγγελματικών Σχολών σε συνδυασμό με τη τεχνολογική εξέλιξη και τις μεταβολές των αναγκών στην  αγορών εργασίας.
  • Παρακολούθηση, έλεγχο, αξιολόγηση και ανατροφοδότηση της λειτουργίας της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης .

Συμπληρωματικές αλλά αναγκαίες επιδιώξεις που πρέπει να διευθετηθούν είναι:
  • Η αξιόπιστη και διαρκής απεικόνιση των εξελίξεων και των τάσεων στην αγορά εργασίας και η καταγραφή των αναγκών κατάρτισης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, μέσω ενός επαρκούς και επιστημονικά αξιόπιστου δικτύου με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, της ΕΛΣΤΑΤ κοκ.
  • Η υιοθέτηση ενός συνεκτικού συστήματος επαγγελματικού προσανατολισμού σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

  • Η υιοθέτηση ενός αξιόπιστου και κοινωνικά αποδεκτού συστήματος αξιολόγησης και πιστοποίησης των γνώσεων και δεξιοτήτων που να οδηγεί σε αναγνώριση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα.
·         Ποιοτική αναβάθμιση των προϋποθέσεων πιστοποίησης όλων των φορέων που παρέχουν κατάρτιση και επανεκπαίδευση. Ενίσχυση του ελέγχου της λειτουργίας και αξιολόγησης των φορέων κατάρτισης  μέσω ενός ολοκληρωμένου συστήματος «συνεχούς παρακολούθησης».
·         Πιστοποίηση με ευέλικτο τρόπο  των εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε σύνδεση με τις εξελίξεις των επαγγελμάτων. Διαρκή εκπαίδευση των εκπαιδευτών και των στελεχών υλοποίησης.
  • Η ενίσχυση του συστήματος μαθητείας (δυαδικής μορφής δηλ. με παράλληλη συμμετοχή του σπουδαστή σε εκπαίδευση και απασχόληση στην επιχείρηση), σε στενή συνεργασία με κατάλληλες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «χώροι μάθησης» για χιλιάδες νέες και νέους, αλλά και να ωφεληθούν οι ίδιες, προετοιμάζοντας το ανθρώπινο δυναμικό που θα απασχολήσουν. Αυστηρός έλεγχος και προδιαγραφές ώστε το σύστημα μαθητείας να μην οδηγεί σε υποκατάσταση μόνιμων θέσεων απασχόλησης και θέσεις εκμετάλευσης.

    Ε) ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ
Καθοριστικής σημασίας για την εξυγίανση, ανάπτυξη και ανασυγκρότηση ιδιαίτερα στους τομείς του τουρισμού, μεταποίησης και του εμπορίου. Παράλληλα με τη γενικότερη διαδικασία αναπροσανατολισμού και αναθεώρησης των γενικών και ειδικών χωροταξικών  η οποία πρέπει να επιταχυνθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό απαιτούνται έκτακτα μέτρα , ρυθμίσεις και πολιτικές στήριξης για την δημιουργία ΒΙ.ΠΕ, ΒΙΟ.ΠΑ σε αναξιοποίητες εκτάσεις του Δημοσίου ή αλλού καθώς και την ανάπτυξη επιχειρηματικών –εμπορικών κέντρων εντός των αστικών ιστών. Στόχος σε μία δεκαετία να εκλείψει το φαινόμενο των παράνομων  διάσπαρτων επιχειρηματικών μονάδων πράγμα που και την προστασία του περιβάλλοντος δεν υπηρετεί και την συνέργειες των επιχειρήσεων δεν ευνοεί.
Επανεξέταση στη κατεύθυνση της αυστηροποίησης της Εμπορικής Χωροταξίας για την ουσιαστική προστασία του ανταγωνισμού. Χαρακτηρισμός των αγορών Αθήνας , Θεσσαλονίκης ως  κορεσμένες με παράλληλη επανεξέταση των όρων λειτουργίας των υπαρχόντων.
    ΣΤ) ΤΟΠΙΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ-ΩΡΑΡΙΟ –ΕΞΑΓΩΓΕΣ
Η ενθάρρυνση της διασύνδεσης παραγωγικών επιχειρήσεων σε τοπικό επίπεδο με την σκοπό τη κάλυψη αναγκών της τοπικής αγοράς μέσω και  της στήριξης κοινωνικών πρωτοβουλιών και δικτύων αλληλεγγύης είναι σημαντικός παράγοντας αναζωογόνησης οικονομικών κύκλων  τοπικού χαρακτήρα.
Παραπέρα δημιουργεί προϋποθέσεις δικτύωσης και σε περιφερειακό επίπεδο, για τη δημιουργία εμπορικής τοπικής ή περιφερειακής επωνυμίας ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Σημαντικός χώρος ανάπτυξης μιας τέτοιας στρατηγικής είναι ο τουρισμός μέσω της προώθησης της διατροφικής αξίας των ελληνικών προϊόντων καθώς και των ιδιαίτερων προϊόντων ειδικών κλάδων της μεταποίησης και χειροτεχνίας.
Επανεξέταση του καθεστώτος και του χαρακτήρα  των λαϊκών αγορών με γνώμονα κύρια τη προώθηση των τοπικών προϊόντων και όχι το εμπόριο εισαγόμενων ειδών γενικού εμπορίου.
Διασφάλιση της αργίας της Κυριακής. Σαφείς προδιαγραφές για τον επανακαθορισμό των  τουριστικών ζωνών και τρόπου καθορισμού ειδικών ωραρίων σε ειδικές κατηγορίες εμπορικών καταστημάτων  με ευθύνη της Αυτοδιοίκησης και σε συνεννόηση με τους τοπικούς παραγωγικούς φορείς.
Αναδιοργάνωση του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών. Διασύνδεση και άμεση πληροφόρηση των επιχειρήσεων μέσω Επιμελητηρίων και ενεργητική στήριξη και διευκόλυνση μέσω Πρεσβειών στη σύναψη  εμπορικών συμφωνιών, συμμετοχή σε εκθέσεις και επιχειρηματικές αποστολές. Αξιοποίηση του ηλεκτρονικού επιχειρείν σε εξαγωγικές δραστηριότητες.
Δημιουργία στα πλαίσια ,ίσως, του παραπάνω οργανισμού Παρατηρητηρίου Διεθνών Τιμών προϊόντων προς εξαγωγή, εισαγόμενων  πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού.
7.  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ
Βασικά εργαλεία της  δημόσιας πολιτικής  χρηματοδοτήσεων στις ΜμΕ πρέπει να είναι το φορολογικό και ένα τραπεζικό ίδρυμα πιστωτικού και επενδυτικού χαρακτήρα ειδικού για τις ΜμεΕ.
·         Η Τράπεζα θα συγκεντρώσει όλα τα «εργαλεία» χρηματοδότησης των μικρών επιχειρήσεων, λειτουργώντας ως Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης των εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων που έχουν προσανατολισμό τις μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους. Αξιοποίηση  σε αυτή τη κατεύθυνση ή παράλληλα με αυτή του δικτύου των  συνεταιριστικών τραπεζών.
·         Παράλληλα και μέσω αυτού του Τραπεζικού Ιδρύματος , μπορούν να αναπτυχθούν μέθοδοι αξιολόγησης και κατανομής πόρων, και σταδιακά να δημιουργηθούν και άλλα αξιόπιστα χρηματοδοτικά  μέσα ειδικότερου χαρακτήρα και σκοπού .  Εταιρίες Συμμετοχών ,κεφάλαια σποράς για  νέες ΜμεΕ, κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου(Venture Capital) με σκοπό την «αφύπνιση πόρων»και την  αξιόπιστη  παραγωγική αξιοποίησή τους στη προσπάθεια για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και των ΜμεΕ στη χώρα μας.
·         Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι αναγκαία η αναμόρφωση του ΕΣΠΑ και η διακριτή δέσμευση πόρων για πολύ μικρές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους.
·         Επιπλέον απαιτείται δημιουργία Νέου Δημόσιου Φορέα Πιστοληπτικού Ελέγχου υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδας με κατάργηση της «Τειρεσίας Α.Ε.».
·         Το ποσό των ακάλυπτων επιταγών προσεγγίσει δυσθεώρητα επίπεδα, ενώ οι μισές επιχειρήσεις που πραγματοποιούν συναλλαγές μέσω επιταγών, διατηρούν επιταγές που είναι ήδη ακάλυπτες. Είναι απαραίτητη η θέσπιση χρονικού ορίου μεταχρονολόγησης των επιταγών σε πρώτη φάση και σταδιακά η κατάργησης τους. Εναλλακτικά να εξεταστεί η αντικατάσταση τους  μέσω εγγυητικών επιστολών τραπεζών ή άλλου πιστωτικού φορέα.

























ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
1.Οι ΜΜΕ στην Ελλάδα και ΕΕ


ΣΗΜ. Αρκετά στοιχεία που αναφέρονται  για την Ελλάδα , ίσως  έχουν διαφοροποιηθεί  κατά  τη   μνημονιακή  περίοδο .
  • Στην έκθεση του ΕΙΜ (2009) για τη δομή και την ανάπτυξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην ΕΕ τα κύρια συμπεράσματα που διατυπώνονται είναι τα εξής: Η ΕΕ στο μη χρηματοοικονομικό κλάδο της οικονομίας μετρά πάνω από 20 εκατομμύρια επιχειρήσεις, εκ των οποίων πάνω από το 99% είναι ΜΜΕ. Από αυτές η συντριπτική πλειονότητα (92%) είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις, που έχουν λιγότερους από 10 εργαζόμενους, δηλαδή η τυπική ευρωπαϊκή επιχείρηση είναι μια πολύ μικρή επιχείρηση. Τα δύο τρίτα της συνολικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα βρίσκεται σε ΜΜΕ. Οι ΜΜΕ έχουν χαμηλότερη παραγωγικότητα της εργασίας από τις μεγάλες επιχειρήσεις. Έτσι, οι ΜμεΕ συμβάλλουν με χαμηλότερο μερίδιο στην προστιθέμενη αξία (58%) σε σχέση με την απασχόληση (67%). Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις εμφανίζονται να έχουν ροπή για επενδύσεις που είναι σημαντικά πάνω από το μέσο όρο στο μη χρηματοοικονομικό κλάδο της οικονομίας. Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, με τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις να προσανατολίζονται σε υπεράκτια παραγωγή και στην απασχόληση σε θέσεις εργασίας χαμηλού κόστους, οι ΜΜΕ αποτελούν μια σημαντική πηγή δημιουργίας θέσεων απασχόλησης. Επί πλέον, οι ΜΜΕ χρησιμεύουν ως βασικός δίαυλος διάδοσης της γνώσης και της καινοτομίας. Καθώς οι ΜΜΕ εξαρτώνται περισσότερο από τις εξωτερικές πηγές χρηματοδότησης, φαίνεται πιθανό ότι η τρέχουσα χρηματοπιστωτική κρίση θα έχει ένα μάλλον ισχυρό αντίκτυπο σε αυτές (EIM Business & Policy Research, 2009).
  • Από τη σύγκριση της λειτουργίας των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων στην Ελλάδα και στην Ε.Ε., με βάση την έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις ΜμεΕ στην Ελλάδα 2003-2010, επιβεβαιώνονται οι δυσμενείς συνθήκες που λειτουργεί η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στη χώρα μας, ο θάνατος των Μμε Επιχειρήσεων στην Ελλάδα και την κατάρρευση της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας. Η απασχόληση στις ελληνικές επιχειρήσεις είναι λίγο χαμηλότερα από το 110 σε Ελλάδα και Ε.Ε., ενώ οι ΜμεΕ απασχολούν πάνω από το 85% του εργατικού δυναμικού (πολύ παραπάνω από τον Μ.Ο. της Ε.Ε.).  Ο αριθμός των ΜμεΕ στην Ελλάδα με βάση το 100 ανέρχεται στο 93 έναντι 112 στην Ε.Ε., ενώ η προστιθέμενη αξία της ΜμεΕ στην Ελλάδα υποχωρεί συνεχώς όσο μειώνεται ο αριθμός των ΜμεΕ και έχει πέσει στο 110 έναντι 120 στην Ε.Ε. Η συμμετοχή του κλάδου των ΜμεΕ στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας ανέρχεται στο 35.3% σε σχέση με το 21.8% των λοιπών χωρών της Ε.Ε. Συγκρίνοντας το 2003 με το 2010 οι ΜμεΕ είναι λιγότερες κατά 30.000 με απώλεια 135.000 θέσεων εργασίας, ενώ συγκρίνοντας το 2010 με το 2011 έχουμε 68.000 λιγότερες ΜμεΕ και άλλες 53.000 να βρίσκονται στο κόκκινο με αποτέλεσμα να είναι στα πρόθυρα να κατεβάσουν ρολά. Το εννεάμηνο του 2011 χάθηκαν 67.000 θέσεις εργασίας, ενώ οι απολύσεις έφτασαν τις 27.000, εμφανίζοντας αύξηση κατά 55%. Οι μεγάλες επιχειρήσεις δημιουργούν μόλις το 14% των θέσεων απασχόλησης στην Ελλάδα, ενώ ο αντίστοιχος Μ.Ο. της Ε.Ε. είναι 33%. Οι ελληνικές ΜμεΕ απασχολούν κατά Μ.Ο. 2.9 άτομα, αριθμός αισθητά μικρότερος σε σχέση με τον Μ.Ο. της Ε.Ε., ο οποίος είναι 4.2 άτομα ανά επιχείρηση.  Οι ΜμεΕ παροχής υπηρεσιών στην Ελλάδα, σε όρους πλήθους επιχειρήσεων, είναι σαφώς μικρότερες από τον Μ.Ο. της Ε.Ε. (34% έναντι 44%). Τα ίδια περίπου δεδομένα με τα παραπάνω ισχύουν, αναφορικά με την απασχόληση και την προστιθέμενη αξία, και στον τομέα των υπηρεσιών. Από την άλλη πλευρά οι ελληνικές ΜμεΕ που δραστηριοποιούνται στον τομέα του εμπορίου είναι αναλογικά περισσότερες από τον Μ.Ο. της ΕΕ (42% έναντι 31%).
  • Τα στοιχεία φορολόγησης των ΜμεΕ στην Ελλάδα δείχνουν ότι αθροιστικά από άμεσους και έμμεσους τακτικούς ετήσιους φόρους, αλλά και από αναδρομικές και έκτακτες εισφορές προκύπτει μία επιβάρυνση που κυμαίνεται από 48% έως 53%, ενώ στην Ε.Ε. η φορολογία δεν ξεπερνά το 33%. Αξίζει να επισημάνουμε ότι σε περίπτωση οφειλής του κράτους προς την επιχείρηση δεν υπάρχει δυνατότητα συμψηφισμού μεταξύ φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου και των επιχειρήσεων για ποσά άνω των 30.000.
  • Ενώ ο ρυθμός δημιουργίας των ΜμεΕ στην Ελλάδα είναι σχεδόν παρεμφερής με αυτόν του Μ.Ο. της Ε.Ε. το μερίδιο των επιχειρηματιών που εκμεταλλεύτηκαν τις κατάλληλες ευκαιρίες για να ανοίξουν μία επιχείρηση είναι σαφώς υποδεέστερο από εκείνο του Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε. (39% σε σχέση με το 55%). Αυτό το στοιχείο υπονοεί πως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ελλήνων επιχειρηματιών έχουν οδηγηθεί στο άνοιγμα της επιχείρησής τους, λόγω ανάγκης και έλλειψης άλλων εναλλακτικών - προοπτικών. Η προώθηση - διαφήμιση της επιχειρηματικότητας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι περιορισμένη στην Ελλάδα (34,5%) σε σχέση με τις λοιπές χώρες της Ε.Ε. (51,35%).
  • Παρόλο που το σύστημα έκδοσης αδειών και αδειοδοτήσεων στην Ελλάδα προσεγγίζει εκείνο του Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε. η επιβάρυνση από τις ισχύουσες κυβερνητικές ρυθμίσεις, η σχετική πολυπλοκότητα στο επικοινωνιακό κομμάτι και η ανεπαρκής έως ανύπαρκτη πρόοδος στην απλοποίηση των κανόνων και των διαδικασιών τοποθετούν την Ελλάδα σε δυσμενή θέση σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Το κόστος που είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα εταιρικό σχήμα φτάνει το 21% (ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα) έναντι 5,5% στην Ε.Ε. Η απαιτούμενη καταβολή ελάχιστου κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι στο 22,3% (% ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα) έναντι 18,76% στον Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε. Το απαιτούμενο κόστος μεταβίβασης περιουσίας (% ως προς την περιουσιακή αξία) είναι 12,7% στην Ελλάδα σε αντίθεση με την Ε.Ε. όπου κυμαίνεται στο 4,68%. Για να κλείσει οριστικά μια επιχείρηση στην Ελλάδα χρειάζεται 2 χρόνια με κόστος περίπου 9% και είναι τα μόνα στοιχεία που ταυτίζονται με τον Μ.Ο. της Ε.Ε., με την προϋπόθεση ότι στην Ευρώπη ακολουθούν συγκεκριμένη πτωχευτική διαδικασία, ενώ στην Ελλάδα απλώς κατεβάζουν ρολά και συνεχίζουν να οφείλουν εισφορές με πρόστιμα και προσαυξήσεις επίχριστο. Η διαθεσιμότητα των 8 βασικών κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες παρέχουν βοήθεια στις ελληνικές επιχειρήσεις μέσω της χρήσης του διαδικτύου (ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των ελληνικών επιχειρήσεων), είναι αρκετά περιορισμένη στην πατρίδα μας σε σχέση με τις λοιπές χώρες της Ε.Ε. (62,5 έναντι 89,35). Σε αυτόν το τομέα η Ελλάδα καταγράφει τη χειρότερη επίδοση επί του συνόλου των χωρών της Ε.Ε. εξαιτίας κυρίως του υψηλού κόστους τόσο της έναρξης της λειτουργίας των επιχειρήσεων όσο και της μεταβίβασης των περιουσιακών στοιχείων αν και οι λοιποί δείκτες κυμαίνονται στο ίδιο επίπεδο με αυτό του Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε. Ο μέσος όρος πληρωμής των επιχειρήσεων από το δημόσιο είναι 65 ημέρες έναντι 25 στην ΕΕ.
  • Αναφορικά με την οικονομική σχέση των ΜμεΕ και του Κράτους το μερίδιο των ΜμεΕ στην συνολική αξία των κρατικών συμβολαίων είναι 31% στην Ελλάδα και 38% στην Ε.Ε., ενώ η ηλεκτρονική διαθεσιμότητα των προκηρύξεων κρατικών προμηθειών στην Ελλάδα προσεγγίζει μόλις το 43%, ενώ στην ΕΕ το 73%. Τέλος, με βάση τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει πως η κρατική βοήθεια προς τις ΜμεΕ στην Ελλάδα είναι οριακά υψηλότερη (7,6%) από την Ε.Ε. (6,9%). Το ποσοστό μη επιτυχών αιτήσεων, από τις ΜμεΕ, για παροχή τραπεζικών δανείων ανέρχεται το 36% στην Ελλάδα, ενώ αντίθετα στις άλλες χώρες της Ε.Ε. το ποσοστό αυτό υπολογίζεται στο 23%. Ο Μ.Ο. εξόφλησης συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι περίπου 107 ημέρες έναντι 54 ημερών στην Ε.Ε. Οι επενδύσεις υψηλού επιχειρηματικού ρίσκου είναι ιδιαίτερα περιορισμένες στην πατρίδα μας (0,002%) σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες (0,014%), ενώ τα πιστωτικά ιδρύματα διακατέχονται από μία έντονη επιφύλαξη στη χορήγηση δανείων προς τις ΜμεΕ (38% έναντι 30% στην Ε.Ε.). Το ποσοστό αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για την δημιουργία και ενίσχυση των ΜμεΕ είναι στην Ελλάδα μόλις 6% έναντι 22% στην Ε.Ε. Η Ελλάδα είναι η πρώτη από τις χώρες της Ε.Ε., η οποία παρουσιάζει τόσο μεγάλη καθυστέρηση στην ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που ισχύουν στην Ε.Ε.. Η ενσωμάτωση των Κοινοτικών οδηγιών στην ελληνική νομοθεσία αργεί 5 φορές παραπάνω απ' ότι στο Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε., ενώ πολλές φορές αρκετές από αυτές τις κοινοτικές οδηγίες δεν ενσωματώνονται καθόλου στην εθνική νομοθεσία. Αν και η γενική εικόνα της Ελλάδας στο συγκεκριμένο τομέα συμβαδίζει με αυτήν των υπολοίπων χωρών, υπάρχουν έντονες διακυμάνσεις και αποκλίσεις σε βασικούς δείκτες.
  • Οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι αρκετά δεκτικές στην προώθηση νέων μεθόδων marketing και στην εφαρμογή νέων καινοτόμων πρακτικών (51,29% επί του συνόλου των ΜμεΕ έναντι 39,09% στην Ε.Ε.) καθώς επίσης και στη βελτίωση των εσόδων από τις πωλήσεις τους μέσω υιοθέτησης νέων μεθόδων 26,65% έναντι 13,26% ). Παρ' όλα αυτά σημαντική υστέρηση παρατηρείται σε εκείνους τους δείκτες που μετράνε το επίπεδο των δεξιοτήτων - ικανοτήτων καθώς οι ελληνικές επιχειρήσεις: δε συμμετέχουν σε χρηματοδοτούμενες από την Ε.Ε. έρευνες (9,77% έναντι 20,95%, σε πλήθος 100.000 επιχειρήσεων), δεν χρησιμοποιούν ευρέως το διαδίκτυο για την προώθηση των προϊόντων τους (8% έναντι 13%) και δεν πραγματοποιούν αγορές μέσω του διαδικτύου (10% των επιχειρήσεων έναντι 28% στην Ε.Ε.). Μεγάλη απόκλιση παρουσιάζεται και στην εκπαίδευση των εταιρειών και των υπαλλήλων τους (21% έναντι 58,48% ως προς το σύνολό τους), ενώ και ο ρυθμός συμμετοχής των εργαζομένων σε εκπαιδευτικά προγράμματα απόκτησης νέων δεξιοτήτων είναι εμφανώς χαμηλότερος από αυτόν των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε. (4,7% σε σχέση με 12,62%). Το μέσο κόστος που απαιτείται για εξαγωγή προϊόντων από τη χώρα μας διαμορφώνεται στα 1.153 δολάρια έναντι 1.043 στην Ε.Ε., ενώ ο απαιτούμενος χρόνος διεκπεραίωσης της διαδικασίας εκτιμάται σε 20 ημέρες έναντι 11,71 ημερών στην ΕΕ. με αριθμό συνοδευτικών εγγράφων 5 έναντι 4. Για τις εισαγωγές των προϊόντων το κόστος είναι 1.265 δολάρια έναντι 1.097,64 στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές με απαιτούμενο χρόνο 25 ημερών έναντι 12,35 και με απαραίτητα έγγραφα 6 έναντι 5,35. Και σε αυτόν το τομέα η Ελλάδα βρίσκεται πίσω σε σχέση με την Ε.Ε. και κρίνεται επιβεβλημένη η διεθνοποίηση της δραστηριότητας των ΜμεΕ και η ενίσχυση των διεθνών εταιρικών συνεργασιών (ΕΣΕΕ, 24/10/2011).
2.  Επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα και την ΕΕ


  • Από τη γενική παρατήρηση των τάσεων εξέλιξης της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα φαίνεται αυξημένη ροπή προς την επιχειρηματικότητα, µε τους αυτοαπασχολούµενους ως ποσοστό των εργαζομένων να αποτελούν στην Ελλάδα πολύ υψηλό ποσοστό μεταξύ των χωρών µελών ΕΕ. Ο δείκτης συνολικής επιχειρηματικότητας εμφανίζει την Ελλάδα να τοποθετείται σε επίπεδο ελαφρά ανώτερο του μέσου όρου της ΕΕ (ποσοστό 5,8% έναντι 5,5%). Ωστόσο, η Ελλάδα φαίνεται να μειονεκτεί στην ποιοτική διάσταση της επιχειρηματικότητας, όπου οι αδυναµίες εντοπίζονται κυρίως στο χαμηλό αριθμό επιχειρήσεων ευκαιρίας, στο μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων που απευθύνονται σε καταναλωτές, στο χαμηλό βαθµό εξωστρέφειας των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και στις χαμηλές προοπτικές δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Ειδικότερα:
  • Η επιχειρηματικότητα «ανάγκης» παραμένει σε υψηλό ποσοστό 28% της συνολικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε σύγκριση µε ποσοστό 18% σε επίπεδο ΕΕ. Όσον αφορά στο είδος και την ποιότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η Ελλάδα παρουσιάζει σχετικά χαμηλό δείκτη επιχειρηματικότητας υψηλών δυνατοτήτων, γεγονός που την κατατάσσει στις τελευταίες θέσεις σε επίπεδο ΕΕ. Πιο συγκεκριμένα, από τα επιχειρηματικά εγχειρήματα στην Ελλάδα το 16,14% μπορεί να χαρακτηριστεί ως υψηλών δυνατοτήτων (που συμβάλλουν στην επέκταση των αγορών, στη δημιουργία απασχόλησης, στην αύξηση του εξαγωγικού προσανατολισμού της χώρας κ.λπ.) (ΕΣΠΑ 2007-2013).
  • Στην Ελλάδα, οι Δείκτες Επιχειρηματικότητας Υψηλών Δυνατοτήτων και Εταιρικής Επιχειρηματικότητας (που αντικατοπτρίζουν το βαθµό καινοτοµικότητας των επιχειρήσεων), είναι χαμηλοί. Συγκριτικές αναλύσεις αναδεικνύουν µεν τη χώρα στην 1η θέση ως προς την επιχειρηματική αυτο-απασχόληση και στην 7η  σε ότι αφορά στην ανοιχτή κεφαλαιοποίηση των επιχειρήσεων (προσφυγή στο Χρηματιστήριο), στην 8η στο μερίδιο των νέων επιχειρήσεων στο σύνολο, στην 6η ως προς τη συνολική «ροπή προς την επιχειρηματικότητα» (πάνω από το µέσο όρο της ΕΕ-15 και της ΕΕ-25), στην 11η  ως προς το ρυθμό «γέννησης» επιχειρήσεων και στην 8η  ως προς τον καθαρό ρυθμό (γεννήσεις μείον «θάνατοι»), στην τελευταία στους όρους δανεισµού επιχειρηματικών κεφαλαίων, στη 13η  ως προς τις δημόσιες υπηρεσίες προς επιχειρήσεις που παρέχονται ηλεκτρονικά, στην 3η από το τέλος ως προς τον ολικό συντελεστή εταιρικής φορολόγησης και τη συνολική δαπάνη σε Ε&Τ ως ποσοστό του ΑΕΠ, και στην τελευταία ως προς το ποσοστό του κύκλου εργασιών που πραγματοποιείται δια του ηλεκτρονικού εμπορίου (ΕΠΑΕ 2007-2013).
  • Διερευνώντας την έκταση της συμμετοχής των γυναικών στο σύνολο των δύο διακριτών ομάδων επιχειρηματιών (εργοδότες και εργαζόμενοι για ίδιο λογαριασµό) στην Ελλάδα, προκύπτει ότι οι γυναίκες αποτελούν το 1/4 περίπου του συνόλου. Είναι φανερό ότι η επιχειρηματικότητα των γυναικών υπολείπεται κατά πολύ σε σύγκριση µε την επιχειρηματικότητα των ανδρών, ενώ παρουσιάζει μεγάλες διαπεριφερειακές διαφοροποιήσεις  (ΕΣΠΑ 2007-2013).
Διαβάστε περισσότερα »