Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΛΙΣΤΑΡΧΙΑ



Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Και ξαφνικά οι μάχες της βίλας εισέβαλαν στη ζωή μας. Πάρε να ‘χεις. Να και η βίλα Αμαλία. Να και η βίλα Κάλας –αυτή μετονομάστηκε στα γρήγορα για τις ανάγκες του θεάματος. Να και μπουκάλιαπυροσβεστήρες,κοντάρια με σημαίες μαύρες και κόκκινες –να τα βλέπουν οι νοικοκυραίοικαι να τα κάνουν πάνω τους. Να και ο Δένδιας να παραδίδει στο λαό τα οχυρά της αριστερής ανομίας.
Και γιατί όλος αυτός ο ορυμαγδός, που συντάραξε ακόμα και το-μικρό φιδάκι-τον-Παντελή και συγκλόνισε ακόμα και τον αγγλοσαξονικού φλέγματος τι-έχεις-Γιάννη-τι-είχα-πάντα; Για το νόμο και την τάξηρε γαμώτο; Για να πάρει εκδίκηση το όνειρο του λαού –δώστε μας πίσω τις βίλες που δεν μας ανήκαν ποτέ; Για να μετατραπούν οι οίκοι των αναρχικών οργίων σε οίκους των δεξιών ηθών;
Σιγά τα ωά! Η δεξιά που την είδε από καιρό κόμμα της τάξης, επιχειρεί με τα υλικά από τις βίλες να κρατήσει όρθια την παράγκα της. Υπολογίζει να κερδίσει τους νοικοκυραίουςνα συναγωνιστεί τους ναζί, αλλά και να φέρει τούμπα την ατζέντα –βίλες εναντίον λίστας. Αυτό το τελευταίο είναι και πεδίο σύγκλισης με τον Βενιζέλο, αλλά και με τον Κουβέλη, όπως φαίνεται. Δώστε στο λαό την αναρχία μπας και ξεχάσει τη λισταρχία.
Τούτων δοθέντων παράλληλος στόχος είναι να στριμώξουν και τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα αντιταχθεί, σου λέει, στις καταδρομές του Δένδια -έχουν και αρχές οι αριστεροί. Άρα θα τον ανασκολοπίσουμε ως συνήγορο και συγγενή των αναρχικών. Η Συγγρού μάλιστα ανακάλυψε και το συγγενή κάποιου αριστερού βουλευτή, ανάμεσα στους καταληψίες. ΌπερέδειδείξαιΟ ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα της ανομίας και της αναταραχής.
Όλο αυτό το νταβαντούρι θα ήταν όπως καταλαβαίνετε της πλάκας, επιπέδου Σαμαρά, άντε και Βενιζέλου, αν δεν αναλάμβανε η ολιγαρχία των ΜΜΕ την εργολαβία. Οι τηλεοπτικοί και έντυποι αυτοί τύποι, αφού ξέσκισαν θεσμούς και νόμους, αφού θησαύρισαν με την αρπαχτή, τη ρεμούλα και τη διαπλοκή, αφού κατάντησαν τη νομιμότητα πόρνη και τους πολιτικούς προστάτες της τσάτσους, τώρα βγάζουν σπυράκια για τη βίλα Αμαλία. Και διατάζουν τους μισθοφόρους τους να δώσουν τη μάχη υπέρ του νόμου και κατά της αναρχίας. Υπέρ της νομιμότητας και κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ε, ρε γλέντια, που θα έλεγε κι ο Καραγκιόζης.

*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013.
Διαβάστε περισσότερα »

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ: ΟΠΛΟ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΦΑΡΕΤΡΑ!



*Toυ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΣΙΜΗ

Η πρόταση για κυβέρνηση της Αριστεράς είναι ένα αποφασιστικό όπλο στην πάλη των εργαζομένων και του ελληνικού λαού εναντίον των πολιτικο-οικονομικών ελίτ και του κράτους τους.
Εκτιμώ ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς όχι μόνο δεν θα έχει πρόβλημα κυβερνητικών συμμαχιών αλλά αντιθέτως όσο ενισχύεται η κινητοποίηση του κόσμου της εργασίας και αυξάνεται η πολιτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο η ιδέα της ενότητας όλων των αριστερών δυνάμεων στη βάση ενός μίνιμουμ αλλά συνεκτικού, προοδευτικού και ριζοσπαστικού προγράμματος θα υπερνικά τις δεδομένες δυσκολίες που θα προκύψουν. Η προοπτική άλλωστε νέων και ευρείας έκτασης προς τα αριστερά πολιτικών ανακατατάξεων θα ανοίγει νέες πόρτες σε ευρύτερες προοδευτικές συμπράξεις.
ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΙΤΗ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ;
Κάποιες δυνάμεις της Αριστεράς θεωρούν ότι η συμμετοχή ενός κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να είναι επιθυμητή.
Πράγματι, ένας ριζοσπάστης αριστερός, ο οποίος προσπαθεί μέσω της συμμετοχής σε μια κυβέρνηση να προχωρήσει σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στα αστικά πλαίσια σίγουρα περιορίζεται από τα αυστηρά τοποθετημένα όρια του αστικού κράτους και του αστικού νόμου.
Επιπλέον, μέσα στα αστικά πλαίσια ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα είναι από τη φύση του κόμμα αντιπολίτευσης με στόχο την ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου και την ενεργό συμμετοχή του στην προάσπιση των συμφερόντων του.
Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι είναι ίδιας φύσης πρόβλημα, οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς είχαν στο παρελθόν έρθει αντιμέτωπες με ένα ανάλογης φύσης ερώτημα :
είναι θεμιτή η συμμετοχή των κομμάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς στα αστικά κοινοβούλια; Το συγκεκριμένο ερώτημα είχε αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και αντιπαράθεσης για πολλούς μαρξιστές μεταξύ των οποίων ο Λένιν και η Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Η άποψη που κυριάρχησε ήταν ότι ως αντιπολίτευση , εντός του κοινοβουλίου, ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί, να υπερασπίζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Πιστεύω λοιπόν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να επιζητά μια κυβέρνηση της Αριστεράς η οποία θα είναι , όπως προαναφέρθηκε, όπλο στην λαϊκή φαρέτρα και θα μπορεί να οδηγήσει στις απαραίτητες ρήξεις και ανατροπές!
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Ή ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΔΕΞΙΑΣ»;
Μια κυβέρνηση, στο βαθμό βέβαια πάντα κατανοείται ως μέσον για την ανατροπή του συστήματοςκαι όχι για τη διαχείρισή του, πρέπει να δρα με ομοιογενή τρόπο. Να έχει δηλαδή την απαιτούμενηιδεολογική συνοχή ώστε να μπορεί να δρα με κοινή στρατηγική και στόχευση.
Στην λογική αυτή είναι αδύνατος ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης με «κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» αλλά και με συμμετοχή κομμάτων της «λαϊκής δεξιάς», κομμάτων αρχηγοκεντρικών αλλά και κομμάτων που ίσως προέλθουν από τα σπλάχνα του αστικού και μνημονιακού μπλοκ όπως π.χ. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΝΔ .
Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκλείσει κοινωνικές συμμαχίες με τουςμικρομεσαίους, αντίθετα μάλιστα είναι επιβεβλημένη η συνεργασία των μικρομεσαίων αγροτών και των μικρομεσαίων βιοτεχνών και εμπόρων με την σύγχρονη εργατική τάξη, τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και τους ανέργους. Οι στόχοι άλλωστε σε αυτή την ιστορική συγκυρία είναι σαφέστατα κοινοί: κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους κλπ.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι, για να πετύχει μια αριστερή κυβέρνηση, πρέπει να προχωρήσει πέρα και πάνω από τις διαχειριστικές επιδιώξεις των αστικών και συστημικών κομμάτων!
«ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» ΜΕ ΚΟΡΜΟ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ: ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ ΣΕ ΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Μια κυβέρνηση που δεν θα είναι μια κυβέρνηση της Αριστεράς, με προοδευτικό και σοσιαλιστικό ορίζοντα, είναι αδύνατον να προχωρήσει στις απαραίτητες ρήξεις και ανατροπές. Κάτω από τηνπίεση του χρηματιστικού κεφαλαίου και των πολιτικο-οικονομικών ελίτ, εγχώριων και παγκόσμιων θα αναγκαστεί σε πλήρη αναδίπλωση. Επιπλέον, δεν θα είναι σε θέση, με τη δράση της ως κυβέρνηση, να "επαναστατικοποιήσει" συνειδήσεις και να τονώσει την λαϊκή αυτενέργεια.
Η κυβέρνηση αυτή, η οποία θα είναι μια κυβέρνηση «αριστερο-δεξιά» ή «αριστερό-κεντρώα» ή τελοσπάντων μια κυβέρνηση με συμμετοχή αστικών πολιτικών δυνάμεων, θα είναι, κατά την άποψή μου,εκ προοιμίου έτοιμη για μια αντιδραστική στροφή.
Και τούτο γιατί οι μη-ριζοσπαστικές φωνές στο εσωτερικό μιας τέτοιας κυβέρνησης (από τις οποίες θα εξαρτάται όμως η μακροημέρευσή της), θα την συμπαρασύρουν μοιραία, και μαζί μ' αυτήν τον ίδιο τονΣΥΡΙΖΑ, σε συνεχείς συντηρητικές μετατοπίσεις! Μια τέτοια κυβέρνηση θα καταντήσει αναπόφευκταέρμαιο των ορέξεων του χρηματιστικού κεφαλαίου και των ελίτ!
Εξ' άλλου, και αυτό είναι καθοριστικής σημασίας, ακόμα και μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που μπορεί να δώσει πολλές νικηφόρες κοινοβουλευτικές μάχεςδεν θα δει τους καρπούς των νικών της αν δεν στηριχτεί παράλληλα στους σκληρούς ενωτικούς αγώνεςεκτός του κοινοβουλίου, των καταπιεσμένων λαϊκών μαζών!
Επιπλέον, μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με αστικές-συντηρητικές προσμίξεις , ίσως τελικά, συμβάλλει και σε κάτι ακόμα χειρότερο. Η σύγχρονη εργατική τάξη "δεμένη" από την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση δεν θα μπορεί να ρίξει όλο το βάρος της στην πάλη. Χωρίς να ξεχνάμε ότι η συμμετοχή μιας αριστερής δύναμης σε μια κυβέρνηση τέτοιου τύπου μπορεί να δημιουργήσει αποστροφή και βίαιη εχθρότητα απέναντι σε κάθε πολιτική σε ευρύτατα λαϊκά στρώματα και να ενθαρρύνει στροφή της σε φασιστικές δήθεν «αντισυστημικές» αυταπάτες!
Αντίθετα, μια κυβέρνηση της συμπαραταγμένης Αριστεράς μπορεί να αποτελέσει έναν σύμμαχο στην περαιτέρω ενεργοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση του σύγχρονου εργατικού κινήματος στις μάχες που θα κληθεί να δώσει. Μόνο μια τέτοια κυβέρνηση έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να σταθεί όρθια στον πόλεμο που θα δεχθεί το εγχείρημα της αντιμνημονιακής ανατροπής από τις πολιτικο-οικονομικές ελίτ της χώρας αλλά και τις παγκόσμιες, και να χαράξει μια νικηφόρα προοπτική με ορίζοντα το σοσιαλισμό!
Συμπερασματικά, ενδεχόμενη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση με αστικές προσμίξεις θα αποτελούσε ιστορικό λάθος, το οποίο η ελληνική Αριστερά στο σύνολό της θα πληρώσει με βαρύ τίμημα... Γι' αυτό άλλωστε είναι επιτακτική ανάγκη, έστω και την ύστατη στιγμή, να υπάρξει μια μεγάλη ενωτική πρωτοβουλία στα πλαίσια της Αριστεράς, με βάση ένα μίνιμουμ συνεκτικό καιανατρεπτικό πρόγραμμα, με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ , της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλων των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων της χώρας!
*Ο Χρήστος Κασίμης είναι μέλος του συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου
Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

22 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα


Φέτος συμπληρώνονται 22 χρόνια από τις 8 Γενάρη 1991, όταν δολοφονήθηκε στην Πάτρα ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας. Μέλος του ΕΑΜ (Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο), μαθηματικός, 38 ετών, αγωνιστής εκπαιδευτικός. ΟΛΜΕ και ΔΟΕ καλούν τους εκπαιδευτικούς στην Εκδήλωση Μνήμης την Τετάρτη, 9/1/2013, στις 6 μ.μ., έξω από το Σχολικό Συγκρότημα «Ν.Τεμπονέρα», στα Ψηλά Αλώνια, στην Πάτρα.

Το ιστορικό της δολοφονίας, από το sansimera.gr, που φωτίζει, ιδίως για όσους δεν τις έζησαν από πρώτο χέρι, τις ευρύτερες συνθήκες. Μες στη φωτιά ενός πολύμηνου αγώνα φοιτητών και μαθητών, το μακρύ χέρι του κράτους οπλίζεται και σκοτώνει έναν αγωνιστή:
Ο Νίκος Τεμπονέρας (1953 - 1991) ήταν καθηγητής μαθηματικών σε Λύκειο της Πάτρας και στέλεχος του Εργατικού Αντιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ). Το όνομά του έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, όταν σκοτώθηκε από μέλη της ΟΝΝΕΔ, έπειτα από συμπλοκή σε Λύκειο της Πάτρας, κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων της περιόδου 1990 - 1991.
Στα τέλη του 1990 τη χώρα κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Υπουργό Παιδείας τον Βασίλη Κοντογιαννόπουλο. Ο χώρος της Παιδείας βρισκόταν σε αναβρασμό, εξαιτίας της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που προωθούσε η κυβέρνηση. Με το πολυνομοσχέδιο που θα έφερνε στη Βουλή ρυθμίζονταν θέματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, επιβολή «ομοιόμορφης» ενδυμασίας και «πειθαρχικού ελέγχου» της εξωσχολικής ζωής, επανακαθιέρωση προσευχής, έπαρσης της σημαίας και εκκλησιασμού) και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, περικοπές κοινωνικών παροχών σε φοιτητές κ.ά.). Το 70% των σχολείων βρισκόταν υπό κατάληψη, ενώ καθημερινό φαινόμενο ήταν οι διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Η κατάσταση ήταν έκρυθμη και πολιτικά οξυμένη, με την κυβέρνηση να δέχεται τα πυρά σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Αγανακτισμένοι γονείς και κάποια δυναμικά στελέχη της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας ζητούσαν τον τερματισμό των καταλήψεων, έστω και δια της βίας. Γύρω στις 10:30 μ.μ. της 8ης Ιανουαρίου 1991, μέλη της ΟΝΝΕΔ προσπάθησαν να ανακαταλάβουν το 3ο Γυμνάσιο - Λύκειο Πάτρας. Κατά τη διάρκεια συμπλοκής που επακολούθησε βρέθηκε νεκρός, χτυπημένος με σιδερολοστό στο κεφάλι, ο καθηγητής του σχολείου Νίκος Τεμπονέρας, που είχε προστρέξει να βοηθήσει τους καταληψίες μαθητές του.

Την επομένη, ο Υπουργός Παιδείας Βασίλης Κοντογιαννόπουλος υπέβαλε την παραίτησή του και θεωρήθηκε από τον Τύπο ως το εξιλαστήριο θύμα της κυβέρνησης για την εκτόνωση της κρίσης. Νωρίτερα, είχε κατηγορηθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου ως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας Τεμπονέρα. (Τα επόμενο χρόνια, όταν η υπόθεση είχε καταλαγιάσει, ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ και αναδείχθηκε στέλεχος των κυβερνήσεων Σημίτη). Στη θέση του στο Υπουργείο Παιδείας τοποθετήθηκε ο Γιώργος Σουφλιάς, ο οποίος ανακοίνωσε την απόσυρση όλων των επίμαχων νομοθετημάτων και την έναρξη διαλόγου για την παιδεία «από μηδενική βάση».

Στο αστυνομικό μέρος της υπόθεσης, ως δράστες της δολοφονίας Τεμπονέρα κατηγορήθηκαν ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος Ιωάννης Καλαμπόκας, και το μέλος της τοπικής ΟΝΝΕΔ Αλέκος Μαραγκός. Συνελήφθησαν και οι δύο και προφυλακίστηκαν.

Στις 10 Ιανουαρίου 1991 πραγματοποιήθηκε μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα, στο οποίο πήραν μέρος γύρω στα 100.000 άτομα. Ήταν επεισοδιακό και είχε τραγική κατάληξη. Από τις συγκρούσεις ΜΑΤ και διαδηλωτών έπιασε φωτιά το πολυκατάστημα «Κάπα-Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου, με αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο τέσσερις άνθρωποι. Την πυρκαϊά προκάλεσε ένα καπνογόνο που ρίχτηκε από τους αστυνομικούς. Τις επόμενες μέρες η κατάσταση άρχισε να ομαλοποιείται και από την πυροσβεστική πολιτική Σουφλιά. Οι μαθητές ξαναγύρισαν στα μαθήματά τους στις 13 Ιανουαρίου.

Στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης Τεμπονέρα, ο Αλέκος Μαραγκός απαλλάχθηκε με βούλευμα για τη δολοφονία του καθηγητή και στο εδώλιο κάθισε ως βασικός αυτουργός ο Ιωάννης Καλαμπόκας. Η δίκη του διάρκεσε σχεδόν ένα χρόνο (22 Ιουνίου 1992 - 9 Μαρτίου 1993) και έγινε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου. Πρωτοδίκως καταδικάσθηκε σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό.

Λίγους μήνες αργότερα έγινε η δίκη του σε δεύτερο βαθμό (7 Δεκεμβρίου 1993 - 19 Απριλίου 1994) ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λάρισας. Οι δικαστές του αναγνώρισαν ελαφρυντικά και τον καταδίκασαν σε κάθειρξη 17 ετών και τριών μηνών. Το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας (1 Οκτωβρίου 1996 - 17 Οκτωβρίου 1996) δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή 17 ετών και τριών μηνών, η οποία αργότερα μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες. Στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του. Μέχρι σήμερα ισχυρίζεται ότι είναι αθώος και δράστης της δολοφονίας Τεμπονέρα ο συναγωνιστής του στην ΟΝΝΕΔ, Αλέκος Μαραγκός.

Το 3ο Λύκειο Πάτρας, τόπος του φονικού, φέρει το όνομα του Νίκου Τεμπονέρα.

Διαβάστε περισσότερα »

Πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ για μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο


Ανίκανη και επικίνδυνη χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ την κυβέρνηση, η οποία "βάζει στον πάγο" χιλιάδες νοικοκυριά την ώρα που η θερμοκρασία πέφτει και το ψύχος έρχεται. Η αξιωματική αντιπολίτευση κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή, η οποία προβλέπει τη μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο.

Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ: Η κυβέρνηση «βάζει στον πάγο» χιλιάδες νοικοκυριά

Οι χαμηλές, σχεδόν πολικές θερμοκρασίες που υπάρχουν αυτές τις μέρες σε όλη την Ελλάδα, παράλληλα με την αδυναμία πολλών συμπολιτών μας να ζεστάνουν φυσιολογικά τα σπίτια τους, αυξάνει τον κίνδυνο των αρνητικών συνεπειών για την υγεία τους.

Η κυβέρνηση, που είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την εξαθλίωση της κοινωνίας, αποδεικνύεται και σε αυτό το ζήτημα ότι είναι ανίκανη και επικίνδυνη.

Ανίκανη, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ώστε να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα συνολικό σχέδιο για εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια με παράλληλη προώθηση εναλλακτικών μορφών θέρμανσης που θα είναι αποδοτικές και θα κοστίζουν φθηνότερα για όλους τους πολίτες.

Επικίνδυνη, γιατί με την ανάλγητη πολιτική της δεν διστάζει ακόμα και αυτή την περίοδο να επιμένει στον πολύ υψηλό ΕΦΚ στο πετρέλαιο καθώς και στην αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ «βάζοντας στον πάγο» χιλιάδες νοικοκυριά με απρόβλεπτες συνέπειες.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να παίζει άλλο με αυτό το θέμα. Πρέπει άμεσα να μειωθεί ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο πετρέλαιο και να πάρει πίσω την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ για να μην συμβούν τα χειρότερα. 


Τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ για το πετρέλαιο θέρμανσης 


Η ενέργεια αποτελεί αγαθό πρώτης ανάγκης και είναι απαραίτητο για τη θέρμανση, τον φωτισμό, τη συντήρηση και το μαγείρεμα των τροφίμων, την τροφοδοσία με ζεστό νερό και την εκτέλεση οικιακών εργασιών. Η πρόσβαση και η χρήση ενέργειας καθορίζουν ως εκ τούτου τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν αξιοπρεπή διαβίωση.

Το πετρέλαιο θέρμανσης είναι είδος πρώτης ανάγκης και επιβίωσης και επομένως δεν θα έπρεπε να επιβαρύνεται με κανένα φόρο (ειδικό φόρο, Φ.Π.Α.). Συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει κατάργηση όλων των φόρων.

Κύριος στόχος της παρούσας προσθήκης-τροπολογίας στο Σ/Ν «ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ, ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» είναι η ακύρωση της κοινωνικά άδικης εξίσωσης προς τα πάνω των ειδικών φόρων των πετρελαίων θέρμανσης και κίνησης, που έχει πλήξει βάναυσα τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών. Το απαράδεκτο και αναποτελεσματικό μέτρο της εξίσωσης των φόρων –με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του λαθρεμπορίου - οδήγησε τα νοικοκυριά, ακόμη και στις πιο κρύες περιοχές της χώρας,  στο να μειώσουν δραματικά την κατανάλωση του πετρελαίου θέρμανσης με αποτέλεσμα από τη μια μεριά οι πολίτες να στερούνται, εν μέσω χειμώνα, το αγαθό της θέρμανσης και  από την άλλη το Δημόσιο  να μην έχει όφελος από αύξηση των φορολογικών εσόδων. Όσο δε για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου πετρελαιοειδών –όπως πάγια υποστηρίζουμε– απαιτείται η ύπαρξη αντίστοιχης πολιτικής βούλησης και όχι φορομπηχτικά μέτρα «εξόντωσης» των πολιτών.

Προτείνουμε λοιπόν την άμεση ακύρωση της εξίσωσης των ειδικών φόρων στα πετρέλαια θέρμανσης και κίνησης και την επιστροφή –ως πρώτο βήμα στα πλαίσια της συνολικότερης εξέτασης του θέματος με σκοπό κανένα νοικοκυριό να μην στερείται το αγαθό της θέρμανσης αλλά και με γνώμονα την αύξηση των δημοσίων εσόδων – στο καθεστώς που ίσχυε τον Μάρτιο του 2011.

Συγκεκριμένα τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο επίπεδο του Μαρτίου του 2011, δηλαδή στα 0,21 € στα 1.000 λίτρα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης να διαμορφωθεί στα 0,90 € περίπου το λίτρο από το 1,30 € που είναι σήμερα.

Για τους λόγους αυτούς, προτείνεται η παρακάτω προσθήκη στο Σ/Ν «ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ, ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»:

Τροπολογία-Προσθήκη

·            Στο άρθρο 16 προστίθεται παράγραφος 3 με το ακόλουθο περιεχόμενο: «Καταργούνται οι διατάξεις της  παρ.8 του άρθρου 36 του νόμου 3986/2011 και της παρ.4 του άρθρου 38 του νόμου 4024/2011 και επανέρχονται σε ισχύ οι αντίστοιχες διατάξεις του νόμου 2960/2001».

 
Οι προτείνοντες βουλευτές

Θανάσης Πετράκος

Δημήτρης Γελαλής

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Παναγιώτης Λαφαζάνης

Στέφανος Σαμοΐλης

Ευγενία Ουζουνίδου

Παναγιώτης Κουρουμπλής

Δημήτρης Στρατούλης
Διαβάστε περισσότερα »