Κάποιες σκέψεις για το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

του Αντώνη Πρεντάκη

Σε ποιους απευθυνόμαστε.

Τα τελευταία χρόνια η μεσαία τάξη στην Ελλάδα (αλλά και στην Ευρώπη) «μάζεψε» χρήμα. Έγιναν  λοιπόν τα μεσαία στρώματα ένας καλός στόχος για τους καπιταλιστές. Τα χρήματα αυτά πρέπει να τα μαζέψει το κεφάλαιο. Πώς; Με τη λιτότητα, την ανεργία, τα μνημόνια συντελείται μια τεράστια αναδιανομή του πλούτου, φτωχοποιείται η μεσαία τάξη, δημιουργείται μια πλατειά κοινωνική ομάδα  που εξισώνεται οικονομικά με τους εργάτες τους αγρότες και τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Η νέα αυτή κοινωνική διαστρωμάτωση έχει ανομοιογενή χαρακτηριστικά. Ίσως αυτό να εξηγεί κιόλας τη σχετικά αδρανή πολιτικά στάση των πολιτών αλλά και την άνοδο των φασιστών. Πώς απευθύνεσαι σε τέτοια ανομοιογενή κοινωνικά στρώματα; Πώς παντρεύονται τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των φτωχοποιούμενων μικροαστών, των εργατών, των αγροτών, των χαμηλόμισθων, των συνταξιούχων, των ανέργων. Οι σκέψεις αυτές διατυπώνονται διαισθητικά. Νομίζω πως πέρα από τις οικονομικές αναλύσεις, είναι απαραίτητη μια βαθειά ανάλυση της νέας ελληνικής κοινωνίας, της δομής της, των χαρακτηριστικών της και των προβλημάτων της.

Μήπως αυτή η ανομοιογένεια μας οδηγεί σε στρογγύλεμα των θέσεων; Ο σχετικός  παραμερισμός της ριζοσπαστικής φρασεολογίας θα μας βοηθήσει να αυξήσουμε την επιρροή μας; Εγώ νομίζω πως όχι. Για παράδειγμα το να υποσχόμαστε μια δίκαιη και αξιοκρατική αξιολόγηση των δομών και των υπαλλήλων του Δημοσίου, δε διαφέρει από τη ρητορική των άλλων. Ο κόσμος περιμένει να ακούσει κάτι διαφορετικό. Γιαυτό και ήλθε κοντά μας τον περασμένο Μάη-Ιούνη. Ίσως γιαυτό και τα πιο ανώριμα πολιτικά στρώματα ελκύονται από την άθλια αντικοινοβουλευτική προπαγάνδα των φασιστών. Έχει απογοητευτεί από τις υποσχέσεις του παλιού φθαρμένου πολιτικού συστήματος και κυρίως του Ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Να μην παρασυρθούμε. Να συνεχίσουμε ριζοσπαστικά, αριστερά, επαναστατικά.

Τι κόμμα θα ήθελα.

• Θέλω ένα κόμμα χωρίς παραγοντισμό, χωρίς ίντριγκες, χωρίς αποκλεισμό των μελών από τη λήψη αποφάσεων.

• Θέλω ένα κόμμα που θα μελετά και θα αναλύει τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της χώρας και θα μετατρέπει μαρξιστικά τη θεωρία σε πράξη.

• Θέλω ένα κόμμα που θα προσφεύγει με κάθε ευκαιρία στο λαό, με δημοψηφίσματα, διαβουλεύσεις, λαϊκές συνελεύσεις. Θέλω ένα κόμμα που θα ακούει την κοινωνία.

• Δε θέλω οργανωτική διάρθρωση τύπου «Καλλικράτη». Άρα Νομαρχιακή και όχι Περιφερειακή συγκρότηση.

• Θέλω ένα κόμμα που θα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ σκέτο. Δεν έχει νόημα να επιδιώκουμε τη διάλυση των συνιστωσών και να κρατάμε το ΕΚΜ στον τίτλο μας.

• Εμείς στην οργάνωσή μας δεν έχουμε συνιστώσες. Είμαστε όλοι ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε διαφορετικές απόψεις για τις πολιτικές κατευθύνσεις, τη δράση στην Αυτοδιοίκηση, την αντιμετώπιση της καχυποψίας του κόσμου στο συνδικαλιστικό και συνεταιριστικό κίνημα. Συγκλίνουμε όμως με δημιουργική συζήτηση σε ενιαία δράση.

Για το πρόγραμμά μας

Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο ελληνικός λαός είναι οικονομικό. Φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση των νέων, αδυναμία παραγωγής. Όμως αυτό δεν πρέπει να μας παρασύρει στο να ασχολούμαστε μόνο με την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Εμείς θέλουμε μια άλλη κοινωνία με πολίτες ενεργούς, μορφωμένους, υγιείς, και με ψηλότερο πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο. Με πολίτες που θα έχουν την ωριμότητα να αντιληφθούν πως μόνο με τη συμμετοχή τους και τη συλλογική δράση μπορεί να βρεθεί λύση στα σημερινά αδιέξοδα.

Στην προμετωπίδα λοιπόν η παιδεία, ο πολιτισμός, η υγεία μαζί με το πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Για τη δράση μας

Στην οργάνωσή μας καταφέραμε να εκμεταλλευτούμε το συνέδριο σα μια ευκαιρία να ανοιχτούμε στον κόσμο να συζητήσουμε μαζί του, να ακούσουμε τις αγωνίες του και να συμβάλουμε στο ανέβασμα του πολιτικού επιπέδου. Οι εξορμήσεις μας στα χωριά του Δήμου, η ανοιχτή απλή συζήτηση με τους πολίτες, μας ενισχύουν την ελπίδα και την πίστη πως θα νικήσουμε.

Μην κλείνεστε σύντροφοι στα χαρακώματα των διαφορετικών απόψεων. Ανοιχτείτε στον κόσμο που είναι και η πηγή της δύναμής μας. Τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρουν τα οργανωτικά μας ζητήματα. Αυτά θα τα λύσουμε δημοκρατικά χωρίς να αναλωθούμε σε ατέρμονες συζητήσεις. Το αποκλειστικό ενδιαφέρον του πολίτη είναι να διαμορφωθεί ένα πειστικό, ρεαλιστικό, ριζοσπαστικό πρόγραμμα ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της Κυβέρνησης  της Αριστεράς.

Αντώνης Πρεντάκης
Συντονιστής Τοπικής Οργάνωσης Βέλου-Βόχας