Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Η Αριστερά και η Ιστορία


«Αλλάζουμε αλλάζοντας τον κόσμο»
Μαρξ, τρίτη θέση για τον
Φόυερμπαχ
Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ*
Πρώτη φορά μετά το 1949, η αριστερά βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορικής εξέλιξης. Από τον τρόπο που η ηγεσία της, και ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ, θα διαχειρισθούν την κατάσταση, εξαρτάται το μέλλον, ενδεχομένως η ίδια της η ύπαρξη. Θα επηρεασθεί, ίσως καθοριστικά, η τύχη της δημοκρατίας και της χώρας.
Αυτό δεν αφορά μόνο αριστερούς, αφορά όλους τους πολίτες. Η υποταγή των κυβερνητικών κομμάτων στην τρόικα κατέστησε τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο, αλλά μακράν σημαντικότερο «αντιμνημονιακό», ανεξάρτητο πολιτικό υποκείμενο. Υποψήφιο, παρά τις αδυναμίες που του προσάπτουν, να ηγηθεί πολιτικά μιας - απαραίτητης για τη σωτηρία της χώρας - προσπάθειας ρήξης με το Μνημόνιο.
Αντίστροφα, η καταστροφή της δημοκρατίας και ο εξανδραποδισμός του ελληνικού λαούπροϋποθέτουν την καταστροφή κάθε ανεξάρτητου πολιτικού υποκειμένου, τη μετατροπή της κοινωνίας σε ακέφαλο σώμα.
Η (υποχρεωτική) ευκαιρία της αριστεράς να επηρεάσει τη μοίρα του 'Εθνους της (και να επηρεαστεί από αυτό!) δεν έχει προηγούμενο μετά τη δεκαετία του 1940. Ούτε οι τεράστιοι κίνδυνοι που ταυτόχρονα αντιμετωπίζει (και, μαζί της, ο ελληνικός λαός). 'Οσοι εξωραϊζουν ή απλουστεύουν την πραγματικότητα, ιδίως εν ονόματι της «κυβερνησιμότητας», προσφέρουν χείριστη υπηρεσία στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ελληνικό λαό.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ «ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ»
Παρεμπιπτόντως, πολύ μας παραξένεψε αυτός ο όρος που «εισπήδησε», μετά το καλοκαίρι, στον δημόσιο διάλογο, εντός και εκτός αριστεράς. «Κυβερνήσιμος», στα ελληνικά, δεν είναι αυτός που μπορεί να κυβερνήσει, αλλά αυτός που μπορεί να κυβερνηθεί. 'Ισως, αυτή η λέξη προήλθε από κάποιον εξοικειωμένο με τα «αυτοκρατορικά» αγγλικά, που εμπνεύστηκε από το governance (διακυβέρνηση) ή governability (κυβερνησιμότητα). Το governance προτάθηκε για το πώς πρέπει να κυβερνάται η ΕΕ. Σε αντίθεση με το government (κυβέρνηση), που αποδίδει λαό που κυβερνάει, το governance σημαίνει τρόπο διακυβέρνησης ενός λαού.
Ανεξαρτήτως ελληνικών, η «κυβερνησιμότητα» είναι λάθος. Προσδιορίζει την ικανότητα ενός υποκειμένου να αντικαταστήσει ένα άλλο στη διακυβέρνηση ενός χοντρικά δεδομένου κρατικού πλαισίου. Ο ελληνικός λαός, ιδίως οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, προφανώς έψαξαν στις εκλογές να αντικαταστήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας, διαπιστώνοντας τον καταστροφικό ρόλο τους. Αυτή η ανάγκη «συγκαλύπτει» όμως μια άλλη, πολύ βαθύτερη, «εθνική». Την ανάγκη διακοπής της «μνημονιακής καταστροφής».
Το Μνημόνιο δεν είναι απλό πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης. Οδηγεί σε καταστροφή κοινωνία και δημοκρατία, εν μέρει σε «αεροπειρατεία», εν μέρει σε καταστροφή του κράτους. Είναι βαθύτερο και ριζοσπαστικότερο από τον Θατσερισμό. Ο τελευταίος τροποποίησε ριζικά τους όρους λειτουργίας της αστικής δημοκρατίας. Ούτε αυτήν όμως κατήργησε, ούτε το πλαίσιο του «έθνους-κράτους». Εκεί οδηγεί το ελληνικό πρόγραμμα, αν ολοκληρωθεί. Η διάγνωση έχει σημασία. Αν είμαστε στο οικονομικο-κοινωνικό «ισοδύναμο» του 1941, χρειαζόμαστε το κοινωνικο-πολιτικό «ισοδύναμο» ενός «ΕΑΜ», όχι ενός «καλού ΠΑΣΟΚ» ή ενός «καλού Εργατικού Κόμματος», που θα χρειαζόμαστε, αν είχαμε «Θάτσερ».
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Η διακοπή δεν μπορεί να γίνει απλά με πολύ βελτιωμένη διακυβέρνηση του υπάρχοντος κράτους και κοινωνίας. Προϋποθέτει και συνεπάγεται βαθύ μετασχηματισμό τους. Η ρήξη με το Μνημόνιο δεν θα είναι περίπατος, αλλά, πιθανότατα, βαθύς κοινωνικός συγκλονισμός. Ο ελληνικός λαός θα κληθεί να γίνει, σε πολύ δύσκολες συνθήκες, υποκείμενο της ιστορίας του. Εύχεται κανείς ο «συγκλονισμός» να γίνει με τους καλύτερους δυνατούς όρους και να πετύχει εύκολα. Είναι εφικτό σενάριο, ιδίως με κατάλληλη προετοιμασία. Αλλά δεν γίνεται πολιτική με το καλύτερο, πρέπει να ετοιμάζεσαι για το χειρότερο σενάριο. Βγαίνουμε από μακρά περίοδο κάθε είδους «ευκολίας» και ποικίλων «κόλπων» με την πολιτική και την ιστορία. Τείνουμε να προσαρμόζουμε την αντικειμενική πραγματικότητα στα πλαίσια που νοιώθουμε ότι μπορούμε (ή θέλουμε) να την αντιμετωπίσουμε. Αυτό μπορεί να αποβεί ολέθριο.
Η άνοδος αντιμνημονιακού κόμματος ή μετώπου στην κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως συνήθης εναλλαγή κομμάτων, ούτε φαινόμενο ανάλογο με την άνοδο ΠΑΣΟΚ (1981). Αν μη τι άλλο, τότε «λεφτά υπήρχαν». Σήμερα δεν υπάρχουν (ούτε επικίνδυνες «μαγικές λύσεις», πετρέλαια, ΑΟΖ, Αμερικές, άλλοι «μύθοι της Αχερουσίας», κατασκευασμένοι να καθησυχάζουν και να εκτρέπουν, ενώ συνεχίζουμε τον πλου προς τον αφανισμό).
Δεν πρέπει να διακόψουμε το Μνημόνιο γιατί μας περιμένει παράδεισος έξω από το «Μεσολόγγι» που βρεθήκαμε, αλλά γιατί θα χαθούμε αν μείνουμε εδώ. Καθυστερήσαμε πολύ. Αν συνεχίσουμε, δεν θα υπάρχει χώρα να σώσουμε. Ηγεσία και λαός δεν θέλουμε όμως να πιστέψουμε την πραγματικότητα.
Παραπονιόμαστε γιατί οι απεργίες κάνουν κόλαση την Αθήνα. Δεν σκεφτόμαστε την κόλαση της υπόλοιπης ζωής μας. Θέλουμε να διακοπεί η φοροεπιδρομή, αλλά δεν έχουμε αντίρρηση να κοπούνμισθοί-συντάξεις άλλων. Υπολογίζουν, όσοι έχουν πέντε φράγκα στην άκρη, ότι θα επιβιώσουν, δεν τους περνάει από το μυαλό ότι θα βρεθούν στην εντατική και θα πεθάνουν γιατί διαλύονται τα νοσοκομεία. Παρηγοριόμαστε ότι «δεν χρεωκοπήσαμε», αλλά αυτό συνιστά εθνικό έγκλημα – πραγματικά «χρεωκοπήσαμε» τον Μάιο 2010, χωρίς τις προστασίες των χρεωκοπούντων. 'Εκτοτε, καταστρεφόμεθα αφοπλιζόμενοι.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η Αριστερά οφείλει να βρει τρόπο να τα πει αυτά, με ενιαίο-σταθερό λόγο, να εξηγήσει χωρίς εξωραϊσμούς την πραγματικότητα, τις δύσκολες επιλογές. Η διακοπή του Μνημονίου σημαίνει σύγκρουση με ισχυρές δυνάμεις, κοινωνία που γίνεται υποκείμενο για τον εαυτό της, κινητοποιείται ολόκληρη για τη σωτηρία της, κάνει «το σκατό της παξιμάδι», ζει, εν ανάγκη «με ψωμί κι αλάτι» για να επιβιώσει, ξανασηκώνοντας όμως τη χώρα στα πόδια της και μην αφήνοντας ούτε έναν 'Ελληνα χωρίς ένα πιάτο φαί.
Για να ηγηθείς τέτοιου αγώνα, με πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει να «εκπέμπεις» σαφές, ολοκάθαρο σήμα, που θα αντανακλά ένα πειστικό, αν και οδυνηρό συνεκτικό σχέδιο και, ακόμα περισσότερο, τη βούληση να το εφαρμόσεις. Για να το κάνεις πρέπει πρώτα να το πιστέψεις σε βάθος. Ο ψυχολογικός παράγοντας είναι ο καθοριστικότερος. Γι' αυτό, εκτός από γενικό πρόγραμμα χειραγώγησης που εφαρμόζει η τρόικα στην Ελλάδα (όπως και σε πολλές άλλες χώρες, βλ. και τα παραδείγματα στο βιβλίο της Κλάιν), εφαρμόζει ειδικό πρόγραμμα χειραγώγησης ελίτ.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Για να εκπέμψει μια ηγεσία τέτοιο μήνυμα, η συμβατική «επικοινωνία» είναι άχρηστη έως επιβλαβής – σε τέτοιες περιόδους αναπαράγει το παρελθόν που φεύγει, όχι το νέο που πρέπει νάρθει. Νομίζει ότι καθησυχάζει, αλλά τρομάζει, γιατί είμαστε ήδη κατατρομοκρατημένοι. Αν μας παρουσιάσουν την κατάσταση καλύτερη απότι ενδόμυχα την πιστεύουμε, θα τρομοκρατηθούμε περισσότερο, χάνοντας την εμπιστοσύνη σε αυτόν που τα λέει. Για να βγει ο ελληνικός λαός από κατάσταση παραλυσίας-σύγχυσης, πρέπει να πειστεί από την εμπειρία και τους υποψήφιους «γιατρούς» ότι μπορεί και πρέπει να κάνει την δυσάρεστη, επικίνδυνη, απαραίτητη «εγχείρηση», ότι δεν έχει άλλη λύση. Χρειάζεται περίτεχνη ισορροπία «αισιοδοξίας» και «συνείδησης», όχι αντιπαράθεση της αισιοδοξίας στη συνείδηση. Χρειαζόμαστε αισιοδοξία, αλλά η αισιοδοξία μπορεί να πηγάσει από την Πράξη, όχι την ακινησία.
Μόνο μαζοχιστές θέλουν να «διαχειριστούν» καταστροφές. Αλλά δεν επιλέγουμε τι διαχειριζόμαστε. Η χώρα υπέστη ήδη καταστροφή και απειλείται με πολύ μεγαλύτερη. Στο χειρότερο σενάριο, η διακοπή του προγράμματος θα σημαίνει ανάγκη προσφυγής σε οικονομικές μεθόδους έκτακτης ανάγκης, δεν αντιμετωπίζεται με «αριστερό κευνσιανισμό». Δεν υπάρχει τρόπος να είμαστε εκ των προτέρων βέβαιοι τι θα γίνει με το ευρώ. Αυταπάτες και εξωραϊσμοί δεν βοηθούν το λαό να στηρίξει τέτοια πορεία. Μπορεί να καταστούν πολύ επικίνδυνο μπούμερανγκ, γιατί υπάρχει τρομερή συσσωρευμένη οργή που αναζητά θύμα να ξεσπάσει.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Η Ελλάδα έχει επικίνδυνα αλλά ισχυρότατα όπλα να αποπειραθεί τη σωτηρία της. Παραμένει, έστω και εξασθενημένος, οικονομικός, πολιτικός, αν όχι γεωπολιτικός «συστημικός κίνδυνος». Αλλά χρειάζεται η πιο απόλυτα ειλικρινής, σε βάθος προετοιμασία του ελληνικού λαού, υψηλοτάτου επιπέδου τεχνοκρατική επάρκεια, βαθειά αίσθηση ιστορίας και καθήκοντος, ορθάνοιχτα αυτιά στη λαϊκή έκφραση και συνείδηση, στους όρους και τις κατηγορίες που εκείνη αρθρώνεται και καταλαβαίνει τον κόσμο, όχι αυτούς που τα «στελέχη» αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Χρειάζεται προσέγγιση νεολαίας και ανέργων, η υποχρεωτική συμμετοχή τους σε κάποιο ποσοστό σε όλα τα όργανα, ο μετασχηματισμός των δομών αλληλεγγύης σε δομές κοινωνικής αυτοοργάνωσης (όπως, π.χ., οι καταναλωτικοί συνεταιρισμοί). Χρειάζεται η αντιμνημονιακή πολιτικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων, η εκπομπή σήματος ανιδιοτέλειας, αλληλεγγύης, θυσίας ακόμα, από όσους θέλουν να επάγουν τέτοιες συμπεριφορές, ηγούμενοι της απαιτούμενης, τιτάνειας προσπάθειας για τη σωτηρία της χώρας.
ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Προϋποθέτει, η «ρήξη», γιγάντια και έξυπνη, υψηλοτάτου επιπέδου, ευρωπαϊκή και παγκόσμια καμπάνια υπεράσπισης της Ελλάδας, μια πολιτική πρόκληση ισχυρότερη από αυτήν που προβάλλουν οι αγορές κατά της Ευρώπης και της Δημοκρατίας.
Οι επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία ή τη Λιβύη κρίθηκαν, πριν γίνουν, στις δυτικές τηλεοράσεις. Οι πόλεμοι του Βιετνάμ και της Αλγερίας κερδήθηκαν εξίσου στα πεδία των μαχών και στους δρόμους τηςΕυρώπης και της Αμερικής. Η Ελλάδα και η Αριστερά της δέχονται ανηλεή επικοινωνιακό και πολιτικό πόλεμο επί τριετία χωρίς να απαντάνε, κάνοντας ελάχιστα έως τίποτα σχεδόν για να αμυνθούν.
Καλή, τελείως όμως ανεπαρκής και σε ορισμένες περιπτώσεις ακατάλληλη η κριτική στις πολιτικές της λιτότητας, όταν μιλάμε για την καταστροφή μιας χώρας, τη γενοκτονία του λαού της, τη διάλυση του ευρωπαϊκού πολιτικού σχεδίου, την παράδοση της εξουσίας στο Χρήμα και τον νέο ολοκληρωτισμό του, από τις κυρίαρχες τάξεις της Ευρώπης και της Γερμανίας, με τον ίδιο τρόπο που την παρέδωσαν, τη δεκαετία του 1930, στον Αδόλφο Χίτλερ.
Θα είναι πολύ δύσκολη, σχεδόν αδύνατη η παραμονή στο ευρώ, αν από τώρα δεν φροντίσουμε να κάνουμε «πολιτική κόλαση» τη ζωή αυτών, που ενδεχομένως θα θελήσουν να αποφασίσουν αύριο τη διακοπή της χρηματοδότησης της ΕΚΤ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ
Αυτά όλα απαιτούν τη γρήγορη μεταβολή της νοοτροπίας των στελεχών, που χρειάζονται ψυχολογία μάχης, πολέμου, έστω και αν, μέχρι τώρα, έχει πάρει άλλη μορφή από τους συμβατικούς πολέμους, σημαίνει την εισαγωγή παντού αυστηρά «αξιοκρατικών» κριτηρίων, τη συσπείρωση και συστράτευση, στον πόλεμο αυτόν για τη σωτηρία της χώρας, κατ' επέκτασιν και της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας, πολύ ευρύτερων δυνάμεων από όσες διαθέτει ένα κόμμα.
Δύσκολα; Σκεφτείτε τις εναλλακτικές, σκεφθείτε το κόστος της αδράνειας. Κυρίως, μην έχετε καμιά αυταπάτη για το τι μπορεί να συμβεί σε αυτή τη χώρα.

*Δημοσιεύτηκε με ελαφρές παραλλαγές στο περιοδικό «Επίκαιρα», 31.1.2013
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ βρίσκεται στο πλευρό των αγροτών

Ανακοίνωση του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Αφού εξαπάτησαν τον αγροτικό κόσμο με ψεύτικες υποσχέσεις και όρκους στο όνομα της αγροτικής ανάπτυξης, τα κόμματα της μνημονιακής συγκυβέρνησης αποκάλυψαν πλέον το μέλλον που επιφυλάσσουν στους μικρομεσαίους αγρότες: να ξαναγίνουν κολίγοι στη γη τους. 
 
Χάρισαν την Αγροτική Τράπεζα στον όμιλο Πειραιώς παραδίνοντας την υποθηκευμένη αγροτική γη και περιουσία στο ασύδοτο τραπεζικό κεφάλαιο. Στραγγάλισαν την αγορά εφοδίων  με την παντελή έλλειψη ρευστότητας και δανειοδότησης, για να μπορέσει να συνεχιστεί η παραγωγή.
Τίναξαν στα ύψη το κόστος παραγωγής με τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και το πετρέλαιο, μειώνοντας, ταυτόχρονα, την επιστροφή ΕΦΚ και ΦΠΑ στο μισό. 

 
Επέβαλαν χαράτσια μέσω της ΔΕΗ, χαράτσια για τις γεωτρήσεις, χαράτσια για τις σταβλικές εγκαταστάσεις. 

 
Ξεπούλησαν τη Δωδώνη, την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και την ΣΕΚΑΠ.

 
Αφήνουν ανεξέλεγκτους   τους μεγαλεμπόρους και τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ όχι μόνο να εκβιάζουν τους αγρότες με τιμές  κάτω από το κόστος, αλλά και να καθυστερούν για μήνες τις πληρωμές των αγροτικών προϊόντων, την ίδια ώρα που κερδοσκοπούν σε βάρος και των καταναλωτών με υπέρογκες τιμές  στα τρόφιμα. 

 
Αφήνουν ανεξέλεγκτες τις παράνομες ελληνοποιήσεις αγροτικών προϊόντων.  

 
Κατάργησαν τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα του ΕΛΓΑ, ανεβάζοντας εξωφρενικά τα ασφάλιστρα χωρίς να καλύπτονται όλες οι ζημιές.
Κόβουν από τις πενιχρές συντάξεις του ΟΓΑ το 10%, καταργούν τα δώρα και αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης τα 67 χρόνια, φορολογούν τα χωράφια 

 
Παρακολουθούν αμέτοχοι τη διαμόρφωση της ακραία νεοφιλελεύθερης ΚΑΠ για το διάστημα 2014-2020, με δραστική περικοπή των ενισχύσεων που θα βάλει την ταφόπλακα στην οικογενειακή γεωργία και τους μικρομεσαίους αγρότες
Ο πανελλαδικός αγροτικός ξεσηκωμός θα δώσει τώρα την απάντηση στον πρωθυπουργό και την τρικομματική μνημονιακή του κυβέρνηση, που πανικόβλητοι καταφεύγουν ακόμα μια φορά στην γνωστή τακτική τους απέναντι σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση, την συκοφάντηση, τον κοινωνικό αυτοματισμό και την καταστολή. 

 
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ βρίσκεται στο πλευρό των αγροτών. Θα δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε το αγροτικό κίνημα ενωτικά και μαχητικά, με συμπαράταξη με το λαϊκό κίνημα και τους αγώνες των εργαζομένων, των ανέργων, των μικρομεσαίων αυτοαπασχολουμένων, να σταματήσει την καταστροφή και να ανοίξει το δρόμο ελπίδας, της αξιοπρέπειας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. 

 
Για την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα και της ανόρθωσης  της υπαίθρου σε όφελος των κοινωνικών αναγκών.
Διαβάστε περισσότερα »

Π. Σκουρλέτης: Σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ ο λαός και τα κινήματα


Συνέντευξη του Π. Σκουρλέτη, εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, στην εφημερίδα Real News, στη Μ. Ζαφειριάδου

Ποιον τελικά θεωρείτε υπεύθυνο για το βίντεο Διαμαντόπουλου και τι θα πράξετε κ. Σκουρλέτη;


Μα νομίζω ότι είναι ευρύτερα γνωστό ότι το χαλκευμένο βίντεο κατασκευάστηκε στα γραφεία της Συγγρού από τη γνωστή από τις εκλογές επικοινωνιακή ομάδα της ΝΔ καθοδηγούμενη από τους ακροδεξιούς συμβούλους του κ. Σαμαρά . Αποτελούν πλέον μόνιμο χαρακτηριστικό της Ν.Δ. αλλά και της κυβέρνησης οι κατασκευασμένες διαρροές, τα ψεύδη και η λάσπη. Τα πράγματα όμως γίνονται πιο επικίνδυνα γιατί αυτή  η πρακτική,  που στη περίπτωση του Διαμαντόπουλου ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής έντασης και διχασμού. Ποτέ στα χρόνια της μεταπολίτευσης κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν χρησιμοποίησε τέτοιες μεθόδους και ποτέ δεν κατηγορήθηκε πολιτικό κόμμα τόσο ξεδιάντροπα για σχέσεις με την τρομοκρατία.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση σταθεροποιείται. Η πρόβλεψή σας για εκλογές τον Μάρτιο δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Αν όμως εξαντλήσει τη θητεία της, μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει αποτύχει. Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο να μην είστε πρώτο κόμμα στις εκλογές;


Εκτιμώ πως η κυβέρνηση δεν θα εξαντλήσει την θητεία της. Πιο πιθανό είναι να καταρρεύσει κάτω από το βάρος της αποτυχίας της πολιτικής της και ως αποτέλεσμα των κοινωνικών αγώνων μέσα στο χρόνο, παρά να μακροημερεύσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όπως όλα δείχνουν, θα είναι αυτός το πρώτο κόμμα. 

Οι δημοσκοπήσεις, πάντως, δείχνουν άλλα. Τι φταίει; Τι πρέπει να αλλάξει η ηγεσία;


Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν τις διαθέσεις της κοινωνίας απέναντι στην κυβέρνηση, οι οποίες παραμένουν καταδικαστικές για την πολιτική της, ενώ η κατάθλιψη έχει γίνει το εθνικό μας χαρακτηριστικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ πρέπει περισσότερα να κάνει  και λιγότερα να αλλάξει στην πολιτική του. Με δεδομένο ότι οι αντοχές του κόσμου εξαντλούνται και η πίεση είναι αφόρητη, ο χρόνος είναι ο μεγάλος αντίπαλός μας. Όσο πιο γρήγορα ανατραπεί η παρούσα κυβέρνηση τόσο πιο πολλές θέσεις εργασίας θα σωθούν, πιο πολλές επιχειρήσεις  θα διατηρηθούν. Το εναλλακτικό πρόγραμμα που έχουμε παρουσιάσει μπορεί να κινητοποιήσει δυνάμεις, να εμπνεύσει αισιοδοξία για μια πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης και αποκατάστασης των μεγάλων αδικιών που έχουν συντελεσθεί τα τελευταία χρόνια.  

Το ΚΚΕ απορρίπτει την πρόταση για «κυβέρνηση της Αριστεράς» και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες πρόσφατα συνέπλευσαν με την Χρυσή Αυγή στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Με ποιους θα κυβερνήσετε; 


Εντοπίζεται μια αντικειμενική  κατάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα εξακολουθήσει να καλεί σε συστράτευση όλες εκείνες τις δυνάμεις με τις οποίες μπορεί να υπάρξει  κοινός τόπος για την ανατροπή του μνημονίου και την προώθηση μιας εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης. Δεν μπορώ παρά να εντοπίσω τις  ιστορικών διαστάσεων ευθύνες της ηγεσίας του ΚΚΕ για την άρνηση του αυτονόητου. Θεωρώ ότι η ανάγκη να διαμορφωθούν οι απαιτούμενοι  συσχετισμοί που θα οδηγήσουν σε μια βιώσιμη αντιμνημονιακή κυβέρνηση, θα βρει  τελικώς τρόπο να εκφρασθεί .

Τη μάχη με τη διαπλοκή θα την συνεχίσετε; Και ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις σας;


Η βούληση μας να συγκρουστούμε με τα κέντρα της διαπλοκής είναι δεδομένη για αυτό και μας πολεμούν λυσσαλέα. Οι δυνάμεις  της αμαρτωλής διαπλοκής και οι κάτοχοι μέσων μαζικής ενημέρωσης που τα αξιοποίησαν για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και  για να παίρνουν δουλειές από το Δημόσιο θα μας βρουν απέναντί τους. Πρέπει επιτέλους να μπουν κανόνες, δεν μπορούν ορισμένοι να λειτουργούν ως πειρατές των δημόσιων συχνοτήτων.

Μετά την επίσκεψη στις ΗΠΑ, γίνεται σαφής η ‘στροφή’ του Τσίπρα προς τον ‘ρεαλισμό’. Πιστεύετε ότι θα σας ακολουθήσει όλο το κόμμα; 


Ρεαλισμός σήμερα είναι να αγωνίζεσαι για την ανατροπή της πιο παράλογης και καταστροφικής πολιτικής που γνώρισε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν είδα καμιά «στροφή» σε αυτά που λέμε, αντίθετα βλέπω μια αλλαγή στάσης απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ από αρκετούς που μέχρι πρότινος δεν εννοούσαν να αποδεχθούν την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στη χώρα μας μετά τις τελευταίες εκλογές. Όλοι εκείνοι που σε αρκετές στιγμές στο πρόσφατο παρελθόν μίλησαν απαξιωτικά για τον ΣΥΡΙΖΑ και προσπάθησαν με τρόπο προσβλητικό να παρέμβουν για να διαμορφώσουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας αναγκάζονται τώρα να συμβιβαστούν με τα νέα δεδομένα. Παραμένουμε συνεπείς στα όσα είχαμε πει  στον ελληνικό λαό και στα όσα έχουμε δεσμευτεί απέναντί του.

Αλήθεια, βρήκε ο Αλέξης Τσίπρας τους ‘συμμάχους’ που έψαχνε στις ΗΠΑ;


Οι διεθνείς πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γίνονται σε συνθήκες μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης που συνεχώς επεκτείνεται. Τα αδιέξοδα της κυρίαρχης στρατηγικής  συνειδητοποιούνται ακόμη και από δυνάμεις που δεν αναφέρονται στο χώρο της Αριστεράς. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια αμφισβητείται το ίδιο το νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο μοντέλο. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και με βάση την εμπειρία της ελληνικής τραγωδίας που βιώνει η κοινωνία μας, ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη για την διαμόρφωση μιας νέας στρατηγικής απέναντι στην κρίση που θα προωθεί τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας. Πάντως, ο βασικός σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο λαός μας και τα κινήματά του.  

Η ΔΗΜΑΡ διαφωνεί με την επιστράτευση. Θεωρείτε ειλικρινή τη στάση της; 


Η ΔΗΜΑΡ με την συμμετοχή της στην κυβέρνηση αποτέλεσε το επικοινωνιακό άλλοθι για την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, για τη συγκάλυψη κορυφαίων σκανδάλων όπως αυτό της λίστας Λαγκάρντ. Χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει, έστω για λίγο, την πολιτική και ηθική απαξίωση της κυβέρνησης. Η εξαργύρωση της πολιτικής της ταυτότητας έχει πλέον εξαντληθεί. Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει -και για δικό της καλό- θα ήταν να αποχωρήσει ,έστω και τώρα, από την κυβέρνηση.

Τι σηματοδοτεί κατά τη γνώμη σας η απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Εκτιμάτε ότι θα κάμψει τυχόν νέες κινητοποιήσεις; 


Πρόκειται για μια επίδειξη αυταρχισμού. Η κυβέρνηση έχει ακέραια την ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν. Είμαστε απόλυτα αλληλέγγυοι απέναντι στους εργαζόμενους και τους αγώνες τους. Είναι θετικό ότι ο κόσμος στο μεγαλύτερο μέρος του εκφράζει την αλληλεγγύη του απέναντι στους εργαζόμενους στα Μ.Μ.Μ., γεγονός που αναδεικνύει μια νέα πολιτική ωριμότητα εκ μέρους της κοινωνίας, καθώς και την συνειδητοποίηση πως ο εχθρός είναι κοινός.
Διαβάστε περισσότερα »

Σ. Ζίζεκ: Εξίσου βαθιά με την οικονομική η κρίση της δημοκρατίας



Το πνεύμα των δικτατόρων, όπως ο Νικολάε Τσαουσέσκου, ενσωματώνεται στην απάντηση που δίνει η ευρωπαϊκή ελίτ στην κρίση στην ευρωζώνη, σύμφωνα με τον Σλοβένο Σλαβόι Ζίζεκ, όπως γράφει σε άρθρο του στον Guardian. Η ίδια έλλειψη εμπιστοσύνης στην δημοκρατία που κάποτε εμφανιζόταν στις πρώην κομουνιστικές χώρες τώρα εκδηλώνεται και στην Ευρώπη, εκτιμά ο ίδιος.

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, ο Τσαουσέσκου ρωτήθηκε από δυτικό δημοσιογράφο πως δικαιολογεί το γεγονός ότι οι Ρουμάνοι πολίτες δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν ελεύθερα στο εξωτερικό, παρόλο που η ελευθερία της μετακίνησης ήταν κατοχυρωμένη από το σύνταγμα της χώρας.
 
Η απάντησή του στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν σταλινικής ιδεολογίας, κατά τον σχολιασμό του Ζίζεκ: «αλήθεια το σύνταγμα εξασφαλίζει την ελευθερία της μετακίνησης, αλλά επίσης και εξασφαλίζει και το δικαίωμα σε μια ασφαλή και πλούσια πατρίδα. Επομένως, έχουμε μια εν δυνάμει σύγκρουση των δικαιωμάτων. Εάν στους Ρουμάνους πολίτες τους επιτρεπόταν να φύγουν από την χώρα, η ευημερία της πατρίδας τους θα έμπαινε σε κίνδυνο. Σε αυτή την σύγκρουση συμφερόντων, κάποιος πρέπει να πάρει την απόφαση και το δικαίωμα σε μια ευημερούσα και ασφαλή πατρίδα υπερέχει.»
 
Φαίνεται πως αυτό το πνεύμα είναι ζωντανό και στην Σλοβενία σήμερα, όπως γράφει ο Ζίζεκ. Τον περασμένο μήνα το συνταγματικό δικαστήριο αποφάσισε ότι ένα δημοψήφισμα για την νομοθεσία γύρω από την συγκρότηση μιας «κακιάς τράπεζας» και μιας συγκέντρωσης της κυριαρχίας θα ήταν αντισυνταγματικό- κατά συνέπεια αποφάσισε την απαγόρευση της λαϊκής ψήφου πάνω στο θέμα. Το δημοψήφισμα είχε προταθεί από εμπορικά σωματεία που αντιπολιτεύονται τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης. Η πρόταση είχε συγκεντρώσει αρκετές υπογραφές ώστε να καθίσταται υποχρεωτικό να γίνει πράξη.
 
Η ιδέα της «κακιάς τράπεζας» ήταν η μεταφορά όλων των επισφαλών δανείων από τις κεντρικές τράπεζες σε μια, η οποία στην συνέχεια θα χρηματοδοτούνταν από το κράτος (δηλαδή από τα χρήματα των φορολογουμένων), ώστε να διαχυθούν οι ευθύνες για όλο τον κακό δανεισμό που έλαβε χώρα εξαρχής. Αυτή η ιδέα είχε συζητηθεί επί μήνες και δεν είχε τύχει γενικής υποστήριξης ούτε και από ειδικούς οικονομολόγους.
 
Η Σλοβενία μπορεί να είναι μια μικρή χώρα αλλά αυτή η απόφαση είναι μια ένδειξη της διεθνούς τάσης για περιορισμό της δημοκρατίας, κατά τον αρθρογράφο. Το σκεπτικό αυτής της τάσης είναι ότι «σε ένα πολύπλοκο οικονομικό σύστημα, όπως το σημερινό, η πλειονότητα των ανθρώπων δεν είναι σε θέση να πάρει αποφάσεις – δεν έχουν επίγνωση των καταστροφικών συνεπειών που μπορεί να έχει η ικανοποίηση των αιτημάτων τους». 

Το λιγότερο που μπορεί κανείς να πει είναι ότι αυτοί που δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις δεν είναι οι λαοί αλλά οι ειδικοί. Στην δυτική Ευρώπη γινόμαστε μάρτυρες μιας αυξανόμενης ανικανότητας της ηγετικής ελίτ – γνωρίζουν όλο και λιγότερο πως να διοικούν. Δείτε για παράδειγμα πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει την κρίση στην Ελλάδα: ασκούν πιέσεις στην χώρα για να αποπληρώσει τα δάνειά της και την ίδια στιγμή καταστρέφουν την οικονομία της επιβάλλοντας πολιτικές λιτότητας καθιστώντας τα δάνεια της Ελλάδας απίθανο να αποπληρωθούν.
 
Και εδώ έγκειται το πραγματικό μήνυμα των «παράλογων» λαϊκών διαδηλώσεων σε όλη την Ευρώπη: Οι διαδηλωτές ξέρουν πολύ καλά τι είναι αυτό που δεν ξέρουν. Δεν υποκρίνονται ότι έχουν άμεσες και εύκολες λύσεις. Αλλά το ένστικτό τους, τους λέει ότι δεν κάνουν λάθος – πως αυτοί που είναι στην εξουσία επίσης δεν ξέρουν ποια είναι η λύση. Στην Ευρώπη σήμερα, οι τυφλοί ηγεμονεύουν τους τυφλούς. 

Aπό την Guardian 
Διαβάστε περισσότερα »

Η ΒΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ





Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Αν λάβει κανείς τον κόπο να μπει στο επίσημο site της Νέας Δημοκρατίας θα τον πιάσει ανατριχίλα. Όλες σχεδόν οι ανακοινώσεις τους τον τελευταίο καιρό είναι εμπύρετα κατεβατά –ένα ατέλειωτο κατηγορητήριο βίας και τρόμου με στόχο το ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε βαμμένος βασιλικός επίτροπος την εποχή του εμφυλίου δεν θα είχε τόσο μένος και τόση φαντασία –και να σκεφτείς ότι τότε έστελναν με κάτι τέτοια ανθρώπους στο απόσπασμα.
Παρεμπιπτόντως: Η σκληρή μάχη που δίνουν ο Σαμαράς και οι εταίροι του για το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας, για την προσέλκυση τουριστών και επενδύσεων, πώς συμβιβάζεται με τέτοια προπαγάνδα; Τι διάολο αξιόπιστη και ασφαλή χώρα μας τσαμπουνάνε όταν διατείνονται ότι η αξιωματική αντιπολίτευση σχετίζεται με τρομοκράτες, ότι βουλευτές της είναι υπέρ του ένοπλου αγώνα, ότι η αριστερά σπρώχνει σε ένα νέο εμφύλιο –λες και δεν μας έφτανε ο τελευταίος;
Τέλος πάντων. Δεν έχει και κανένα νόημα να επιχειρηματολογεί κανείς για τις ιδιοτελείς ανοησίες τους. Καμιά πενηνταριά χρόνια πίσω επέστρεψε η ΝΔ με τον Σαμαρά. Άρα το ψέμα, η καπηλεία του νόμου και της τάξης, η κατασκευή εχθρών της κοινωνίας και της πατρίδας, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Ούτε καν να μας θυμώνει από ένα σημείο και πέρα: Οι τύποι αυτοί έτσι ξέρουν, έτσι κάνουν. Δεν φταίνε –τόσοι είναι. Να ζητάς από τον Σαμαρά, τον Κεδίκογλου, ή τον Δένδια δημοκρατική ανοχή, διάλογο, μετριοπάθεια είναι σαν να ζητάς από το σκορπιό να χρησιμοποιεί το μυαλό του και όχι το κεντρί του.
Τα πράγματα όμως γίνονται πολύ πιο σοβαρά όταν από την κριτική της βίας περνάμε στη βία της κριτικής. Όταν εν ολίγοις οι τοξίνες του κόμματος διαχέονται στο κράτος. μια διάχυση που μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνη –και όχι μόνο για την αριστερά. Δείτε τι γίνεται σήμερα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, με την αστυνομία, με το παρασκήνιο και τις ανοιχτές πιέσεις στη δικαιοσύνη. Και θα συμφωνήσετε ότι είναι πολύ πιο ανησυχητική από τις βλακείες του κάθε κομματικού εκπροσώπου αυτή η ενεργοποίηση μέσα στον κρατικό μηχανισμό δυνάμεων και κέντρων, που η δράση τους μόνο τη δημοκρατία και την ομαλότητα δεν εξυπηρετεί.
Σαφές; Τα έχουμε δει τα χαΐρια αυτής της υποταγής του κρατικού μηχανισμού σε παιγνίδια βίας, εν ονόματι δήθεν της αντιμετώπισης της βίας. Είδαμε σε τι τραγωδίες μας οδήγησε το δεξιό κράτος μαζί με το δεξιό παρακράτος. Είδαμε πόσο ακριβά πλήρωσε ο τόπος τις αιμοχαρείς κατηγορίες κατά της αριστεράς για συμπάθειες προς τη βία, κρυφά σχέδια βίας, προετοιμασία του τρίτου και του τέταρτου γύρου και άλλα εξίσου μπακιρένια. Κατηγορίες που δικαιολόγησαν τη μετατροπή του κράτους σε κτηνώδη δύναμη καταστολής, καταπίεσης, διακρίσεων, που δεν δίσταζε να ασκήσει μια θανάσιμηυπαρκτή βία για να αντιμετωπίσει δήθεν μια κατασκευασμένη απειλή βίας.
Και να που φτάνουμε ωραία-ωραία στην επιστράτευση των απεργών του μετρό. Και στις απειλές ότι την ίδια τύχη θα έχει όποιος κερατάς τολμήσει να αμφισβητήσει στην πράξη τις πολιτικές τους –το μονόδρομο των μονόφθαλμων. Τώρα ο εχθρός δεν είναι μόνο η αριστερά, αλλά οι απεργοί, οι συνδικαλιστές, τα κινήματα –ότι σαλεύει κι ότι πετάει στο χώρο της αντίστασης στις πολιτικές τους. Ότι αρχίζει ωραία, με ανοησίες κατά της αριστεράς, καταλήγει, όπως τον παλιό εκείνο τον καιρό, στην άσκηση μιας θηριώδους κρατικής βίας εναντίον των απείθαρχων, ανεξαρτήτως φρονημάτων, που νομίζουν ότι μπορούν να αντιστέκονται.
Η προπαγάνδα της δήθεν απειλής βίας προετοιμάζει, με λίγα λόγια, την επιβολή της υπαρκτής βίας. Η επίκληση της ανομίας χρησιμοποιείται για να ξεπλυθούν μείζονες παραβιάσεις του συντάγματος και της δημοκρατικής τάξης. Οι βίλες, τα γκαζάκια, οι χύτρες, η κουκούλα, τα μονταρισμένα βίντεο, ο κακός τους ο καιρός –όλα γίνονται γόμωση για πυρά κατά του πολιτικού και κοινωνικού αντιπάλου και κατά της ομαλότητας.
Η βία που νομιμοποιεί τα πάντα, εν ονόματι μιας κατασκευασμένης απειλής βίας, μας δείχνει ήδη το ρύγχος της. Καλό όμως είναι να θυμούνται όλοι ότι από τη στιγμή που εξαπολύεται αποδεικνύεται όχι μόνο λαίμαργη, αλλά και παμφάγα: Συχνά τρώει κι εκείνους που την έθρεψαν και την έλυσαν για να φάει άλλους. Υπάρχει βλέπετε και η ετερογονία των σκοπών…
Διαβάστε περισσότερα »

ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ!


ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ!
Σε αγωνιστικό αναβρασμό βρίσκεται ολόκληρος ο αγροτικός κόσμος, μετά την χθεσινή πολύωρη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου στον Πλαταμώνα Πιερίας με αντικείμενο τοσυντονισμό των κινητοποιήσεων του κλάδου σε επίπεδο Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας.
Από την πλευρά τους, οι αγρότες της Θεσσαλίαςέχουν ήδη ξεκινήσει από το πρωί της Δευτέρας να κατευθύνονται προς τον κόμβο της Νίκαιας Λάρισας, στην εθνική οδό Αθηνών -Θεσσαλονίκης και επί τόπου θα αποφασίσουν το απόγευμα εάν θα προχωρήσουν σε κλείσιμο δρόμου.
Οι αγρότες της Δράμας παρέμεναν με τα τρακτέρ τους σε τρία σημεία της εθνικής οδού Δράμας - Καβάλας και πιο συγκεκριμένα στο ύψος του «Σκαρή», στη Μαυρολεύκη και στη διασταύρωση τωνΚοκκινογείων, χωρίς όμως να παρεμποδίζουν την κυκλοφορία των οχημάτων.
Στην Ημαθία, οι αγρότες εξακολουθούν να έχουν παραταγμένα τα τρακτέρ τους στον κόμβο τηςΚουλούρας στην Εγνατία οδό και μέχρι την Τετάρτη δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε κάποια κινητοποίηση αναμένοντας τα αποτελέσματα των επαφών στην Αθήνα.
Στη Λιβαδειά, θα πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση αύριο, Τρίτη, από τους αγρότες της Βοιωτίας. Οι αγρότες εξετάζουν το ενδεχόμενο να στήσουν «μπλόκο» στο Κάστρο, όπου θα συγκεντρωθούν αγρότες από ΛιβαδειάΟρχομενό και Αλίαρτο.
Στους δρόμους ετοιμάζονται να κατέβουν αγρότες και κτηνοτρόφοι στην Αργολίδα, διαμαρτυρόμενοι για την κυβερνητική πολιτική, με πρώτο θέμα τα νέα φορολογικά μέτρα.
Η οικονομική κατάσταση χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών επιδεινώνεται συνεχώς, συνέπεια τωνμνημονιακών πολιτικών εξαθλίωσης. Ο αγροτικός κόσμος και ειδικά οι μικροί και φτωχοί αγρότεςζητούν λήψη μέτρων άμεσης ανακούφισης καθώς πλήττονται από την βαρύτατη φορολογία (ειδικά στο πετρέλαιο για αγροτική χρήση, τον επιστρεφόμενο ΦΠΑ και την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου με φόρο 13% από το πρώτο ευρώ εισοδήματος), αλλά και τα διαρκώς αυξανόμενα κόστη παραγωγής (ακριβότερα εφόδιαλιπάσματαζωοτροφέςαγροτικό ηλεκτρικό ρεύμα κλπ). 

Διαβάστε περισσότερα »