ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΠΟΥ ΥΠΕΡΒΗΚΑΜΕ!

ΕΝΑ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΑΝΤΙΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΗΝ ΟΝΕ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Ν.ΧΟΥΝΤΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (9/6) ΚΑΙ ΣΤΟΝ Χ.ΣΙΜΟ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση της γερμανικής κυριαρχίας είναι ασύμβατη με τα συμφέροντα των λαών της, υπογραμμίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Αυγή» της Κυριακής. Ακόμη σημειώνει ότι ένα αντιμνημονιακό καιαντι-νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα δεν είναι εφικτό μέσα στα πλαίσια της ΟΝΕ. Σε ό,τι αφορά το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει την ανάγκη δόμησης ενός ενιαίου δημοκρατικού και πολυτασικού κόμματος καιυπογραμμίζει πως δεν πρέπει  να γυρίσουμε σε μοντέλα (αρχηγικό, παραγοντικό,συγκεντρωτικό) που είχαμε αποφασίσει να υπερβούμε.

Ερ: Πώς κρίνεις την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς το ιδρυτικό του συνέδριο; Ποια σημεία είναι αυτά που χρήζουν βελτίωσης σε σχέση με την εσωκομματική του λειτουργία;

Τα αποτελέσματα των εκλογών, η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ σε αξιωματική αντιπολίτευση, το πρόγραμμα για την ανατροπή των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών, δημιούργησαν την ανάγκη και οργανωτικής ανασύνταξης των δυνάμεών μας. Ο φορέας της ριζοσπαστικής Αριστεράς, το πολιτικό υποκείμενο πρέπει οργανωτικά να αντιστοιχίζεται με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της περιόδου, διατηρώντας τα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του, τα οράματα και τις αξίες του.

Έχοντας λοιπόν την εμπειρία του ενιαίου Συνασπισμού, την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, οδεύοντας προς το ιδρυτικό Συνέδριο θα πρέπει να στοχεύουμε σε πολιτικό φορέα ενιαίο, αριστερό, μαζικό - δημοκρατικό και πολυτασικό. Οι διαδικασίες και οι αποφάσεις μας οφείλουν να διασφαλίζουν -με δημοκρατικό πολιτικό τρόπο, συνέπεια και συνοχή- όλες τις παραπάνω αρχές συγκρότησης, λειτουργίας και δράσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να γυρίσουμε σε μοντέλα (αρχηγικό, παραγοντικό, συγκεντρωτικό) που είχαμε αποφασίσει να υπερβούμε. Άλλωστε με αυτές τις αρχές λειτουργίας τα βγάλαμε πέρα σε δύσκολες στιγμές, έτσι φτάσαμε εδώ.

Ερ: Πώς σχολιάζεις τις διαδηλώσεις του τουρκικού λαού; Ποιος είναι ο αντίκτυπός τους στην Ευρώπη;

Οι διαδηλώσεις στην Τουρκία, ενώ ξεκίνησαν ως μια διαμαρτυρία πολιτών ενάντια στην κατασκευή ενός εμπορικού κέντρου στο πάρκο Γκεζίμ, εξελίχθηκαν σε ένα ποτάμι αγανάκτησης της τουρκικής κοινωνίας, όχι μόνο κατά της αστυνομικής βίας. Αυτό είναι πλέον φανερό. Διαφαίνεται, δηλαδή, ότι το κυβερνητικό έργο του Ερντογάν και η γενικότερη διακυβέρνησή του δεν υλοποιείται δίχως κριτική και αντιδράσεις από τον τουρκικό λαό.

Ωστόσο, πιστεύω ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς για να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα όσον αφορά την πολιτική κατεύθυνση αυτής της αγανάκτησης. Ιδίως όταν αυτή εκδηλώνεται στην Τουρκία, όπου οι πολιτικές, κοινωνικές και θεσμικές αντιφάσεις και συγκρούσεις την καθιστούν ιδιαίτερη και άξια προσοχής χώρα, όχι μόνο από την ελληνική σκοπιά.

Όσον αφορά, τώρα, τον αντίκτυπο που θα έχουν τα γεγονότα της Τουρκίας στην Ευρώπη, θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κρατήσει μια ουδέτερη στάση, αφήνοντας ευρύτερα περιθώρια κινήσεων στην κυβέρνηση Ερντογάν. Τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Εμείς, όμως, θα πρέπει να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους δημοκράτες, στους εργαζόμενους, στους πολίτες της Τουρκίας.

Ερ: Ποιες κινήσεις θεωρείς απαραίτητες ώστε να ενισχυθεί η προοπτική ενός μετώπου του ευρωπαϊκού Νότου;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση της γερμανικής κυριαρχίας, της θεσμοποίησης των Μνημονίων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, των εκβιασμών και της καταστρατήγησης κάθε συνταγματικής τάξης και κάθε έννοιας εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας είναι ασύμβατη με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών λαών, με τα συμφέροντα των εργαζομένων και των ανέργων.

Απέναντι στη στρατηγική επιλογή των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της Ευρώπης να ολοκληρώσουν, με ακόμα πιο αντιδραστικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, την Ευρωπαϊκή Ένωση στις βάσεις του μονεταρισμού, της λιτότητας και της κυριαρχίας του κεφαλαίου, οι δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, οι λαοί της Ευρώπης, οφείλουν να απαντήσουν με ένα αγωνιστικό και ριζοσπαστικό Μέτωπο Επαναθεμελίωσης της Ευρώπης.

Ο ελληνικός λαός έκανε ένα πρώτο βήμα στις προηγούμενες εκλογές και έδωσε δύναμη στον ΣΥΡΙΖΑ να αγωνιστεί και να διεκδικήσει μια άλλη πορεία για την Ελλάδα, μια άλλη πορεία για την Ευρώπη. Πιστεύω ότι, εν όψει και των επόμενων ευρωεκλογών, η δύναμη της Αριστεράς θα είναι τέτοια, ώστε να αποτελέσει ένα ισχυρό πολιτικό ανάχωμα απέναντι στις αντιδραστικές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι ο βαθμός συντονισμού της δράσης και των πολιτικών διεκδικήσεων σε επίπεδο Ευρώπης, για τις δυνάμεις της εργασίας και της Αριστεράς, δεν είναι αυτός που προστάζει η σημερινή συγκυρία.

Ερ: Πώς κρίνεις τη συζήτηση που διεξάγεται στη γερμανική Αριστερά για το ευρώ;

Η συζήτηση που διεξάγεται στη γερμανική Αριστερά για το μέλλον της Ευρώπης και τις δομές της ΟΝΕ ούτε είναι πρωτότυπη ούτε πρέπει να μας προβληματίζει. Η οικονομική κρίση που πλήττει την Ευρώπη έχει φωτίσει όλες τις δομικές αντιφάσεις του ευρώ και του νεοφιλελεύθερου οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπό αυτή την έννοια, ο διάλογος για το μέλλον της Ευρώπης και τη στρατηγική της Αριστεράς είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος και, δυστυχώς για μας, έχει αργήσει πάρα πολύ.

Ερ: Πώς εκτιμάς τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ευρωζώνη; Θεωρείς πως τα όσα συνέβησαν στην Κύπρο πρέπει να οδηγήσουν σε επανεξέταση της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα του νομίσματος;

Η απάντηση που έχουν δώσει οι κυρίαρχες τάξεις της Ευρώπης και οι δεξιές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εντεινόμενη οικονομική κρίση είναι περισσότερος νεοφιλελευθερισμός, περισσότερη αυταρχικότητα και λιγότερα δικαιώματα στους εργαζόμενους. Μόλις πριν από λίγους μήνες, το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο επικύρωσαν τους αντιδραστικούς κανονισμούς της Οικονομικής Διακυβέρνησης και του Δημοσιονομικού Συμφώνου.

Με το νέο πλαίσιο, όλα τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν ένα μόνιμο πρόγραμμα λιτότητας, χωρίς καμία δυνατότητα εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής, ενώ, στην περίπτωση εμφάνισης απείθαρχων χωρών, οι χρηματικές ποινές και οι πολιτικές κυρώσεις ξεπερνούν τα όρια του παραλογισμού. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να ακυρώνουν τα κοινοτικά προγράμματα ενός κράτους μέλους και να του επιβάλλουν χρηματικές ποινές μερικών δισ. ευρώ, εάν αυτό δεν εφαρμόσει κατά γράμμα τις επιταγές της Κομισιόν όσον αφορά τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Είναι πιστεύω φανερό ότι μια τέτοια ΟΝΕ όχι μόνο δεν θα διορθώσει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισορροπίες της Ευρωζώνης, αλλά θα τις ενισχύσει, με εκρηκτικές συνέπειες για τους λαούς της Ευρώπης.

Τα γεγονότα της Κύπρου θεωρώ ότι επιβεβαιώνουν την παραπάνω εικόνα και δημιουργούν νέα ερωτήματα για την Αριστερά, ειδικότερα για το ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, δεν πρέπει οι αναζητήσεις μας, θεωρητικές και πολιτικές, για την έξοδο από την κρίση με ενισχυμένη τη δύναμη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων να εγκλωβιστούν μονάχα στο θέμα του νομίσματος, όπως οι αντίπαλοί μας θα ήθελαν. Άλλωστε όλοι συμφωνούμε ότι το ευρώ είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό νόμισμα. Και εφόσον είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό νόμισμα, απαιτείται μια συνολικότερη αξιολόγηση της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης και της σημερινής ΟΝΕ. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο, καθώς ένα πρόγραμμα κατά των Μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών δεν φαίνεται να χωράει στη σημερινή ΟΝΕ.

Ερ: Πώς αξιολογείς τη λειτουργία της GUE;

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2009 δεν ήταν τα καλύτερα για τις δυνάμεις της Αριστεράς. Έτσι σήμερα η GUE/NGL (ενωτική Αριστερά / Βόρεια Πράσινη Αριστερά) έχει 35 ευρωβουλευτές σε σύνολο 754. Η μεγάλη αποχή, αλλά και η κρίση που δεν είχε ακόμα εκδηλωθεί με σφοδρότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχε συνέπεια ο συσχετισμός να είναι υπέρ των δυνάμεων που υποστηρίζουν το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο μοντέλο.

Παρ’ όλα αυτά η GUE/NGL όλο αυτό το διάστημα έδωσε και δίνει πολιτικές μάχες κατά της γενικευμένης λιτότητας σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντιστέκεται στην επίθεση στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, στήριξε τους αγώνες και τα κινήματα. Βεβαίως η GUE/NGL έχει συνομοσπονδιακό χαρακτήρα καθώς περιλαμβάνει δυνάμεις με μεγάλες πολιτικές διαφορές που ορισμένες φορές, αν και προέρχονται από την ίδια χώρα (παράδειγμα ΚΚΕ -ΣΥΡΙΖΑ) δεν αισθάνονται ότι πρέπει να συνεργαστούν πιο στενά τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι επόμενες ευρωεκλογές του 2014 είναι η ευκαιρία να ενισχυθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς, να ενισχυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει αριστερή παρέμβαση στον μόνο άμεσα αιρετό θεσμό, στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο.

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013